• II OSK 2304/12 - Wyrok Na...
  16.07.2025

II OSK 2304/12

Wyrok
Naczelny Sąd Administracyjny
2014-02-25

Nietezowane

Artykuły przypisane do orzeczenia

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.

Skład sądu

Anna Żak /sprawozdawca/
Maria Czapska - Górnikiewicz
Roman Hauser /przewodniczący/

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Roman Hauser Sędziowie: sędzia NSA Maria Czapska – Górnikiewicz sędzia del. NSA Anna Żak (spr.) Protokolant: starszy sekretarz sądowy Anna Połoczańska po rozpoznaniu w dniu 25 lutego 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Z. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 22 maja 2012 r. sygn. akt II SA/Lu 107/12 w sprawie ze skargi Z. K. na decyzję Lubelskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Lublinie z dnia [...] grudnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania nakazu zdemontowania drzwi wejściowych oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

II OSK 2304/12

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z dnia 22 maja 2012r. w sprawie sygn..akt II SA/Lu 107 /12 oddalił skargę Z. K. na decyzję Lubelskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] grudnia 2011r. znak: [...] w przedmiocie odmowy wydania nakazu zdemontowania drzwi wyjściowych (pkt I) oraz przyznał pełnomocnikowi skarżącego koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (pkt II).

W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że decyzją z dnia [...] grudnia 2011r., Lubelski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w Lublinie utrzymał w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego Miasta Lublin z dnia [...] listopada 2011r., odmawiającą nakazania G. K. zdemontowania wejściowych drzwi zewnętrznych do lokalu nr [...] w budynku mieszkalnym wielorodzinnym zlokalizowanym przy ul. [...] w L.

Postępowanie zostało wszczęte w związku z zawiadomieniem Z. K., właściciela lokalu nr 30 o zamontowaniu w lokalu nr [...] zewnętrznych drzwi wejściowych, które przy otwieraniu mogą powodować kolizje z drzwiami otwieranymi z naprzeciwka.

|W trakcie kontroli w dniu 2 września 2011r. stwierdzono, że w budynku wielorodzinnym przy ul. [...] w L. - na IV piętrze znajduje się |

|korytarz do lokali nr [...], 30 i 31 o szerokości 148,0 cm i wysokości 247,8 cm. W lokalu nr [...] zamontowane zostały nowe drzwi |

|wejściowe w miejsce starych, o wymiarach 199 cm x 77 cm otwierane na zewnątrz. Przy otwarciu pod kątem prostym w stosunku do ściany |

|przeciwległej szerokość korytarza zmniejsza się do 66,3 cm, a przy całkowitym otwarciu drzwi (kąt 180 stopni) szerokość przejścia |

|wynosi 140, 1 cm, ustalono, że do lokalu tego nie zamontowano dodatkowych drzwi wejściowych. |

|Mając na uwadze powyższe ustalenia, organ I instancji stwierdził, że w sprawie nie zachodzą okoliczności wskazane w art. 66 Prawa |

|budowlanego, bowiem przedmiotowe drzwi spełniają wymogi rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r. w sprawie |

|warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, w szczególności przepisu § 242 dotyczącego szerokości dróg |

|ewakuacyjnych, a zatem nie ma podstaw do nakazywania właścicielom lokalu [...] (inwestorom) dokonywania czynności wskazanych w tym |

|przepisie. Organ I instancji przyjął jednocześnie, że wymiana drzwi nie wymaga ani zgłoszenia ani pozwolenia na budowę i należy ją |

|traktować wyłącznie jako zwykłe użytkowanie rzeczy. |

|W odwołaniu Z. K. wskazywał, że organ nie odniósł się do decyzji Prezydenta Miasta Lublin z dnia [...] marca 2011r. wnoszącej sprzeciw w|

|sprawie przystąpienia przez G. K. do robót budowlanych obejmujących montaż dodatkowego skrzydła drzwi zewnętrznych do lokalu nr [...]. |

|Wskazał również, że w korytarzu istniały już podwójne drzwi (w tym zewnętrzne) w lokalu nr [...], które zdemontowano w lipcu 2011r. i |

