I SA/Sz 798/13

Uzasadnienie

Stan sprawy przedstawia się następująco:

10 stycznia 2013 r. P. W. złożył wniosek o udzielnie pisemnej interpretacji indywidualnej, w którym wskazał, że 29 sierpnia 2011 r. złożył pozew do Sądu Rejonowego o zobowiązanie żony do przyczyniania się do zaspokajania potrzeb rodziny, w którym jednocześnie wnioskował o zabezpieczenie roszczenia.

Postanowieniem z dnia 3 października 2011 r. Sąd Rejonowy oddalił wymieniony wniosek. 26 października 2011 r. Wnioskodawca złożył zażalenie do Sądu Okręgowego na powyższe postanowienie Sądu Rejonowego, co skutkowało tym, że 29 marca 2012 r. Sąd Okręgowy zmienił zaskarżone postanowienie, zabezpieczając na czas trwania postępowania roszczenie Wnioskodawcy, zobowiązując jego żonę do uiszczenia kwoty [...] zł miesięcznie począwszy od dnia 1 kwietnia 2012 r. wraz z odsetkami ustawowymi w razie opóźnienia w płatności.

W uzasadnieniu tego postanowienia Sąd Okręgowy wskazał, powołując się na przepis art. 27 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, że wyrażony w tym przepisie obowiązek przyczyniania się do zaspokojenia potrzeb rodziny ma charakter alimentacyjny i wchodzi w zakres szerzej określonych, wynikających z treści art. 23 Kodeksu obowiązków wzajemnej pomocy oraz współdziałania dla dobra rodziny. Następnie, postanowieniem z dnia 12 czerwca 2012 r. Sąd Rejonowy nadał klauzulę wykonalności punktowi 1 postanowienia Sądu Okręgowego z dnia 29 marca 2012 r.,

tj. zabezpieczono roszczenie Wnioskodawcy zobowiązujące pozwaną do uiszczania kwoty [...] zł miesięcznie poczynając od 1 kwietnia 2012 r., płatne z góry do 10-go każdego miesiąca tytułem zaspokojenia potrzeb rodziny z ustawowymi odsetkami

w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat.

27 września 2012 r. Sąd Rejonowy wydał wyrok, zasądzając od żony Wnioskodawcy na jego rzecz kwotę [...] zł miesięcznie, poczynając od 1 września 2011 r., płatne z góry do 10-go każdego miesiąca tytułem zaspokojenia potrzeb rodziny z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat.

W uzasadnieniu tego wyroku Sąd wskazał, że bezsporne jest, iż obowiązek przyczyniania się do zaspokojenia potrzeb rodziny jest obowiązkiem alimentacyjnym

i podlega ogólnym regułom dotyczącym obowiązku alimentacyjnego. W ocenie Sądu, możliwości zarobkowe pozwanej oraz potrzeby uprawnionych pozwalają na ustalenie jej obowiązku alimentacyjnego na rzecz rodziny w wysokości [...] zł miesięcznie.

Egzekucję alimentów na wniosek wnioskodawcy prowadzi Komornik przy Sądzie Rejonowym.

Wnioskodawca zaznaczył ponadto, że z żoną pozostaje w związku małżeńskim od 30 lipca 1994 r. Posiada z nią troje dzieci. W sierpniu 1997 r. pojawiły się pierwsze sygnały świadczące o kryzysie małżeńskim na płaszczyźnie finansowej. W związku z narastającymi problemami finansowymi Wnioskodawca wyłączył umową z dnia 15 maja 1998 r., zawartą przed notariuszem, łączący go z żoną ustrój wspólności majątkowej na rzecz ustroju rozdzielności majątkowej. Wnioskodawca nadmienił, że zamieszkuje razem z żoną i dziećmi.

