VII SA/Wa 2547/13

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] września 2013r., znak [...] M. Komendant Wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 i 2 k.p.a. - ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks Postępowania Administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r. poz. 267 ) w związku z art. 27 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 1991 r. Nr 88, poz. 400 z późn. zm., tekst jednolity: Dz. U. z 2009 r. Nr 12, poz. 68 z późn. zm.), po rozpatrzeniu odwołania wniesionego przez [...] Spółdzielnię Mieszkaniową E. w W. od decyzji z dnia [...] lipca 2013r. znak [...] Komendanta Miejskiego Państwowej Straży Pożarnej [...] w sprawie poprawy warunków przeciwpożarowych w budynku przy ni. K. [...] w W. uchylił decyzję organu pierwszej instancji w części dot. Terminu realizacji obowiązku określonego w pkt 1 i 2 decyzji i w tym zakresie ustalam nowy termin realizacji obowiązku w pkt. 1 - do dnia 31 grudnia 2013r. w pkt. 2-do dnia 31 stycznia 2014r., a w pozostałej części utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu organ wskazał, w dniach 9 i 10 lipca 2013r. przedstawiciele Komendy Miejskiej Państwowej Straży Pożarnej [...] przeprowadzili czynności kontrolno - rozpoznawcze w wielorodzinnym budynku mieszkalnym przy ul. K. [...] w W. Stwierdzono nieprawidłowości w zakresie zabezpieczenia przeciwpożarowego w/w budynku. W tych okolicznościach Komendant Miejski Państwowej Straży Pożarnej [...] decyzją z dnia [...] lipca 2013r. znak [...] zobowiązał [...] Spółdzielnię Mieszkaniową "E." w W. do zrealizowania przeglądu technicznego i czynności konserwacyjnych instalacji wentylacji grawitacyjnej w wymienionych, a w razie stwierdzenia nieprawidłowości doprowadzenia tej instalacji do pełnej sprawności technicznej (w pkt. 1) "zapewnienia sprawności technicznej instalacji wentylacji grawitacyjnej w budynku, potwierdzonej stosownym protokołem (w pkt. 2) "zapewnienia przeglądu technicznego i czynności konserwacyjnych instalacji gazowej w wymienionym lokalu, a w razie stwierdzenia nieprawidłowości doprowadzenia tej instalacji do pełnej sprawności technicznej (w pkt. 3) "zapewnienia

sprawności technicznej instalacji odgromowej budynku, potwierdzonej stosownym protokołem (w pkt. 4) "wyposażenia budynku w przeciwpożarowy wyłącznik prądu (w pkt. 5) "oznakowania wyjść i dróg ewakuacyjnych z garażu podziemnego (w pkt. 6 )" przeprowadzenia przeglądu technicznego i czynności konserwacyjnych systemu sygnalizacji pożarowej w budynku (w pkt. 7) "wyposażeniu drzwi pożarowych do przedsionków przeciwpożarowych w urządzenia zapewniające ich samoczynne zamkniecie w razie pożaru (w pkt. 8) "przeprowadzenia przeglądu technicznego i czynności konserwacyjnych instalacji oświetlenia awaryjnego w garażu (w pkt. 9) oraz przeprowadzenia przeglądu technicznego i czynności konserwacyjnych instalacji wentylacji mechanicznej w budynku (w pkt. 10).

[...] Spółdzielnia Mieszkaniowa "E." pismem z dnia 6 sierpnia 2013r. wniosła odwołanie od ww. decyzji, dochodząc jej uchylenia w zakresie pkt. 1 i 2, wydanie orzeczenia w tym zakresie i umorzenie postępowania, względnie określenie innych (dłuższych) terminów realizacji tych obowiązków. Ponadto o uchylenie w całości obowiązku określonego w pkt. 5 i umorzenie w tym zakresie postępowania.