|obawia się, że w razie ich ponownego zamontowania będzie dochodziło do kolizji przy jednoczesnym otwieraniu drzwi z lokalu nr [...]. |

|Organ odwoławczy podzielił ustalenia i stanowisko organu I instancji, jednak stwierdził, że montaż drzwi wejściowych jest remontem, |

|dlatego podlegał zgłoszeniu, którego w niniejszej sprawie nie dokonano – postępowanie powinno zatem toczyć się w oparciu o art. 51 |

|ust. 1 pkt 2 Prawa budowlanego. Z uwagi jednak na to, że przedmiotowe drzwi spełniają warunki techniczne i rozstrzygnięcie byłoby co |

|do istoty takie samo tj. odmawiające nakazania ich zdemontowania, organ odwoławczy utrzymał decyzję organu I instancji w mocy. Organ |

|wyjaśnił również, że powołana decyzja Prezydenta Miasta Lublin z dnia [...] czerwca 2011r. dotyczyła zgłoszenia przez G. K. montażu |

|dodatkowego skrzydła drzwi zewnętrznych do lokalu nr [...], a więc nie dotyczyła drzwi już istniejących, które są przedmiotem niniejszej|

|sprawy. |

|Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie wniósł Z. K., domagając się uchylenia decyzji organów obu instancji. |

|Skarżący zarzucił, że organy rozstrzygające sprawę pominęły § 291 rozporządzenia w sprawie warunków technicznych, jakim powinny |

|odpowiadać budynki i ich usytuowanie oraz naruszyły art. 5 ust. 1 ustawy Prawo budowlane. Wskazał, że w razie ponownego zamontowania |

|drzwi zewnętrznych w lokalu nr [...] mieszczącego się naprzeciwko lokalu nr [...] będzie dochodziło do kolizji przy jednoczesnym |

|otwieraniu tych drzwi i zostanie ograniczona droga ewakuacyjna. |

|W odpowiedzi na skargę organ odwoławczy wniósł o jej oddalenie, podtrzymując argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. |

|Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie na podstawie art.151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. – Prawo o postępowaniu przed sądami |

|administracyjnymi (Dz.U. z 2012r., poz.270, dalej powoływanej jako p.p.s.a.) oddalił skargę. Wskazał, że bezsporne jest, iż |

|właściciele lokalu nr [...] w budynku mieszkalnym wielorodzinnym zlokalizowanym przy ul. [...] w L. wymienili drzwi wejściowe zastępując |

|je nowymi drzwiami, otwieranymi na zewnątrz, o wymiarach 199 cm x 77 cm - przy otwarciu tych drzwi pod kątem prostym w stosunku do |

|ściany przeciwległej szerokość korytarza zostaje zmniejszona do wymiaru 66,3 cm, natomiast przy całkowitym otwarciu drzwi (kąt 180 |

|stopni) szerokość przejścia wynosi 140, 1 cm. Niewątpliwie korytarz, na który otwierają się przedmiotowe drzwi, stanowi drogę |

|ewakuacyjną mieszkańców budynku. Zdaniem Sądu słusznie wobec tego organy badały, czy drzwi te spełniają warunki określone w |

|przepisach rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać |

|budynki i ich usytuowanie (Dz.U. Nr 75, poz. 690 ze zm. dalej jako rozporządzenie ), dotyczących dróg ewakuacyjnych tj. § 236 – 257 i |

|prawidłowo oceniły, że warunki te zostały zachowane. Przepis § 242 stanowi, że szerokość poziomych dróg ewakuacyjnych należy obliczać |

|proporcjonalnie do liczby osób mogących przebywać jednocześnie na danej kondygnacji budynku, przyjmując co najmniej 0,6 m na 100 osób,|

|lecz nie mniej niż 1,4 m. Jednocześnie dopuszcza się zmniejszenie szerokości poziomej drogi ewakuacyjnej do 1,2 m, jeżeli jest ona |