Mając na uwadze powyższy stan faktyczny sprawy Wnioskodawca zadał następujące pytania:

czy środki na zaspokojenie potrzeb rodziny zasądzone postanowieniem Sądu Okręgowego oraz wyrokiem Sądu Rejonowego korzystają ze zwolnienia

z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

czy odsetki od nieterminowych płatności rat środków na zaspokojenie potrzeb rodziny podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zarówno środki na zaspokojenie potrzeb rodziny jak

i odsetki od nieterminowych płatności rat nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przepis art. 21 ust. 1 pkt 127 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi bowiem, że wolne od podatku dochodowego są alimenty:

a) na rzecz dzieci, które nie ukończyły 25 roku życia (...),

b) na rzecz innych osób niż wymienione w lit. a) (...).

Z opisanego we wniosku o interpretację postanowienia i wyroku jednoznacznie, zdaniem podatnika, wynika, że zasądzone środki na zaspokojenie potrzeb rodziny są świadczeniem alimentacyjnym. Z kolei, odsetki od nieterminowych spłat rat środków na zaspokojenie potrzeb rodziny pełnią funkcję represyjno - odszkodowawczą, w związku z tym nie powinny być traktowane jako inne źródło przychodu, a zatem również nie powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W dniu 10 kwietnia 2013 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając

w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną Nr [...] , w której stanowisko Wnioskodawcy uznał za nieprawidłowe. Stwierdził bowiem, że przedmiotowe świadczenie z art. 27 ustawy Kodeksu rodzinnego

i opiekuńczego, jak również odsetki od nieterminowych wpłat ratalnych tego świadczenia, uzyskane przez Wnioskodawcę, stanowią dla niego przychód z innych źródeł o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegający opodatkowaniu według skali podatkowej zgodnie z art. 27 ust. 1 ww. ustawy.

Nie zgadzając się z powyższym stanowiskiem, P. W. złożył wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, w którym wniósł o wydanie interpretacji indywidualnej zgodnej z wykładnią zaprezentowaną przez we wniosku o wydanie interpretacji.

W wyniku ponownej analizy sprawy, przy uwzględnieniu zarzutów przytoczonych w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, co przedstawił w odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa z dnia 23 maja 2013 r.

Nie zgadzając się z takim stanowiskiem podatnik wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, w której wniósł o zmianę zakwestionowanej interpretacji poprzez przyjęcie, że wykładnia zawarta we wniosku

z dnia 10 stycznia 2013 r. jest prawidłowa, w tym w szczególności poprzez przyjęcie,

że skoro na zasądzone wyrokiem Sądu Rejonowego w K. w dniu 27 września 2012 r., w sprawie o sygn. akt III RC 852/11, świadczenie w łącznej kwocie [...] zł składają się także środki na utrzymanie dzieci, to w tej części środki wraz z odsetkami ustawowymi płatnymi od tych kwot nie stanowią przychodu i nie podlegają opodatkowaniu, uchylenie kwestionowanej interpretacji w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia oraz zasądzenie od organu wydającego kwestionowaną interpretację uiszczonych przez stronę kosztów postępowania.

W skardze podniesiono następujące zarzuty:

- naruszenia przepisów prawa materialnego tj. art. 2 ust. 1 pkt 7 oraz art. 21 ust. 1

pkt 127 lit. a) i b) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych poprzez przyjęcie, że stanowisko zawarte we wniosku o udzielenie interpretacji indywidualnej przepisów podatkowego jest nieprawidłowe,

a w konsekwencji przyjęcie, iż świadczenie zasądzone na rzecz P. W., wyrokiem z dnia 27 września 2012 r., przez Sąd Rejonowy

w K. w sprawie o sygn. akt III RC 852/11 o zaspokojenie potrzeb rodziny,

tj. tak należność główna jak i odsetki ustawowe podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych oraz

- naruszenia przepisów prawa formalnego, tj. art. 14a-14p ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa poprzez wydanie interpretacji niezgodnie z przepisami prawa, naruszającej przepisy prawa materialnego, o których mowa powyżej a w konsekwencji przyjęcie, że wymienione świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Skarżącego, organ wydając kwestionowaną interpretację nie uwzględnił tego, że komponentem zasądzonego świadczenia są także świadczenia alimentacyjne, których beneficjentem są dzieci stron – K. W., W. W. oraz A. W.

