II FZ 1633/13

Uzasadnienie

1. Zarządzeniem z 2 grudnia 2013 r., III SA/Wa 2881/13, Przewodniczący Wydziału Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na podstawie art. 220 § 1 i § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. dalej: "P.p.s.a.") wezwał skarżącego, W. R. do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w kwocie 500 zł, stosownie do § 2 ust. 3 pkt 12 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 221, poz. 2193 ze zm. dalej jako "rozporządzenie").

2. Na powyższe zarządzenie skarżący złożył zażalenie i podkreślając "niewielką kwotę będąca przedmiotem całego postępowania, tj. 260 zł", wniósł o określenie należnego wpisu na podstawie § 1 pkt 1 rozporządzenia, tj. w wysokości 100 zł.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

3. Kwestią o zasadniczym znaczeniu dla rozstrzygnięcia rozpoznawanej sprawy jest ustalenie czy wpisem należnym od wniesionej skargi był wpis stosunkowy, czy też stały. W myśl art. 231 P.p.s.a "wpis stosunkowy pobiera się w sprawach, w których przedmiotem zaskarżenia są należności pieniężne. W innych sprawach pobiera się wpis stały". W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego zwracano uwagę na to, iż użyte w art. 231 P.p.s.a. określenie "w sprawach, których przedmiotem są należności pieniężne" jest określeniem niezbyt precyzyjnym, bowiem w postępowaniu sądowoadministracyjnym przedmiotem zaskarżenia są akty lub czynności, o których mowa w art. 3 § 2 i 3 P.p.s.a. Określenie to należy zatem rozumieć jako sytuację, w której przedmiotem zaskarżenia są akty lub czynności stwierdzające istnienie należności pieniężnej, zobowiązujące do jej zapłaty (por. postanowienia NSA z 23 czerwca 2008 r., II FZ 227/08, z 15 maja 2008 r., II FSK 1651/06, POP z 2008 r., nr 4, poz. 51; z 25 lipca 2007 r., II OZ 641/07). Wpis stosunkowy powinien zostać pobrany od skargi na akt, który w sposób bezpośredni wiąże się z należnością pieniężną. Bezpośredni związek między należnością pieniężną a obejmującym ją aktem zachodzi wtedy, gdy w danym akcie organ konkretyzuje tę należność (z reguły określa wysokość - por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 23 września 2008 r., I FZ 239/08).

Należy zatem stwierdzić, że kluczowe jest ustalenie co określała/obejmowała zaskarżona przez stronę decyzja. Strona wniosła do sądu skargę na decyzję z 1 października 2013 r., którą Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. orzekło: o uchyleniu decyzji organu podatkowego pierwszej instancji i przekazaniu sprawy do ponownego rozpoznania. Decyzja ta nie dotyczy zatem określenia wymiaru podatku i nie nakładała na skarżącego obowiązku jego zapłaty. Przedmiotem zaskarżenia nie był więc akt nakładający na stronę określony obowiązek spełnienia należności pieniężnej (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 17 grudnia 2008 r., II FSK 1301/07, nie publ.). Uchylenie decyzji organu pierwszej instancji i przekazanie mu sprawy do ponownego rozpatrzenia oznacza jedynie pośredni związek decyzji odwoławczej z należnością pieniężną. W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego wielokrotnie wyrażono stanowisko, że wpis od decyzji kasacyjnej ma charakter wpisu stałego (tak m.in. postanowienie NSA z 30 września 2010 r., II OZ 926/10; postanowienie z 1 czerwca 2010 r. I GZ 130/10).

W niniejszej sprawie skarga na decyzję kasacyjną organu drugiej instancji podlegała więc z mocy art. 231 P.p.s.a. wpisowi stałemu, a jego wysokość wynikała z przywołanego przez wojewódzki sąd administracyjny § 2 ust. 3 pkt 12 rozporządzenia. Z uwagi na powyższe, oceniając wysokość wpisu należy stwierdzić, iż skarżący został prawidłowo wezwany do uiszczenia wpisu sądowego należnego od wniesionej skargi.

Z tych względów i na podstawie art. 197 § 2 w zw. z art. 184 P.p.s.a. orzeczono jak w postanowieniu.