|przeznaczona do ewakuacji nie więcej niż 20 osób. (...) (ust.2). Jednakże skrzydła drzwi, stanowiących wyjście na drogę ewakuacyjną, |

|nie mogą, po ich całkowitym otwarciu, zmniejszać wymaganej szerokości tej drogi (ust.4). |

|Skoro po całkowitym otwarciu przedmiotowych drzwi wejściowych do lokalu nr [...] szerokość korytarza (drogi ewakuacyjnej) wynosi 140, 1 |

|cm, to w ocenie Sądu spełniony został warunek określony w tym przepisie - wbrew zarzutom skargi, organ nie miał więc podstaw do |

|podjęcia względem właścicieli lokalu nr [...] (inwestorów) czynności zmierzających do doprowadzenia tych drzwi do stanu zgodnego z |

|przepisami. |

|Sąd wyjaśnił, że roboty budowlane polegające jedynie na wymianie drzwi wejściowych, bez jednoczesnego wykonywania innych robót |

|mających na celu przywrócenie wartości użytkowej całego obiektu budowlanego bądź jego znacznej części nie stanowią remontu, lecz |

|bieżącą konserwację – w rozumieniu art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane. Wskazany przepis stanowi, że przez |

|remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, |

|a nie stanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym. |

|Przyjęcie, że jednorazowa wymiana drzwi wejściowych stanowi bieżącą konserwację, prowadzi do stwierdzenia, że zastosowanie w sprawie |

|mógł mieć ewentualnie art. 66 ustawy (jak słusznie przyjął organ I instancji), a nie art. 50 i 51 w/w ustawy Prawo budowlane , jak |

|uznał organ odwoławczy, co nie miało jednak znaczenia dla rozstrzygnięcia, skoro organ ten utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.|

|Przepis art. 66 ustawy Prawo budowlane ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa użytkowania obiektu budowlanego, niezależnie od tego czy|

|roboty w nim wykonywane wymagały zgłoszenia bądź pozwolenia na budowę – przepis ten dotyczy zatem również robót stanowiących bieżącą |

|konserwację. Przepis ten stanowi, że w przypadku stwierdzenia, że obiekt budowlany jest użytkowany w sposób zagrażający życiu lub |

|zdrowiu ludzi, bezpieczeństwu mienia lub środowisku (pkt 1) albo jest użytkowany w sposób zagrażający życiu lub zdrowiu, |

|bezpieczeństwu mienia lub środowisku (pkt 2) albo jest w nieodpowiednim stanie technicznym (pkt 3) albo powoduje swym wyglądem |

|oszpecenie otoczenia (pkt 4) – właściwy organ nakazuje, w drodze decyzji, usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości, określając termin |

|wykonania tego obowiązku. |

|W ocenie Sądu, słuszne jest stanowisko organu, że realizacja przedmiotowych drzwi nie powoduje okoliczności określonych w tym |

|przepisie, nie ma zatem podstaw do nakazania właścicielom lokalu nr [...] usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości, w szczególności |

|zdemontowania tych drzwi. W ocenie Sądu na uwzględnienie nie zasługiwał także podnoszony zarzut naruszenia § 291 rozporządzenia w |

|sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Przepis ten stanowi, że budynek i urządzenia z nim |

|związane powinny być projektowane i wykonane w sposób niestwarzający niemożliwego do zaakceptowania ryzyka wypadków w trakcie |

|użytkowania, w szczególności przez uwzględnienie przepisów niniejszego działu. Przepis ten – odwołując się do "przepisów niniejszego |

|działu" - odnosi się zatem przede wszystkim do zasad bezpiecznego użytkowania budynków na zewnątrz. Niezależnie od tego, Sąd stoi na |

|stanowisku, że otwieranie się przedmiotowych drzwi wejściowych na zewnątrz nie zagraża bezpieczeństwu, skoro – jak ustalono – |

|otwierają się one całkowicie na ścianę – i w takiej sytuacji tylko nieznacznie zmniejszają szerokość korytarza - nie zasłaniając przy |

