VIII SA/Wa 1128/13

Uzasadnienie

Wojewoda [...] (dalej także jako "organ nadzoru") rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia [...] października 2013 r., nr [...], działając na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2013 r., poz. 594, dalej jako "ustawa o samorządzie gminnym") stwierdził nieważność aktu administracyjnego Wójta Gminy J. z dnia [...] czerwca 2013 r. znak [...], w części dotyczącej odwołania B.P. ze stanowiska Dyrektora Publicznej Szkoły Podstawowej im. [...] w L..

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia nadzorczego Wojewoda [...] wskazał, że Wójt Gminy J. (dalej także jako "organ prowadzący") w dniu [...] czerwca 2013 r. wydał akt administracyjny zatytułowany "Wypowiedzenie warunków umowy o pracę",

w którym wypowiedział B. P. dotychczasowe warunki pracy i jednocześnie odwołał ją ze stanowiska dyrektora Publicznej Szkoły Podstawowej im. [...] w L. z dniem [...] sierpnia 2013 r. Akt ten został doręczony organowi nadzoru w dniu [...] października 2013 r. Organ nadzoru uznał, że akt ten w części dotyczącej odwołania dyrektora ze stanowiska jest zarządzeniem wójta gminy i jako taki podlega nadzorowi Wojewody [...]. Powołał się przy tym na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie w sprawie sygn. II SA/Ol 1044/07 z którego wynika, że przez zarządzenia wójta gminy należy rozumieć wszelkie akty tego organu poza decyzjami administracyjnymi i postanowieniami, bez względu na nazwę, jaką wójt nada swemu rozstrzygnięciu. Zarządzenia te bowiem są obok decyzji administracyjnych prawną formą, w jakiej wójt może podejmować władcze rozstrzygnięcia. Wprawdzie art. 38 ustawy o systemie oświaty nie wskazuje formy aktu administracyjnego dla odwołania dyrektora szkoły, to jednak przyjąć należy, że sprawa taka, jako sprawa z zakresu administracji publicznej, następuje w formie zarządzenia wójta (burmistrza, prezydenta miasta) z wszystkimi konsekwencjami, łącznie z ingerencją nadzorczą wojewody.

Organ nadzoru zauważył, że jako podstawę prawną przedmiotowego aktu wskazano art. 20 ust. 1 i 2 Karty Nauczyciela oraz utratę zaufania w związku

z uznaniem przez radę gminy w dniu [...] czerwca 2013 r. w formie uchwały nr [...] zasadności skargi grona pedagogicznego i rodziców na działalność dyrektora szkoły.

W ocenie organu nadzoru wskazane podstawy prawne i faktyczne nie mogą stanowić podstawy do odwołania dyrektora szkoły ze stanowiska. Zastosowana przez organ prowadzący konstrukcja prawna odwołania jest nieprawidłowa. Podany przez Wójta Gminy J. art. 20 ust. 1 pkt 2 Karty Nauczyciela reguluje przypadki rozwiązania stosunku pracy z nauczycielem i nie może być podstawą prawną odwołania dyrektora szkoły ze stanowiska. Podstawy takiej nie może również stanowić wskazany przez organ prowadzący brak zaufania do dyrektora szkoły. Odwołać dyrektora szkoły można bowiem jedynie ma podstawie art. 38 ustawy o systemie oświaty. Jednakże żadna z przesłanek określonych w art. 38 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy wskazująca przypadki odwołania dyrektora szkoły/placówki (rezygnacja nauczyciela, negatywna ocena, wniosek organu nadzoru pedagogicznego) nie wystąpiła. Nie wystąpiły również przesłanki określone w art. 38 ust. 1 pkt 2 ustawy, regulujące możliwość odwołania nauczyciela na stanowisku kierowniczym w ciągu roku szkolnego bez wypowiedzenia.