Roszczenie stwierdzone treścią wyroku Sądu Rejonowego w K.

III Wydział Rodzinny i Nieletnich z dnia 27 września 2012 r. w sprawie o sygn. akt III RC 852/11 ma charakter roszczenia alimentacyjnego. W konsekwencji, zdaniem Skarżącego, winno ono korzystać z przywileju, o którym mowa treści art. 21 ust. 1

pkt 127 lit. a), względnie lit. b). Skarżący wskazał następnie, że w literaturze przedmiotu jak i w orzecznictwie sądów powszechnych i administracyjnych dominuje pogląd, że choć roszczenie z art. 27 Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego nie ma typowego charakteru alimentacyjnego, korzysta z wszystkich przywilejów przewidzianych dla typowego roszczenia alimentacyjnego wywodzonego z art. 128 i następnych Kodeksu. Dodatkowym wsparciem dla poglądu Skarżącego w niniejszej kwestii jest także fakt, że w następstwie złożenia wniosku o wszczęcie postępowania zabezpieczającego a następnie wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego (mającego oparcie w tytule wykonawczym) organ egzekucyjny dokonał zajęcia wynagrodzenia za pracę pozwanej (zajętego wcześniej przez innych wierzycieli) i następnie z początkiem sierpnia 2012 r. przekazał powodowi pierwszą transzę wypłaty.

Na potwierdzenie swoich twierdzeń podatnik powołał interpretację Ministra Finansów w interpretacji z 2008 r., który to z urzędu zmienił interpretację indywidualną z dnia 29 kwietnia 2008 r., Nr [...] wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w K., w której to organ uznał za nieprawidłowe stanowisko

w zakresie zwolnienia z opodatkowania świadczeń pieniężnych przekazywanych na utrzymanie domu.

Skarżący wskazał dodatkowo, że skoro na zasądzone świadczenia składają się także alimenty na rzecz dzieci to choćby w tym zakresie świadczenie to nie podlega opodatkowaniu, a dalej i w tym zakresie nie podlegają opodatkowaniu odsetki naliczane od tej części świadczenia.

W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy wniósł o jej oddalenie, podtrzymując stanowisko zajęte w zaskarżonej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny z w a ż y ł, co następuje:

Skarga jest nieuzasadniona.

Zgodnie z treścią art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.), sąd administracyjny sprawuje wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem. Stosownie zaś do art. 3 § 2 pkt 4a ustawy z dnia

30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, zwana dalej P.p.s.a.), takiej kontroli podlegają pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach.

W przypadku, gdy ocena legalności zaskarżonej interpretacji doprowadzi do wniosku, że narusza ona prawo w stopniu skutkującym koniecznością wyeliminowania jej z obrotu prawnego, sąd administracyjny uchyla tę interpretację na podstawie art. 146 § 1 P.p.s.a. Przepis ten stanowi bowiem, że sąd, uwzględniając skargę na akt lub czynność, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 i 4a P.p.s.a., uchyla ten akt lub interpretację albo stwierdza bezskuteczność czynności. Ponadto, w razie uwzględnienia skargi, sąd w wyroku określa, czy i w jakim zakresie zaskarżony akt lub czynność nie mogą być wykonane, a rozstrzygnięcie to traci moc z chwilą uprawomocnienia się wyroku, co wynika z art. 152 P.p.s.a.

Spór w przedmiotowej sprawie sprowadza się do stwierdzenia, czy środki na zaspokojenie potrzeb rodziny wraz z odsetkami od nieterminowych płatności ich rat zasądzone na podstawie art. 27 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny

i opiekuńczy (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 788 ze zm.) postanowieniem Sądu Okręgowego oraz wyrokiem Sądu Rejonowego korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych określonego w art. 21 ust. 1 pkt 127 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.).