|tym drzwi do sąsiedniego lokalu. Tylko w sytuacji, gdyby drzwi te nie otwierały się całkowicie bądź nachodziły na drzwi sąsiedniego |

|lokalu można byłoby uznać, że stanowią one zagrożenie bezpieczeństwa użytkowania. Natomiast nawet w razie jednoczesnego otwierania |

|drzwi z lokalu [...] i drzwi zewnętrznych z lokalu nr [...] (w przypadku ponownego ich zamontowania) nie powstanie – w ocenie Sądu - stan |

|"niemożliwego do zaakceptowania ryzyka wypadków", o którym mowa w cytowanym § 291 rozporządzenia w sprawie warunków technicznych. |

|Z powyższych względów nie można uznać, że nastąpiło naruszenie art. 5 ustawy, wprowadzającego ogólny wymóg projektowania i wykonywania|

|robót budowlanych m.in. z zachowaniem bezpieczeństwa pożarowego i bezpieczeństwa użytkowania. Wbrew zarzutom skargi organ nie był |

|związany argumentacją zawartą w uzasadnieniu decyzji Prezydenta miasta Lublin z dnia [...] czerwca 2011r. wnoszącej sprzeciw w sprawie |

|przystąpienia do robót budowlanych obejmujących montaż dodatkowego skrzydła drzwi zewnętrznych w lokalu mieszkalnym nr [...], objęty |

|zgłoszeniem dokonanym przez G. K. z dnia 25 maja 2011r., w której stwierdzono, że montaż dodatkowych drzwi stanowi przebudowę. Montaż |

|dodatkowego skrzydła drzwiowego nie jest bowiem przedmiotem niniejszego postępowania, w którym chodzi wyłącznie wymianę drzwi |

|istniejących na nowe. Z tego względu pominięcie tego rozstrzygnięcia przy wydawaniu zaskarżonej decyzji nie stanowi naruszenia zasady |

|pogłębiania zaufania obywateli, wskazanej w art. 8 kpa. |

|Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniósł Z. K. zarzucając naruszenie: |

|1. przepisów prawa materialnego tj. art. 66 ust.1 pkt 1 ustawy Prawo budowlane w zw. z § 242 ust.4 rozporządzenia Ministra |

|Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie |

|polegające na niewłaściwej wykładni pojęcia "całkowite otwarcie drzwi" i uznaniu, że całkowite otwarcie drzwi następuje w momencie ich|

|otworzenia do 180 stopni, gdy tymczasem pojęcie to oznacza otwarcie drzwi do poziomu powodującego maksymalne zmniejszenie "światła |

|drogi ewakuacyjnej", które w niniejszej sprawie wynosi 66,3m.- przy otwarciu drzwi pod katem prostym. Zdaniem skarżącego prawidłowa |

|wykładnia pojęcia "całkowite otwarcie drzwi" sprowadza się do ustalenia , w jakim maksymalnym stopniu dochodzi do zmniejszenia światła|

|drogi ewakuacyjnej, ponieważ w większości przypadków drzwi otwierane są częściowo, co zmniejsza "światło drogi ewakuacyjnej" poniżej|

|dopuszczalnego limitu. |

|2. naruszenie przepisów postępowania tj.: |

|- art. 3 § 1 p.p.s.a. w zw. z art. 1,art. 151,art.145 §1 pkt 1 lit.c p.p.s.a. w zw. z art. 7 i art. 77 k.p.a. polegające na |

|nieuzasadnionym oddaleniu skargi, nierozpatrzeniu istoty zagadnienia i uznaniu, że sprawa dotyczy wymiany drzwi istniejących na nowe,|

|w sytuacji gdy chodzi w niej o montaż dodatkowego, zewnętrznego skrzydła drzwiowego, a w związku z tym niezasadnym oddaleniu zarzutu,|

|że organ pominął argumentację zawartą w decyzji Prezydenta Miasta Lublin z dnia [...] czerwca 2011r., nadto zarzucono naruszenie art.134|

|p.p.s.a. polegające na tym, że Sąd nie będąc związany zarzutami skargi niezasadnie uznał, że zamontowanie drzwi zewnętrznych nie |