Zgodnie bowiem z art. 38 ust. 1 pkt 2 ustawy o systemie oświaty, organ, który powierzył nauczycielowi stanowisko kierownicze w szkole lub placówce, w przypadkach szczególnie uzasadnionych, po uzyskaniu pozytywnej opinii kuratora oświaty, może odwołać nauczyciela ze stanowiska kierowniczego w czasie roku szkolnego bez wypowiedzenia. Decyzja, dotycząca odwołania dyrektora, opiera się na uznaniu, uzależnionym od wystąpienia w sprawie "szczególnie uzasadnionych przypadków". Zgodnie z dyspozycją art. 38 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, odwołanie dyrektora placówki

w czasie roku szkolnego bez wypowiedzenia, uwarunkowane jest uzyskaniem opinii kuratora oświaty. Przeprowadzone postępowanie wyjaśniające wykazało, że Wójt Gminy J. nie zwracał się do [...] Kuratora Oświaty w W. o wydanie opinii w sprawie odwołania B. P..

Z uzasadnienia zarządzenia Wójta Gminy J. wynika, że przesłankami przemawiającymi za odwołaniem B.P. były następujące okoliczności: utrata zaufania, niewłaściwa współpraca dyrektora szkoły z Radą Pedagogiczną, wkraczanie w kompetencje Rady Rodziców, zaniedbania w sferze zapewnienia bezpieczeństwa i właściwej opieki nad dziećmi, stosowanie wobec uczniów kar nie zapisanych w statucie szkoły.

W wyniku przeprowadzonego w odniesieniu do ww. zarządzenia postępowania nadzorczego, organ nadzorczy stwierdził, że podane w uzasadnieniu zarządzenia przyczyny nie są przypadkami szczególnie uzasadnionymi. W pojęciu "szczególnie uzasadnionych przypadków" nie mieści się każde naruszenie prawa. Muszą to być przypadki właśnie szczególne, których zaistnienie wymaga natychmiastowego przerwania czynności przez dyrektora szkoły, z uwagi na zagrożenie interesu publicznego. Zgodnie zaś z utrwalonym orzecznictwem do odwołań, o których mowa

w art. 38 ust. 1 pkt 2 ustawy o systemie oświaty stosuje się odpowiednio przepisy art. 52 § 1 i § 2 Kodeksu pracy.

W ocenie organu nadzoru wskazane przez Wójta Gminy J. przyczyny odwołania dyrektora są ogólnikowe. Przyczyny te nie powodowały destabilizacji w funkcjonowaniu szkoły w zakresie ani zadań dydaktycznych, ani wychowawczych czy opiekuńczych. Bezsporne jest również, że organ prowadzący szkołę nie ma kompetencji do samodzielnego przeprowadzenia, z całkowitym pominięciem udziału nadzoru pedagogicznego, oceny pracy dyrektora szkoły. Właśnie dlatego ustawodawca uznał, że w takich sprawach opinia kuratora oświaty jest obligatoryjna.

Wojewoda [...] dodał, że w szkole w dniach [...] stycznia 2013 r. do [...] lutego 2013 r. [...] Kuratorium Oświaty w W. przeprowadziło zewnętrzną ewaluację problemową placówki szkolnej mającą na celu ustalenie poziomu spełniania przez szkołę wymagań określonych w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej w sprawie nadzoru pedagogicznego. Oceny wystawione przez nadzór pedagogiczny wskazują na wysoki stopień wypełniania wymagań przez szkołę. Również przeprowadzona przez kuratorium oświaty w dniu [...] czerwca 2013 r. kontrola doraźna dotycząca prawidłowości realizacji przez dyrektora szkoły zadań wynikających z Karty Nauczyciela, nie ujawniła ewidentnych nieprawidłowości. Zwraca zatem uwagę okoliczność, że przedmiotowe zarządzenie zostało wydane w dniu [...] czerwca 2013 r. W tym stanie rzeczy uznać należy, że zarządzenie Wójta Gminy J. w sprawie odwołania ze stanowiska Dyrektora Publicznej Szkoły Podstawowej im. [...] w L. jako pozbawione podstawy prawnej i sprzeczne z prawem powinno być wyeliminowane z obrotu prawnego.

Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] z dnia [...] października 2013 r. wniósł Wójt Gminy J. (dalej także jako "skarżący"). Zaskarżonemu rozstrzygnięciu zarzucił naruszenie:

- art. 164 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej poprzez naruszenie podstaw samorządności gminy, pozbawianie wpływu na zapewnienie bezpieczeństwa i porządku publicznego podległej jednostki organizacyjnej albowiem konieczne było natychmiastowe zaprzestanie wykonywania funkcji dyrektora PSP L. przez B.P., gdyż dalsze zajmowanie stanowiska dyrektora godziło w interes szkoły jako interes publiczny;

- art. 165 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, bowiem gmina finansuje swoją jednostkę wypełniającą cele oświatowe - PSP L. a celem wskazywanym m. in. przez ustawę o finansach publicznych jest wydawanie pieniędzy racjonalnie i efektywnie z nakierowaniem na osiągnięcie maksymalnych wyników edukacyjnych - nie w sposób promujący bezład, konflikty, obniżanie wyników dydaktycznych, lecz prowadzący do likwidacji sporów i niepokojów społecznych. Organami w zakresie prawa pracy winny być sądy powszechne - sąd pracy;

- art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym poprzez uniemożliwienie zapewnienia ładu i porządku publicznego oraz bezpieczeństwa edukacji dzieci i młodzieży;

- art. 6 ust. 1 i 2 ustawy o samorządzie gminnym poprzez pozbawienie gminy możliwości decyzyjnych w sprawach oświatowych w zakresie zapobiegania destabilizacji w funkcjonowaniu placówki oświatowej, zadań dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych;

- art. 30 ust. 1, ust. 2 pkt 2 oraz ust. 2 pkt 5 ustawy o samorządzie gminnym poprzez uniemożliwienie wykonania dyspozycji prawomocnej uchwały Nr [...] Rady Gminy J. z dnia [...] czerwca 2013 r. w sprawie rozpatrzenia skargi i tym samym przywrócenie naruszonego ładu i zapewnienia porządku społecznego na terenie obwodu PSP w L.;

- art. 47 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym co jest uniemożliwione w sytuacji utraty braku zaufania Wójta Gminy J. do Dyrektora Publicznej Szkoły Podstawowej im. [...] w L. wobec jego działań zagrażających stabilizacji społecznej i wykonywaniu zadań dydaktyczno - oświatowych oraz skonfliktowaniu środowiska Rady Pedagogicznej i Rady Rodziców;

- art. 85 ustawy o samorządzie gminnym bowiem rozstrzygnięcie nadzorcze jest dopuszczalne tylko w sferze administracyjnej a nie prawa pracy, tymczasem akt Wójta Gminy J. z dnia [...] czerwca 2013 r. znak [...] nosi charakter rozwiązania stosunku pracy w charakterze dyrektora z końcem roku szkolnego;

- art. 69 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych poprzez uniemożliwienie Wójtowi Gminy J. wykonywania efektywnej kontroli w celu zapewnienia Gminie J. i PSP L. prawidłowego funkcjonowania zgodnie z przepisami prawa oraz procedurami wewnętrznymi skuteczności i efektywności działania, ochrony zasobów, przestrzegania i promowania zasad etycznego postępowania, prawidłowego zarządzania ryzykiem. Pozostawienie dotychczasowego dyrektora szkoły oznacza naruszenie przepisów w zakresie kontroli i narusza bezpieczeństwo pracowników i dzieci w zakresie wykonywania zadań edukacyjnych i wyników w nauce. Wynikiem rozstrzygnięcia Wojewody jest fikcja prawna jednoczesnego występowania dwóch dyrektorów jednostki o tych samych znoszących się uprawnieniach władczych i obowiązkach;

- art. 34a ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty poprzez pozbawienie możliwości wyeliminowania zagrożeń i destabilizacji funkcji dydaktycznej, wychowawczej i oświatowej PSP w L.;

- art. 36a ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty poprzez stworzenie fikcji prawnej, wskutek przywrócenia B. P. na stanowisko Dyrektora Publicznej Szkoły Podstawowej w L. funkcjonowania jednoczesnego dwóch dyrektorów jednostki o tych samych, znoszących się uprawnieniach władczych i obowiązkach, bowiem obowiązki dyrektora ww. sprawuje od [...] września 2013 r. inna osoba której powierzono tę funkcję;

- art. 38 ust. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty polegające na błędnym uznaniu, że Wójt Gminy J. nie miał prawa odwołać B. P. ze stanowiska dyrektora szkoły.

Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego rozstrzygnięcia nadzorczego oraz zasądzenie kosztów postępowania.

W uzasadnieniu skargi, skarżący podniósł, że odwołanie B. P. ze stanowiska dyrektora szkoły nastąpiło za wypowiedzeniem z końcem roku szkolnego, a art. 38 ustawy o systemie oświaty nie może wyczerpywać wszystkich możliwości odwołania dyrektora. Skoro zaś ww. ustawa dopuszcza odwołanie dyrektora na wniosek organu sprawującego nadzór pedagogiczny, tym bardziej dopuszczalne jest takie suwerenne działanie organu prowadzącego. Wojewoda [...] powziął wiadomość o odwołaniu dużo wcześniej, gdyż dokument odwołania został mu doręczony przez B. P.. Zarzuty wobec działań dyrektora były zaś na tyle istotne, że B. P. utraciła zdolność kierowania szkołą.

Wojewoda [...] w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie

i podtrzymał stanowisko zawarte w uzasadnieniu zaskarżonego rozstrzygnięcia nadzorczego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 1 § 1 i § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Innymi słowy, wchodzi tutaj w grę kontrola aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dokonywana pod względem ich zgodności z prawem materialnym i przepisami procesowymi, nie zaś według kryteriów słusznościowych.

Ponadto Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Dz. U. z 2012 r., poz. 270, dalej: p.p.s.a.).

Dokonując oceny zaskarżonego rozstrzygnięcia nadzorczego w świetle wskazanych wyżej kryteriów, Sąd stwierdził, że skarga Wójta Gminy J. nie zasługuje na uwzględnienie, gdyż zaskarżone rozstrzygnięcie jest zgodne z prawem.

Kompetencje do eliminowania z obrotu prawnego uchwał lub zarządzeń organów gminy sprzecznych z prawem ustawodawca przyznał organowi nadzoru. Podstawę wydania zaskarżonego rozstrzygnięcia nadzorczego stanowi art. 91 ust. 1 ustawy

o samorządzie gminnym, zgodnie z którym uchwała lub zarządzenie organu gminy sprzeczne z prawem są nieważne. O nieważności uchwały lub zarządzenia w całości lub w części orzeka organ nadzoru w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia doręczenia uchwały lub zarządzenia, w trybie określonym w art. 90.

W pierwszej kolejności zgodzić się należy z organem nadzoru, że akt organu prowadzącego z dnia [...] czerwca 2013 r. zatytułowany "Wypowiedzenie warunków umowy o pracę" w części dotyczącej odwołania B.P. ze stanowiska dyrektora szkoły jest zarządzeniem wójta gminy, a jako taki podlega nadzorowi Wojewody [...]. Przez zarządzenia wójta gminy należy bowiem rozumieć wszelkie akty tego organu poza decyzjami administracyjnymi i postanowieniami, bez względu na nazwę, jaką wójt nada swemu rozstrzygnięciu. Zarządzenia te są obok decyzji administracyjnych prawną formą, w jakiej wójt może podejmować władcze rozstrzygnięcia. Słusznie zatem przyjął organ nadzoru, że sprawa dotycząca odwołania dyrektora szkoły, jako czynność władcza, regulowana prawem administracyjnym, jest sprawą z zakresu administracji publicznej i następuje w formie zarządzenia wójta z wszystkimi konsekwencjami, łącznie z ingerencją nadzorczą wojewody. Uznanie odwołania ze stanowiska za czynność z zakresu administracji publicznej nie wyklucza oczywiście dochodzenia roszczeń przewidzianych przepisami prawa pracy przed sądami powszechnymi. Fakt jednak, że osoba odwołana może dochodzić własnego interesu prawnego w sferze stosunków pracowniczych przed sądem pracy nie oznacza, że akt odwołania nie ma publicznoprawnego charakteru. Tym samym, nieuprawniony jest pogląd skarżącego, że odwołanie nauczyciela ze stanowiska kierowniczego jako czynność wywierająca skutki w zakresie prawa pracy, nie podlega nadzorowi wojewody.