Organ drugiej instancji wskazał, że rozpoznając odwołanie miał na uwadze to, że obowiązek opisany w pkt. 5 jest obowiązkiem samoistnym, wynikającym z 4 ust. 2, pkt. 2 i 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie, ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 109, poz. 719). Przepisy te w rozdziale końcowym § 44 wskazują przypadki, których nie dotyczą - nie będące przedmiotem obecnego postępowania, co stanowi podstawę ich zastosowania również do budynków istniejących przed wejściem w życie obecnej edycji przepisów przeciwpożarowych. Szczegółowe zaś warunki stosowania tego urządzenia w obiekcie, w strefie pożarowej kubaturze przekraczającej 1.000 m3 zakres i sposób działania, określają jednoznacznie przepisy techniczno — budowlane "tj. 183 ust. 2 i 4 rozporządzenia Ministra Infrastruktury dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 z późn. zm.) przepisy 183 ust. 2 i 4 wskazują konkretny zakres i sposób działania tych urządzeń. Jednocześnie przywołane przepisy rozporządzenia w sposób jednoznaczny determinują przeciwpożarowe wyłączniki prądu jako urządzenia przeciwpożarowe (2 ust. 2 pkt. 9) "które winny być wykonane zgodnie z projektem uzgodnionym przez rzeczoznawcę do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych (3 ust. 1)".

Organ podkreślił, że w trakcie czynności kontrolno-rozpoznawczych ustalono bezspornie, że obiekt mieszkalny przy ul. K. [...] w W. stanowiący jedną strefę pożarową o kubaturze 40.920 m3 nie został wyposażony w przeciwpożarowy wyłącznik prądu. Powyższe ustalenia zostały również potwierdzone w dokumentacji technicznej (maj 2013r.) sporządzonej przez uprawnionego inspektora robót elektrycznych. Sposób realizacji odłączeń zasilania energetycznego w trakcie pożaru jednoznacznie określa stan bezpieczeństwa prowadzących działania ratowniczo - gaśnicze strażaków Państwowej Straży Pożarnej jak również przedstawicieli innych służb technicznych wspomagających te działania. Zastosowanie urządzeń niezbędnych do zapewnienia bezpieczeństwa prowadzenia akcji gaśniczej przy jednoczesna ciągłością pracy urządzeń, których działanie w przypadku pożaru jest niezbędne, nie może być przez organy ochrony przeciwpożarowej akceptowane.

Organ drugiej instancji wskazał, że w zakresie punktu 1 i 2 decyzji obowiązek wynika z 4 ust. 1 pkt. 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 109, poz. 719). W zakresie użytkowania instalacji i urządzeń niesprawnych technicznie, tj. nie posiadających stosownego i aktualnego protokołu z badań, aktualnie obowiązujący przepis stanowi, iż w obiektach zabronione jest wykonywanie czynności, które mogą spowodować pożar lub jego rozprzestrzenianie się, a w szczególności użytkowanie instalacji i urządzeń niesprawnych technicznie, jeżeli może się to przyczynić do powstania pożaru, wybuchu lub rozprzestrzenienia ognia bądź nie poddawanych okresowym kontrolom o zakresie i częstotliwości wynikających z przepisów prawa budowlanego.

Organ przywołał też art. 62 ust. 1 pkt. 1 lit. c ustawy Prawo Budowlane, zgodnie z którym na właścicielu lub zarządcy obiektu spoczywa obowiązek wykonywania stosownych kontroli okresowych, enumeratywnie określonych urządzeń i instalacji, tj. instalacji gazowych oraz przewodów kominowych (dymowych, spalinowych i wentylacyjnych). W trakcie czynności kontrolno - rozpoznawczych przeprowadzonych w obiekcie przedstawiono protokoły uprawnionych osób określające jednoznacznie usterki w części lokali mieszkalnych jak również braki w dostępie do lokali uniemożliwiających przeprowadzenie przeglądu.

Organ drugiej instancji stwierdził, że argumentacja strony jakoby Spółdzielnia, jako właściciel budynku, nie posiada uprawnień do ingerowania w stan techniczny instalacji technicznych w lokalach mieszkalnych, jest niezasadna. Strona w protokole z czynności określona została jako odpowiedzialna za stan bezpieczeństwa pożarowego całego budynku (do czego nie wniosła zastrzeżeń), jak również nie wykazała, iż określone w protokołach lokale stanowią wyodrębnioną z zasobów spółdzielni własność. Uwzględniając, wniosek o rozstrzygnięcie poprzez określenie nowego terminu realizacji obowiązków w pkt. 1 i 2 decyzji, organ przychylił się w tym zakresie, znajdując uzasadnienie w przygotowaniu poszczególnych lokali mieszkalnych do realizacji przeglądów, jak również podjęcia działań zmierzających do zapewnienia sprawności instalacji technicznych, wymagających interwencji w przypadkach wykazanych w trakcie przeglądów. Nie bez znaczenia jest również fakt, iż strona poinformowała o realizacji remontu dachu, wraz z modernizacją kominów, którego zakończenie planowane jest na koniec roku 2013.

