I SA/Łd 110/14
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
2014-03-19Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Bożena Kasprzak /przewodniczący/
Bogusław Klimowicz /sprawozdawca/
Cezary KozińskiSentencja
Dnia 19 marca 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział I w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Bożena Kasprzak Sędziowie Sędzia NSA Bogusław Klimowicz (spr.) Sędzia WSA Cezary Koziński Protokolant specjalista Małgorzata Kowalczyk po rozpoznaniu w dniu 19 marca 2014 roku na rozprawie sprawy ze skargi P. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za marzec 2008 roku postanawia: zawiesić postępowanie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Łodzi.
Uzasadnienie
P. S. wniósł skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] określającą zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za marzec 2008 r.
W skardze zarzucono m.in. naruszenie art. 86 ust. 1 oraz art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w związku z art. 168 Dyrektywy 2006/112 Rady z dnia 18 listopada 2011 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U.UE.L.2006.347.1) poprzez bezzasadne pozbawienie podatnika możliwości odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur nie odzwierciedlających rzeczywistych zdarzeń gospodarczych.
Podczas rozprawy w dniu 6 marca 2014 r. pełnomocnik strony skarżącej wniósł o zawieszenie postępowania z uwagi na toczące się przed TSUE postępowanie zainicjowane pytaniem prejudycjalnym w sprawie I SA/Łd 1140/12 (sygn. akt C-33/13). Pełnomocnik organu podatkowego nie przyłączył się do wniosku o zawieszenie postępowania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje:
W myśl art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 13 marca 2012 r. poz. 270 ze zm.; dalej "p.p.s.a."), sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego lub przed Trybunałem Konstytucyjnym.
W ocenie sądu tego rodzaju zależność wystąpiła w rozpoznawanej sprawie.
Postanowieniem z dnia 6 marca 2014 r., sygn. akt I FSK 516/13 Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie skierował do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej następujące pytania prejudycjalne dotyczące wykładni przepisów prawa unijnego: 1. Czy art. 2 pkt 1, art. 4 ust. 1 i 2, art. 5 ust. 1 oraz art. 10 ust. 1 i 2 Szóstej Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. U. UE z 1977r. nr L 145, s. 1 ze zm.; dalej: Szósta dyrektywa) należy interpretować w ten sposób, że czynność, dokonywana w okolicznościach takich jak w sprawie przed sądem krajowym, w której ani podatnik, ani organy podatkowe nie są w stanie ustalić tożsamości rzeczywistego dostawcy towaru, jest dostawą towarów? 2. W razie pozytywnej odpowiedzi na pytanie pierwsze, czy art. 17 ust. 2 lit. a), art. 18 ust. 1 lit. a) oraz art. 22 ust. 3 Szóstej dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one przepisom krajowym, na których podstawie, w okolicznościach takich jak w sprawie przed sądem krajowym, podatek nie może być odliczony przez podatnika z uwagi na to, że faktura została wystawiona przez podmiot, który nie był rzeczywistym dostawcą towaru i nie ma możliwości ustalenia tożsamości rzeczywistego dostawcy towaru oraz zobowiązania go do zapłaty podatku, bądź określenia osoby zobowiązanej za wystawienie faktury na podstawie art. 21 ust. 1 lit. c) Szóstej dyrektywy ?
W ocenie Sądu przyszłe rozstrzygnięcie TSUE, jest zagadnieniem wstępnym, o którym mowa w art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a., gdyż kwestia sporna w niniejszej sprawie sprowadza się do dokonania prawidłowej wykładni przepisu art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.).
W związku z powyższym uznać należy, że konsekwencją udzielenia odpowiedzi na zadane pytanie prejudycjalne przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, będzie stwierdzenie wadliwości bądź prawidłowości rozstrzygnięcia, które było przedmiotem zaskarżonej decyzji.