Jak wynika z akt administracyjnych sprawy, zarządzenie Wójta Gminy J. zostało przesłane przez skarżącego do Wojewody [...] przy piśmie z dnia [...] września 2013 r. Pismo to zostało doręczone organowi nadzoru w dniu [...] października 2013 r. Od tej więc dopiero daty zaczął biec 30 dniowy termin o którym mowa w art. 91 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. Organ nadzoru zachował ww. termin, bowiem wydał swoje rozstrzygnięcie nadzorcze już w dniu [...] października 2013 r. W związku

z powyższym zostały więc spełnione warunki formalne do wydania rozstrzygnięcia nadzorczego Wojewody [...] jako organu nadzoru w stosunku do Wójta Gminy J..

Wyjaśnić przy tym należy, że nie zasługuje na uwzględnienie zarzut skarżącego, iż organ nadzoru otrzymał zarządzenie organu prowadzącego we wcześniejszym terminie, tj. przy piśmie B. P. z dnia [...] września 2013 r. Zgodnie bowiem

z art. 90 ustawy o samorządzie gminnym organ nadzoru sprawuje nadzór nad uchwałami (zarządzeniami organów wykonawczych) przedłożonymi przez uprawniony organ, tj. w tym przypadku przez skarżącego.

Oceniając merytorycznie akt administracyjny skarżącego z dnia [...] czerwca

2013 r., zasadnie również organ nadzoru stwierdził, że w części dotyczącej odwołania dyrektora szkoły jest on podjęty bez podstawy prawnej, nadto posiada uchybienia wynikające z ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r., Nr 256, poz. 2572, dalej jako "ustawa o systemie oświaty"). Są to uchybienia na tyle istotne, aby uznać, że akt ten został podjęty z naruszeniem prawa.

Podany przez skarżącego w wypowiedzeniu art. 20 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (j.t. Dz. U. z 2006 r. Nr 97, poz. 674, dalej jako "ustawa Karta Nauczyciela") reguluje bowiem przypadki rozwiązania stosunku pracy

z nauczycielem, a nie dotyczy odwołania dyrektora szkoły. Jedyną zaś podstawę do odwołania dyrektora szkoły stanowi art. 38 ustawy o systemie oświaty.

Rację ma więc organ nadzoru, że w niniejszej sprawie skarżący nie wykazał, aby zaistniały przesłanki umożliwiające zwolnienie dyrektora szkoły na podstawie ww. przepisów. Jak wynika ze skargi skarżący uznał, że ma prawo odwołać dyrektora na zasadzie utraty zaufania, a jedyną forma odwołania winno być postępowanie przed sądem pracy.

W tym miejscu wyjaśnić należy, że zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy Karta Nauczyciela dyrektor szkoły w razie:

1) całkowitej likwidacji szkoły rozwiązuje z nauczycielem stosunek pracy;

2) częściowej likwidacji szkoły albo w razie zmian organizacyjnych powodujących zmniejszenie liczby oddziałów w szkole lub zmian planu nauczania uniemożliwiających dalsze zatrudnianie nauczyciela w pełnym wymiarze zajęć rozwiązuje z nim stosunek pracy lub, na wniosek nauczyciela, przenosi go w stan nieczynny. Nauczyciel zatrudniony na podstawie mianowania może wyrazić zgodę na ograniczenie zatrudnienia w trybie określonym w art. 22 ust. 2.

Powyższy przepis stanowi więc o rozwiązaniu stosunku pracy przez dyrektora szkoły z nauczycielem tej szkoły. Nie ma w nim zaś mowy o możliwości zwolnienia dyrektora szkoły przez organ prowadzący.