Organ odwoławczy uznał, iż komendant miejski Państwowej Straży Pożarnej w sposób szczegółowy określił zakres nieprawidłowości oraz sposób w jaki należy decyzję zrealizować. Wypełnił bowiem wymagania określone w art. 107 k.p.a. tworząc decyzję czytelną i zrozumiałą, zawierającą wszystkie elementy jakie decyzja winna posiadać. Organ I instancji wykazał staranność w ustaleniu okoliczności faktycznych oraz zebranych dowodów, a jego działania w obronie praworządności uwzględniają przede wszystkim interes społeczny, jakim jest również zapewnienie bezpieczeństwa mieszkańcom budynku. Wypełnia to również ustawową delegację dla działań organów PSP określoną ustawą o Państwowej Straży Pożarnej oraz o Ochronie Przeciwpożarowej.

Organ II instancji podkreślił też, że choć rozpatrując przedmiotową sprawę miał na uwadze, że obowiązki zawarte w pkt. 3 i 4 zaskarżonej decyzji nie były kwestionowane przez stronę w odwołaniu, to stwierdza, że rozstrzygnięcia te mają pełne oparcie w przywołanych w tym zakresie postanowieniach przepisów przeciwpożarowych.

Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na powyższe rozstrzygniecie wniosła [...] Spółdzielnia Mieszkaniowa "E." zarzucając zaskarżonej decyzji: wypełnienie przesłanek nieważności opisanych w art 156 § 1 pkt 5 k.p.a., a także w art. 156 1 pkt 2 i pkt4 k.p.a., rażące naruszenie art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej - rażące naruszenie przepisów 4 oraz 19 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 sierpnia 1999 r. w sprawie warunków technicznych użytkowania budynków mieszkalnych - naruszenie przepisów art. 6, 7, 8, 77 1, 80, 107 § 3 i 138 § 2 k.p.a.

Spółdzielnia wniosła o stwierdzenie nieważności zaskarżonej i poprzedzającej ja decyzji organu pierwszej instancji, ewentualnie, w przypadku nieuwzględnienia przez Sąd wniosków powyższych, o uchylenie tych decyzji. Ponadto zgłoszono wniosek o zwrot kosztów postępowania. Wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, zgłoszony w skardze, został rozpoznany odrębnie.

Skarżąca Spółdzielnia w uzasadnieniu skargi stwierdziła, że decyzje obu instancji są niewykonalne - nie wiadomo, jakie czynności mają być zrealizowane (co miały na myśli organy Straży Pożarnej) w celu zapewnienia pełnej sprawności technicznej instalacji wentylacji grawitacyjnej, czy gazowej. Nałożone obowiązki zostały sformułowane niezwykle ogólnikowo, tymczasem organy miały obowiązek wskazać konkretne czynności, które adresat obowiązany jest wykonać, np. w odniesieniu do dojść ewakuacyjnych bez jakichkolwiek niedopowiedzeń lub wątpliwości interpretacyjnych w tym zakresie (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 18 sierpnia 2011 r.o sygn. akt II SA/Bk 369/2011). Użyto niedopuszczalnych sformułowań - "doprowadzić do pełnej sprawności technicznej", "zapewnić pełną sprawność techniczną". Spółdzielnia stwierdziła, że cyt. "Powstaje bowiem pytanie: jeśli nawet spółdzielnia podejmie określone czynności w celu realizacji nałożonych obowiązków, czy to będą właśnie te właściwe czynności, których oczekiwały organy Straży Pożarnej wydając przedmiotowe decyzje?"