Odnosząc się do tak przedstawionego zagadnienia wyjaśnić należy, że zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem

art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających

z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Katalog źródeł, do których kwalifikuje się przychód danego rodzaju został wymieniony w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W pkt 9 tegoż przepisu wymieniono jako źródło przychodu - "inne źródła".

Zgodnie natomiast z art. 20 ust. 1 tej ustawy, za przychody z innych źródeł,

o których mowa wart. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji

i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu

z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Zauważyć należy, że powołany powyżej przepis wymienia określone rodzaje przychodów stanowiące pewien katalog o charakterze otwartym, a tym samym nie rozstrzyga w sposób ostateczny co jest przychodem z "innych źródeł".

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że alimenty co do zasady stanowią przychód w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie wszystkie alimenty, podlegają jednak opodatkowaniu. Zgodnie bowiem z art. 21 ust. 1 pkt 127 ustawy wolne od podatku dochodowego są alimenty:

a) na rzecz dzieci, które nie ukończyły 25 roku życia, oraz dzieci bez względu na wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymują zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

b) na rzecz innych osób niż wymienione w lit. a), otrzymane na podstawie wyroku sądu lub ugody sądowej, do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie [..] zł.

Zwrot "alimenty", którego ustawodawca użył w treści art. 21 ust. 1 pkt 127 ustawy określając zakres przedmiotowy omawianego zwolnienia podatkowego, nie podlega dalszemu doprecyzowaniu w treści wskazanego przepisu.

W myśl art. 128 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo.

Natomiast stosownie do postanowień art. 27 Kodeksu oboje małżonkowie obowiązani są, każdy według swych możliwości zarobkowych i majątkowych, przyczyniać się do zaspakajania potrzeb rodziny, którą przez swój związek założyli. Zadośćuczynienie temu obowiązkowi może polegać także, w całości lub części, na osobistych staraniach o wychowanie dzieci i na pracy we wspólnym gospodarstwie domowym.

Chociaż pomiędzy obowiązkiem ustanowionym w art. 27 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy, a obowiązkiem alimentacyjnym określonym w art. 128 tej ustawy istnieje podobieństwo, to niewątpliwie nie są to regulacje tożsame. Obowiązku przyczyniania się do zaspokojenia potrzeb rodziny ma niewątpliwie charakter alimentacyjny ale alimentami w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest.

W tym miejscu wskazać należy, że również literalna interpretacja przepisów art. 2 ust. 1 pkt 7 oraz art. 21 ust. 1 pkt 127 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prowadzi do wniosku, że ustawodawca w bezpośredni sposób rozgraniczył oba omawiane świadczenia.

Jak wynika z powyższych rozważań, pomimo faktu, że świadczenie na zaspokojenie potrzeb rodziny bez wątpienia jest świadczeniem o charakterze alimentacyjnym, nie można twierdzić, że stanowi ono świadczenie alimentacyjne

w rozumieniu art. 128 i następnych ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Szczególnie nieuzasadnione wydaje się być twierdzenie Skarżącego, że z bezsprzecznego "alimentacyjnego charakteru" świadczenia zasądzonego na podstawie art. 27 Kodeksu wynika możność zastosowania "wszystkich przywilejów przewidzianych dla typowego roszczenia alimentacyjnego wywodzonego z art. 128 i nast. Kodeksu", w tym skorzystania z przywileju podatkowego o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 127 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W ocenie Sądu nie znajduje również uznania stanowisko Skarżącego, zgodnie

z którym zaskarżona interpretacja narusza przepisy prawa wskazane w petitum skargi poprzez nieuwzględnienie faktu, że komponentem świadczenia zasądzonego wyrokiem Sądu Rejonowego z dnia 27 września 2012 r. są także świadczenia, których beneficjentami są dzieci stron. O ile bowiem wiek beneficjentów świadczenia alimentacyjnego o którym mowa w art. 128 i następnych Kodeksu rodzinnego

i opiekuńczego ma zasadnicze znaczenie dla właściwego zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 127 lit. a) i b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o tyle

w przedmiotowym stanie faktycznym okoliczność ta pozostała bez znaczenia dla wydanego rozstrzygnięcia. Jednocześnie wskazać należy, że nie sposób rozgraniczyć, jakie środki z ogólnie zasądzonej kwoty są alimentami na rzecz poszczególnych dzieci a jakie środkami na utrzymanie rodziny.