|narusza art.5 Prawa budowlanego w zw. z § 291 w/w rozporządzenia, w sytuacji w której prawidłowe zastosowanie powyższych przepisów |

|prowadzi do konkluzji, że zamontowanie spornych drzwi zewnętrznych spowoduje zmniejszenie światła korytarza w momencie otwierania do |

|66,3 cm, co stwarza ryzyko wystąpienia wypadków dla mieszkańców lokali nr [...] oraz [...]. W szczególności uderzenie tymi drzwiami żony |

|skarżącego, która ma zamontowany rozrusznik serca może w konsekwencji prowadzić do jej śmierci. W przypadku ponownego zamontowania |

|drzwi w lokalu nr 31, obie ościeżnice tj. lokalu nr [...] i [...] będą na siebie zachodzić zwiększając ryzyko wystąpienia wypadków, |

|- art. 3 § 1 p.p.s.a. w zw. z art. 1, art. 151, art.145 § 1 pkt 1 lit.c., art. 134 p.p.s.a. w zw. z art. 30 ust.2 i art. 30 ust.4 pkt|

|2 ustawy Prawo budowlane poprzez to, że Sąd nie będąc związany zarzutami skargi pominął fakt, że inwestor nie wykazał prawa do |

|dysponowania nieruchomością wspólną do celów budowlanych, którą stanowi korytarz pomiędzy lokalami nr [...], nr [...] i nr [...]. Zdaniem |

|skarżącego drzwi zewnętrzne ingerują w przestrzeń korytarza, który jest częścią wspólną, wobec tego inwestor powinien przedstawić |

|oświadczenia pozostałych lokatorów wyrażających zgodę na częściowe ograniczenie ich prawa własności i wybudowanie nowych drzwi |

|otwierających się na korytarz. |

|Wskazując na powyższe wniesiono o uchylenie zaskarżonego wyroku w pkt I i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi |

|pierwszej instancji. |

| |

| |

|Naczelny Sąd administracyjny zważył, co następuje: |

Zgodnie z art. 183 § 1 p.p.s.a., Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej, z urzędu biorąc pod uwagę jedynie nieważność postępowania. W niniejszej sprawie żadna z przesłanek wymienionych w art. 183 § 2 p.p.s.a. nie wystąpiła, stąd też kontrola instancyjna ograniczała się do zbadania zasadności zarzutów podniesionych w skardze kasacyjnej.

Badając sprawę w takim zakresie należało uznać, że skarga kasacyjna nie zawiera usprawiedliwionych podstaw, ponieważ wbrew jej twierdzeniom, zaskarżonemu wyrokowi nie można zarzucić naruszenia wskazanych w skardze przepisów postępowania ani przepisów prawa materialnego.

Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, Sąd pierwszej instancji nie naruszył art. 3 § 1 p.p.s.a. w zw. z art. 1, art. 151, art.145 § 1 pkt 1 lit.c p.p.s.a. w zw. z art. 7 i art. 77 k.p.a. poprzez nierozpatrzenie "istoty zagadnienia" i uznaniu że sprawa dotyczy wymiany drzwi istniejących na nowe, w sytuacji gdy chodzi w niej o montaż dodatkowego, zewnętrznego skrzydła drzwiowego. Z akt sprawy, w tym dokumentacji fotograficznej, wynika w sposób nie budzący wątpliwości, że rozpoznawana sprawa dotyczy zamontowania przez inwestorkę drzwi wejściowych do mieszkania, otwierających się na zewnątrz, a nie montażu dodatkowych drzwi do mieszkania.

Bezzasadny jest także podnoszony w skardze kasacyjnej zarzut naruszenia art. 66 ust.1 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane ( Dz.U. z 2013r., nr 1409, tekst jednolity, dalej jako ustawa Prawo budowlane) w zw. z § 242 ust.4 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. z 2002r.,nr 75, poz. 690, dalej jako rozporządzenie) polegające na niewłaściwej wykładni pojęcia "całkowite otwarcie drzwi". Wbrew twierdzeniom skargi kasacyjnej, Sąd pierwszej instancji dokonał prawidłowej wykładni tego przepisu.