Zdaniem skarżącej zaskarżona decyzja wypełnia również znamiona nieważności określone w innych punktach przepisu art. 156 § 1 pkt 4 k.p.a. Obowiązki określone w punkcie 1 decyzji pierwszej instancji zostały skierowane do Spółdzielni [...], jako właściciela budynku związane są one jednak z prawidłowym funkcjonowaniem instalacji wentylacji grawitacyjnej w konkretnych lokalach w tym budynku - tj. nr [...],[...] i [...]. Zgodnie z przepisem 19 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 sierpnia 1999 r. w sprawie warunków technicznych użytkowania budynków mieszkalnych, użytkownik lokalu wyposażonego w przewody i kanały dymowe lub spalinowe oraz wentylacyjne jest obowiązany zapewnić ich sprawność techniczną i użytkową. Z przytoczonego przepisu wynika zatem, iż obowiązki w zakresie zapewnienia sprawności technicznej instalacji wentylacyjnej spoczywają na użytkowniku lokalu, nie zaś na jego właścicielu, czy też właścicielu budynku, w którym lokal się znajduje. Żaden z organów Straży Pożarnej rozpoznających niniejszą sprawę nie ustalił w toku postępowania osoby/osób będących użytkownikami lokali nr [...],[...] i [...] w budynku przy ul. K. [...]. Okoliczność ta oznacza, iż zarówno Komendant Miejski, jak i M. Komendant Wojewódzki Straży Pożarnej nie wyjaśniły istotnego obszaru stanu faktycznego niniejszej sprawy, naruszając w ten sposób poważnie wymogi wynikające z art. 7 i 77 § 1 k.p.a. Także określone w punkcie 1 i 3 decyzji organu pierwszej instancji obowiązki konserwacji instalacji wentylacji grawitacyjnej (w odniesieniu do lokali nr [...],[...] i [...]) oraz instalacji gazowej lokalu nr [...] nie mają podstawy prawnej. Ponadto, zastosowanie nakazów zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej wymaga uprzedniego stwierdzenia naruszenia przepisów przeciwpożarowych nie może natomiast wydać decyzji, która w ww. okoliczności nie stwierdza. Tymczasem, spółdzielnia jest obowiązana przeprowadzić przegląd techniczny, a dopiero w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości doprowadzić instalację i oświetlenie awaryjne w garażu do stanu pełnej sprawności technicznej. Organy Straży Pożarnej naruszyły również 4 ust. 2 ww. rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie warunków technicznych użytkowania budynków mieszkalnych. Zgodnie bowiem z tym przepisem tego rodzaju przeglądy powinny być przeprowadzone w okresie wiosennym. Tymczasem organ pierwszej instancji termin wykonania obowiązków związanych z przeglądem instalacji wyznaczył na okres jesienny. Organ drugiej instancji zmienił te terminy na okres zimowy. O przeprowadzeniu przeglądów zgodnie z powołanym przepisem rozporządzenia nie może być zatem mowy.

Zdaniem Spółdzielni uzasadnienie decyzji obu instancji nie spełnia wymogów opisanych w art. 107 § 3 k.p.a., wobec braku odniesienia się w sposób wyczerpujący do podnoszonych przez stronę istotnych zarzutów i okoliczności.

Spółdzielnia podniosła też, że wykonanie nałożonych obowiązków będzie wiązać się z poniesieniem kosztów w wysokości 40 000 zł. Działania takie skarżąca będzie musiała podjąć z uwagi na stosunkowo krótkie terminy realizacji obowiązków wynikających ze skarżonych decyzji. Jednocześnie z powyżej opisanych względów nie ma żadnej gwarancji, iż czynności które Spółdzielnia podejmie w celu wykonania decyzji będą właściwe i czy rzeczywiście doprowadzą do realizacji nałożonych obowiązków zgodnie z ich treścią.