Z kolei art. 38 ust. 1 ustawy o systemie oświaty stanowi, że organ, który powierzył nauczycielowi stanowisko kierownicze w szkole lub placówce:

1) odwołuje nauczyciela ze stanowiska kierowniczego w razie:

a) złożenia przez nauczyciela rezygnacji, za trzymiesięcznym wypowiedzeniem,

b) ustalenia negatywnej oceny pracy lub negatywnej oceny wykonywania zadań wymienionych w art. 34a ust. 2 w trybie określonym przepisami w sprawie oceny pracy nauczycieli - bez wypowiedzenia,

c) złożenia przez organ sprawujący nadzór pedagogiczny wniosku, o którym mowa

w art. 34 ust. 2a;

2) w przypadkach szczególnie uzasadnionych, po zasięgnięciu opinii kuratora oświaty, a w przypadku szkoły i placówki artystycznej oraz placówki, o której mowa w art. 2 pkt 7, dla uczniów szkół artystycznych prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego - ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, może odwołać nauczyciela ze stanowiska kierowniczego w czasie roku szkolnego bez wypowiedzenia.

Tak więc, to ten właśnie przepis stanowi o możliwości odwołania przez

organ prowadzący nauczyciela zajmującego stanowisko kierownicze w szkole.

Z przytoczonego wyżej przepisu nie wynika wprost, aby brak zaufania mógł stanowić podstawę do odwołania dyrektora szkoły.

Słusznie uznał organ nadzoru, że podane w akcie administracyjnym o odwołaniu B.P. przyczyny przemawiające za odwołaniem nie dają dostatecznego uzasadnienia do natychmiastowego pozbawienia stanowiska w trybie art. 38 ust. 1 pkt 2 ustawy o systemie oświaty. Nie stanowią one bowiem "przypadku szczególnie uzasadnionego", umożliwiającego odwołanie nauczyciela ze stanowiska kierowniczego. Przede wszystkim zaś, skarżący jako organ prowadzący winien w swoim zarządzeniu – akcie odwołania wykazać, że naruszenie dyrektora szkoły było ciężkie i dotyczyło obowiązków istotnych, tj. takich które skutkują natychmiastowym przerwaniem czynności nauczyciela pełniącego funkcje kierownicze z uwagi na zagrożenie dla interesu publicznego. Powyższego w ocenie Sądu skarżący jednak nie uczynił. Postawione dyrektorowi szkoły zarzuty, zdaniem Sądu nie mieszczą się w pojęciu "szczególnie uzasadnionych przypadków", o których mowa w art. 38 ust. 1 pkt 2 ustawy o systemie oświaty.

Istotnym w niniejszej sprawie jest również, że koniecznym warunkiem formalnym odwołania dyrektora szkoły jest zasięgnięcie opinii kuratora oświaty. Takiej opinii brak jest jednak w aktach sprawy z czego należy wywieść wniosek, że organ prowadzący nie występował w ogóle o taką opinię. Tym samym, brak jest więc podstaw do zastosowania art. 38 ust. 1 pkt 2 ustawy o systemie oświaty.

W związku z powyższym zgodzić się należy z organem nadzoru, że wskazane przez skarżącego przyczyny odwołania dyrektora są ogólnikowe, nie można też stwierdzić, że powodowały one destabilizację w funkcjonowaniu szkoły w zakresie zadań dydaktycznych, wychowawczych czy opiekuńczych. Organ prowadzący szkołę nie ma zaś kompetencji do samodzielnego przeprowadzenia, z całkowitym pominięciem udziału nadzoru pedagogicznego, oceny pracy dyrektora szkoły. Opinia bowiem kuratora oświaty jest w takich sprawach obligatoryjna.

W ocenie Sądu kontrolowane rozstrzygnięcie nadzorcze zgodnie z art. 91 ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym zawiera wystarczające uzasadnienie faktyczne i prawne konieczności stwierdzenia nieważności aktu administracyjnego organu gminy.

Reasumując, organ nadzoru prawidłowo zastosował przepis art. 91 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, a Sąd rozpoznający niniejszą sprawę, nie dopatrzył się innych uchybień skutkujących uchyleniem zaskarżonego rozstrzygnięcia nadzorczego, tak wskazanych w skardze, jak i innych w niej niewymienionych.

Mając powyższe na uwadze, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 151 p.p.s.a. orzekł, jak w sentencji wyroku