Przepisy ustawy Prawo budowlane dopuszczają montaż drzwi otwierających się na zewnątrz mieszkania, o ile takie rozwiązanie nie stoi w kolizji z wymaganiami bezpieczeństwa ludzi określonymi w przepisach dotyczących zagrożeń pożarowych, w szczególności, jeżeli sposób umieszczenia i otwierania drzwi nie narusza wymagań prawa dotyczących drogi ewakuacyjnej.

Zgodnie z § 242 rozporządzenia, szerokość poziomych dróg ewakuacyjnych należy obliczać proporcjonalnie do liczby osób mogących przebywać jednocześnie na danej kondygnacji budynku, przyjmując co najmniej 0,6 m na 100 osób, lecz nie mniej niż 1,4 m (ustęp1),dopuszcza się zmniejszenie szerokości poziomej drogi ewakuacyjnej do 1,2 m, jeżeli jest ona przeznaczona do ewakuacji nie więcej niż 20 osób (ustęp 2), wysokość drogi ewakuacyjnej powinna wynosić co najmniej 2,2 m, natomiast wysokość lokalnego obniżenia 2 m, przy czym długość obniżonego odcinka drogi nie może być większa niż 1,5 m.(ustęp 3), skrzydła drzwi, stanowiących wyjście na drogę ewakuacyjną, nie mogą, po ich całkowitym otwarciu, zmniejszać wymaganej szerokości tej drogi (ustęp 4).

Organy ustaliły i ta okoliczność jest w sprawie bezsporna, że po otwarciu przedmiotowych drzwi pod kątem prostym w stosunku do ściany przeciwległej, szerokość korytarza zostaje zmniejszona do wymiaru 66,3 cm, natomiast przy całkowitym otwarciu drzwi (kąt 180 stopni) szerokość przejścia wynosi 140, 1 cm. Jeśli zatem po całkowitym otwarciu drzwi wejściowych do lokalu nr [...], szerokość korytarza czyli drogi ewakuacyjnej wynosi 140, 1 cm, to spełniony został warunek określony w § 242 ust.4 rozporządzenia. W skardze kasacyjnej podniesiono jednak, że prawidłowa wykładnia pojęcia "całkowite otwarcie drzwi" w rozumieniu § 242 ust. 4 rozporządzenia sprowadza się do ustalenia, w jakim maksymalnym stopniu dochodzi do zmniejszenia "światła drogi ewakuacyjnej", a przy otwarciu drzwi do mieszkania nr 29 pod kątem prostym, dojdzie do zmniejszenia drogi ewakuacyjnej do 66,3cm., co jest niezgodne z w/w przepisem.

Z poglądem tym nie sposób się zgodzić, ponieważ już literalna treść tego przepisu nie upoważnia do interpretacji, jaką prezentuje autor skargi kasacyjnej. Przedstawiona przez niego wykładnia pojęcia "całkowite otwarcie drzwi" zawartego w treści § 242 ust. 4 rozporządzenia jest co najmniej dowolna. Dla oceny zgodności zamontowania przedmiotowych drzwi z warunkami technicznymi, nie ma znaczenia szerokość drogi ewakuacyjnej przy otwarciu drzwi pod kątem 90 stopni. Z treści § 242 rozporządzenia wynika bowiem wyraźnie, że prawne znaczenie ma jedynie szerokość drogi ewakuacyjnej ustalana po całkowitym otwarciu drzwi, a nie ich uchylenie pod jakimś innym kątem. Dywagacje zawarte w uzasadnieniu skargi kasacyjnej na temat rzeczywistego tj. "częściowego" otwierania drzwi nie mają żadnego znaczenia dla rozstrzygnięcia tej sprawy, dlatego podnoszony przez skarżącego zarzut naruszenia § 242 ust.4 rozporządzenia poprzez jego błędną wykładnię jest nieuzasadniony. Poczynione przez organy nadzoru budowlanego ustalenia faktyczne pozwalają na uznanie, że sposób zamontowania drzwi zewnętrznych do lokalu mieszkalnego inwestora nie narusza warunków technicznych, jakie powinny spełniać obiekty budowlane, w tym dotyczących zagrożenia pożarowego.