W odpowiedzi na skargę organ podtrzymał prezentowaną wcześniej argumentację. Dodatkowo podniesiono, że Spółdzielnia jako właściciel budynku, posiada pełne uprawnienia do ingerowania w stan techniczny instalacji technicznych w budynku, w tym w lokalach mieszkalnych. W protokole pokontrolnym, nie wnosząc zastrzeżeń, przyjęła odpowiedzialność za stan bezpieczeństwa całego budynku, zaś w toku postępowania nie wykazała wyodrębnienia z zasobów spółdzielni objętych nakazem lokali. Także, rozstrzygnięcie organu odwoławczego w kwestii terminów realizacji zaskarżonych obowiązków wypełniło alternatywne żądania strony na etapie odwoławczym. Wnosiła bowiem ona o uchylenie zaskarżonej decyzji w części, tj. zakresie pkt. 1, 2 i 5, wydanie orzeczenia w tym zakresie i umorzenie postępowania, względnie określenie innych (dłuższych) terminów realizacji obowiązków (pkt. 1 i 2 ), co miało miejsce w zakończonym rozstrzygnięciu w powyższym zakresie. Także zarzuty co do braku czytelności nakazów są nieuzasadnione.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

Rzeczą Sądu, w niniejszym postępowaniu, było stosownie do dyspozycji art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1269), dokonanie kontroli zaskarżonego i poprzedzającego go aktu pod względem zgodności z prawem - prawidłowości zastosowania przepisów obowiązującego prawa oraz trafności ich wykładni.

Skarga nie zasługuje na uwzględnienie, ponieważ zaskarżona decyzja nie jest dotknięta żadną z wad nieważnościowych w rozumieniu art. 156 § 1 k.p.a. a także, nie narusza przepisów prawa w stopniu, który uzasadniałby jej uchylenie w świetle art. 145 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Decyzje obu instancji zapadły w celu zagwarantowania realizacji wynikającej z art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. z 2009r. Nr 178, poz. 1380 ze zm.) - ochrony przeciwpożarowej polegającej na realizacji przedsięwzięć mających na celu ochronę życia, zdrowia i mienia w szczególności przed pożarem, zapobieganie powstawaniu i rozprzestrzenianiu się pożaru. Co do zasady ustawodawca nałożył na właściciela obiektu lub terenu obowiązek ochrony przeciwpożarowej (wyjątki zostały określone w ust. 1a - przejęcie odpowiedzialności za realizację obowiązku). Stosownie do treści art. 4 ust. 1 pkt 5 ustawy o ochronie przeciwpożarowej to na właścicielu budynku ciąży obowiązek zapewnienia odpowiedniej ochrony przeciwpożarowej.

Sąd stwierdza, że w okolicznościach niniejszej sprawy zostały wskazane prawidłowe przepisy prawa, które każą skierować nakazy objęte niniejszym rozstrzygnięciem do Spółdzielni jako właściciela budynku. To on odpowiada za bezpieczeństwo pożarowe budynku także w zakresie instalacji, które stanowiąc części wspólne nieruchomości fizycznie podlegają kontroli w konkretnych miejscach w tym takich, które ulokowane są w poszczególnych lokalach.

Skarżąca Spółdzielnia powołując się na przepisy, w tym rozporządzenia w sprawie warunków technicznych z 1999r., gdy obowiązuje z 2002r., zdaje się zapominać o ww. przepisach istotnych dla określenia adresata niniejszych rozstrzygnięć, w tym o regulacji zawartej w art. 61 ustawy Prawo budowlane. Ten zaś stanowi, że właściciel lub zarządca obiektu budowlanego jest obowiązany: utrzymywać i użytkować obiekt zgodnie z zasadami, o których mowa w art. 5 ust. 2; zapewnić, dochowując należytej staranności, bezpieczne użytkowanie obiektu (...). Ponadto w świetle art. 62 właściciel lub zarządca budynku jest zobowiązany do okresowych kontroli stanu technicznego budynku w tym w zakresie także ochrony przeciwpożarowej.

W okolicznościach niniejszej sprawy nie budzi wątpliwości, że zaistniały nieprawidłowości w zabezpieczeniu przeciwpożarowym budynku pozostającego w zasobach Spółdzielni. Wykazały to, niekwestionowane przez Spółdzielnię, wyniki przeprowadzonej kontroli organu straży pożarnej.