Mając na uwadze powyższe Sąd, na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a., zawiesił postępowanie.
ds
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Bożena Kasprzak /przewodniczący/Bogusław Klimowicz /sprawozdawca/
Cezary Koziński
Sentencja
Dnia 19 marca 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział I w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Bożena Kasprzak Sędziowie Sędzia NSA Bogusław Klimowicz (spr.) Sędzia WSA Cezary Koziński Protokolant specjalista Małgorzata Kowalczyk po rozpoznaniu w dniu 19 marca 2014 roku na rozprawie sprawy ze skargi P. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za marzec 2008 roku postanawia: zawiesić postępowanie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Łodzi.
Uzasadnienie
P. S. wniósł skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] określającą zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za marzec 2008 r.
W skardze zarzucono m.in. naruszenie art. 86 ust. 1 oraz art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w związku z art. 168 Dyrektywy 2006/112 Rady z dnia 18 listopada 2011 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U.UE.L.2006.347.1) poprzez bezzasadne pozbawienie podatnika możliwości odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur nie odzwierciedlających rzeczywistych zdarzeń gospodarczych.
Podczas rozprawy w dniu 6 marca 2014 r. pełnomocnik strony skarżącej wniósł o zawieszenie postępowania z uwagi na toczące się przed TSUE postępowanie zainicjowane pytaniem prejudycjalnym w sprawie I SA/Łd 1140/12 (sygn. akt C-33/13). Pełnomocnik organu podatkowego nie przyłączył się do wniosku o zawieszenie postępowania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje:
W myśl art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 13 marca 2012 r. poz. 270 ze zm.; dalej "p.p.s.a."), sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego lub przed Trybunałem Konstytucyjnym.
W ocenie sądu tego rodzaju zależność wystąpiła w rozpoznawanej sprawie.
Postanowieniem z dnia 6 marca 2014 r., sygn. akt I FSK 516/13 Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie skierował do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej następujące pytania prejudycjalne dotyczące wykładni przepisów prawa unijnego: 1. Czy art. 2 pkt 1, art. 4 ust. 1 i 2, art. 5 ust. 1 oraz art. 10 ust. 1 i 2 Szóstej Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. U. UE z 1977r. nr L 145, s. 1 ze zm.; dalej: Szósta dyrektywa) należy interpretować w ten sposób, że czynność, dokonywana w okolicznościach takich jak w sprawie przed sądem krajowym, w której ani podatnik, ani organy podatkowe nie są w stanie ustalić tożsamości rzeczywistego dostawcy towaru, jest dostawą towarów? 2. W razie pozytywnej odpowiedzi na pytanie pierwsze, czy art. 17 ust. 2 lit. a), art. 18 ust. 1 lit. a) oraz art. 22 ust. 3 Szóstej dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one przepisom krajowym, na których podstawie, w okolicznościach takich jak w sprawie przed sądem krajowym, podatek nie może być odliczony przez podatnika z uwagi na to, że faktura została wystawiona przez podmiot, który nie był rzeczywistym dostawcą towaru i nie ma możliwości ustalenia tożsamości rzeczywistego dostawcy towaru oraz zobowiązania go do zapłaty podatku, bądź określenia osoby zobowiązanej za wystawienie faktury na podstawie art. 21 ust. 1 lit. c) Szóstej dyrektywy ?
W ocenie Sądu przyszłe rozstrzygnięcie TSUE, jest zagadnieniem wstępnym, o którym mowa w art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a., gdyż kwestia sporna w niniejszej sprawie sprowadza się do dokonania prawidłowej wykładni przepisu art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.).
W związku z powyższym uznać należy, że konsekwencją udzielenia odpowiedzi na zadane pytanie prejudycjalne przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, będzie stwierdzenie wadliwości bądź prawidłowości rozstrzygnięcia, które było przedmiotem zaskarżonej decyzji.
Mając na uwadze powyższe Sąd, na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a., zawiesił postępowanie.
ds