Skarżący kasacyjnie nie wskazał także żadnych przekonywujących okoliczności, które dawałyby podstawę do uznania, że doszło w sprawie do naruszenia § 291 rozporządzenia , który stanowi, że budynek i urządzenia z nim związane powinny być projektowane i wykonane w sposób niestwarzający niemożliwego do zaakceptowania ryzyka wypadków w trakcie użytkowania. Zakładanie, że zamontowane drzwi otwierające się na zewnątrz uderzą osoby mieszkające w lokalu nr [...] powodując utratę zdrowia, a nawet życia, nie znajduje uzasadnienia w materiale sprawy. Drzwi lokalu mieszkalnego położonego naprzeciwko lokalu nr [...], otwierają się do wewnątrz, nie ma więc także i w tym przypadku zagrożenia w postaci braku drogi ewakuacyjnej dla mieszkańców.

Na uwzględnienie nie zasługuje także zarzut naruszenia art. 3 § 1 p.p.s.a. w zw. z art. 1, art. 151, art.145 § 1 pkt 1 lit.c., art. 134 p.p.s.a. w zw. z art. 30 ust. 2 i art. 30 ust.4 pkt 2 ustawy Prawo budowlane poprzez to, że Sąd pierwszej instancji nie będąc związany zarzutami skargi pominął fakt, że inwestor nie wykazał prawa do dysponowania nieruchomością wspólną do celów budowlanych, którą stanowi korytarz pomiędzy lokalami nr [...].

Art. 32 ust.2 ustawy Prawo budowlane stanowi, że w zgłoszeniu należy określić rodzaj, zakres i sposób wykonywania robót budowlanych oraz termin ich rozpoczęcia. Do zgłoszenia należy dołączyć oświadczenie, o którym mowa w art. 32 ust. 4 pkt 2, oraz w zależności od potrzeb, odpowiednie szkice lub rysunki, a także pozwolenia, uzgodnienia i opinie wymagane odrębnymi przepisami. W razie konieczności uzupełnienia zgłoszenia właściwy organ nakłada, w drodze postanowienia, na zgłaszającego obowiązek uzupełnienia, w określonym terminie, brakujących dokumentów, a w przypadku ich nieuzupełnienia - wnosi sprzeciw, w drodze decyzji. Z kolei art. 32 ust.4 pkt 2 ustawy Prawo budowlane stanowi, że pozwolenie na budowę może być wydane wyłącznie temu, kto złożył oświadczenie, pod rygorem odpowiedzialności karnej, o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane.

Z przepisów tych wynika, że w postępowaniu administracyjnym w przedmiocie pozwolenia na budowę i w postępowaniu zgłoszeniowym konieczne jest spełnienie warunku w postaci wykazania się prawem do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Rozpoznawana sprawa nie dotyczy ani zgłoszenia zamiaru wykonania robót budowlanych, ani też nie dotyczy uzyskania pozwolenia na budowę.

Sąd pierwszej instancji przyjął, co wynika z uzasadnienia zaskarżonego wyroku i czego skarżący kasacyjnie nie podważał, że podstawą działania organów w tej sprawie był art. 66 ustawy Prawo budowlane dotyczący utrzymania i użytkowania obiektu budowlanego. Dodać także należy, że w okolicznościach faktycznych tej sprawy, nie sposób zaakceptować stanowiska wnoszącego skargę kasacyjną, że zamontowanie drzwi wejściowych do lokalu mieszkalnego nr [...], spowoduje naruszenie prawa współwłasności pozostałych mieszkańców budynku przez "ingerencję w przestrzeń korytarza". Z powyższych względów, wskazany zarzut skargi kasacyjnej nie mógł odnieść zamierzonego skutku.

W tym stanie rzeczy, Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną na podstawie art.184 p.p.s.a.

.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...