Na uwzględnienie nie zasługuje również zarzut Skarżącego, że zaskarżona interpretacja nie uwzględnia wykładni art. 27 Kodeksu, ignorując wykładnię reguł celowościowych oraz systemowych, ograniczając się wyłącznie do rezultatów wykładni językowej art. 21 ust. 1 pkt 127 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W spornej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego organ dokonał literalnej wykładni art. 21 ust. 1 pkt 127 ww. ustawy, ale również jego interpretacji z uwzględnieniem treści art. 2 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy (wykładnia systemowa wewnętrzna) oraz w odniesieniu do treści art. 27 oraz art. 128 i następnych Kodeksu (wykładnia systemowa zewnętrzna). W podsumowaniu natomiast, wobec zgodnych rezultatów wskazanych metod wykładni organ wyjaśnił, dlaczego w przedmiotowej sprawie zwolnienie z opodatkowania zasądzonych środków na zaspokojenie potrzeb rodziny na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie może znaleźć zastosowania.

Niewątpliwie w omawianym przypadku rezultaty wykładni językowej oraz systemowej prowadzą do zbieżnych i znajdujących logiczne uzasadnienie wniosków,

w związku z czym brak jest podstaw do odwoływania się przy odczytywaniu zawartej

w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 127 ustawy normy prawnej, do rezultatów innych metod wykładni, w tym funkcjonalnej.

Kolejnym argumentem przemawiającym za trafnością stanowiska organu jest brzmienie art. 2 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że jej przepisów nie stosuje do świadczeń na zaspokojenie potrzeb rodziny,

o których mowa w art. 27 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, objętych wspólnością majątkową małżeńską.

Treść cytowanego przepisu jest jasna i nie budzi żadnych wątpliwości interpretacyjnych. Wyłączenie z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych w nim zawarte dotyczy bowiem tylko tych świadczeń, które objęte są wspólnością majątkową małżeńską. W niniejszej sprawie taka sytuacja nie ma miejsca - środki pieniężne są przenoszone bowiem pomiędzy majątkiem odrębnym żony oraz majątkiem odrębnym Skarżącego, pomiędzy którymi z dniem 15 maja 1998 r. na mocy umowy zawartej pomiędzy mmi przed notariuszem wyłączony został ustrój wspólności majątkowej na rzecz ustroju rozdzielności majątkowej.

Nie zasługują na uwzględnienie także podniesione w skardze przepisy natury proceduralnej

W wydanej interpretacji, w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz mające zastosowanie w sprawie przepisy, stanowisko przedstawione we wniosku uznano za nieprawidłowe w związku z czym w uzasadnieniu interpretacji przytoczono mające zastosowane przepisy prawa i wyczerpująco przedstawiono pogląd dotyczący ich rozumienia i zastosowania w odniesieniu do stanu faktycznego sprawy oraz w odniesieniu do własnego stanowiska zaprezentowanego we wniosku.

Wobec powyższego uznać należy, że kwestionowana interpretacja indywidualna spełnia wymogi określone w przepisach Ordynacji podatkowej. W szczególności zaś, przepisów tych nie narusza.

Odnosząc się do przywoływanego przez skarżącego orzecznictwa wskazać należy, że Sąd orzekający w niniejszej sprawie nie podziela stanowisk odmiennych niż zaprezentowane w niniejszym wyroku.

Mając na względzie przedstawione powyżej okoliczności, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie, na podstawie art. 151 p.p.s.a., oddalił skargę, uznając ją za bezzasadną.