Nałożone obowiązki mają charakter samoistny i wynikający wprost z przepisów prawa szczegółowo wskazanych w decyzji organu pierwszej instancji. Przepisy te stosuje się do budynków (starych) użytkowanych, między innymi takich jak ten, którego dotyczy przedmiotowa sprawa. Wynika to zarówno z art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej i § 207 ust. 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Jak podał w wyroku z dnia 17 kwietnia 2007 r., sygn. akt I OSK 745/06 Naczelny Sąd Administracyjny "zakres stosowania art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 25 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej nie został w akcie normatywnym w żaden sposób ograniczony w odniesieniu do tzw. budynków starych, czyli powstałych w okresie przed wejściem w życie tego przepisu. Co więcej, w § 207 ust. 2 rozporządzenia z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie zawarta została wyraźna wskazówka, iż przepisy dotyczące bezpieczeństwa pożarowego stosuje się również do użytkowanych budynków istniejących, jeżeli zagrażają one życiu ludzi". Tak więc z powyższego wynika, że przepisy te mają zastosowanie nie tylko do nowo powstających budynków, ale również do budynków powstałych przed dniem wejścia tych przepisów w życie w razie, gdy okaże się, że budynki istniejące nie spełniają wymogów, konieczne jest nałożenie obowiązków mających na celu dostosowanie istniejącej sytuacji do wymogów określonych w prawie. Retrospektywny charakter tych przepisów, powoduje, że mają one za zadanie doprowadzenie starych budynków do nowych wymogów ochrony przeciwpożarowej, gwarantujących skuteczniejszą ochronę życia ludzkiego i mienia o znacznej wartości.

Sąd stwierdza, że nałożone obowiązki zostały prawidłowo opisane. Rację ma skarżąca dowodząc, że wykonania decyzji, czy też ściślej określonych w niej obowiązków, nie powinny uniemożliwiać ani przeszkody natury faktycznej, ani prawnej. Oznacza to, że decyzja administracyjna winna nakładać na adresata obowiązki, których wykonanie jest fizycznie i prawnie możliwe. Obowiązki te winny być określone w sposób precyzyjny, czytelny i wykluczający możliwość jego dowolnej interpretacji, tak by adresat decyzji nie miał wątpliwości jakie czynności winien wykonać (wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z: 13 kwietnia 2007 r., II OSK 625/06; 26 września 2007 r., II OSK 1254/06; 21 marca 2007 r" II OSK 490/06,). Trudno jednak oczekiwać, by organ miał szczegółowo wskazywać parametry, jakim winny odpowiadać urządzenia oddymiające, sygnalizacji alarmowej, czy też podawać, w jaki sposób mają być wykonane roboty zmierzające do zabezpieczenia klatek schodowych przed zadymieniem albo dostosowania dróg pożarowych do stanu zgodnego z przepisami. Organ nie miał obowiązku opisywania zakresu wykonania obowiązków w świetle regulacji wynikających np. z ustawy Prawo budowlane. Ponadto wielość rozwiązań technicznych dostępnych na rynku każe uznać, że tak opisane obowiązki dają zobowiązanemu szerokie spektrum możliwości w zakresie ich realizacji. Wreszcie, doświadczenie życiowe wskazuje, że organy ochrony pożarowej są otwarte na uzgodnienia na etapie realizacji nałożonych obowiązków w przypadku wątpliwości strony w tym zakresie.

Podnoszone wady decyzji, co do określenia terminu wykonania obowiązków, także nie uzasadniają jej uchylenia. Terminy te już upłynęły, a dla Spółdzielni, nade wszystko priorytetem powinno być zagwarantowanie mieszkańcom budynku maksymalnej ochrony zdrowia i życia, do której zmierza zakres nałożonych obowiązków. Nakazy przeciwpożarowe, powinny zostać wykonane dobrowolnie i wręcz natychmiast. Brak ich wykonania, stanowi o dopuszczeniu do stanu bezpośredniego zagrożenia dla mienia, ale przede wszystkim dla życia i zdrowia ludzkiego. Podnoszone przez skarżącą Spółdzielnię okoliczności związane z potrzebą wyasygnowania znacznej kwoty na wykonanie nakazów, w sposób oczywisty pozostaje bez wpływu na ocenę zaskarżonej decyzji.

Kierując się powyższą argumentacją Wojewódzki Sąd Administracyjny orzekł, jak w sentencji, w trybie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. 2012 r., poz. 270 ze zm.).