II SA/Po 461/13

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego (dalej: "k.p.a.") i art. 71 ust. 1 i 2, art. 75 ust. 1 pkt 4, art. 82 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko (Dz.U. z 2008 r. nr 199, poz. 1227, z późn. zm. – dalej: "ustawa środowiskowa" lub "u.u.i.ś."), Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Poznaniu, po rozpoznaniu sprawy z odwołania M. B., utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta P. z dnia [...] 2011 r. znak [...] w sprawie określenia środowiskowych uwarunkowań realizacji przedsięwzięcia polegającego na realizacji mobilnego rozdrabniacza wstępnego [...] model [...] oraz stołu sortowniczego [...] model [...] o wydajności 15 Mg/h na terenie [...] położonej w [...] przy ul. [...], na działkach nr [...], ark. [...], obręb: [...]. W punkcie I. decyzji organu I instancji zostały określone następujące uwarunkowania środowiskowe realizacji przedmiotowego przedsięwzięcia: 1. rodzaj i miejsce realizacji przedsięwzięcia: jw.; 2. warunki wykorzystania terenu w fazie realizacji i eksploatacji: przedsięwzięcie jest zlokalizowane ok. 350 m od obszaru mającego znaczenie dla Wspólnoty [...], Obszaru Chronionego Krajobrazu w Obrębie [...], a także 100 m od otuliny rezerwatu [...] i w sąsiedztwie alei drzew ustanowionej pomnikiem przyrody; Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Poznaniu w swoim uzgodnieniu stwierdził, że uwzględniając lokalizację przedsięwzięcia poza obszarami chronionymi, a także fakt, ze w celu realizacji inwestycji nie będzie konieczności usuwania drzew i krzewów na terenie istniejącego przedsiębiorstwa oraz przy założeniu, że zachowane zostaną wszelkie standardy jakości środowiska, nie przewiduje się negatywnego oddziaływania inwestycji na środowisko przyrodnicze, w tym na obszary chronione, a w szczególności na gatunki, siedliska, przyrodnicze lub siedliska gatunków roślin i zwierząt, dla których ochrony został wyznaczony obszar Natura 2000, ani pogorszenia integralności obszaru Natura 2000 lub jego powiązania z innymi obszarami; teren inwestycji nie jest objęty ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Jednocześnie organ określił, że planowane przedsięwzięcie będzie realizowane i eksploatowane z uwzględnieniem następujących warunków:

1. Linię sortowniczą umieścić pod wiatą, na szczelnym betonowym podłożu.

2. Na rozdrabniacz wraz ze stołem sortowniczym kierować niesegregowane odpady komunalne o kodzie 20 03 01, w ilości do 75 000 Mg/rok. Odpady na bieżąco poddawać obróbce.

3. Odpady winny być rozładowywane w zamkniętej hali.

4. Do produkcji paliwa alternatywnego o kodzie 19 12 10 wykorzystywać odpady z grup: 02, 04, 05, 07, 08, 09, 11, 12, 15, 16, 17, 19, 20. Odpady magazynować selektywnie w sposób uporządkowany i odpowiedni do danego rodzaju odpadu.

5. Zmieszane odpady z budowy, remontów i demontażu o kodzie 17 09 04 sortować ręcznie na linii sortowniczej.

6. Wytwarzane odpady niebezpieczne magazynować w odpowiednich do danego rodzaju odpadów pojemnikach, w miejscach utwardzonych oraz zabezpieczonych przed opadami atmosferycznymi,

7. Wszystkie wytwarzane odpady magazynować selektywnie, a następnie przekazywać podmiotom posiadającym wymagane prawem zezwolenia w zakresie gospodarowania odpadami.

8. Odpady przekazywać w pierwszej kolejności do odzysku.

9. Wody pochodzące z czyszczenia linii sortowniczej odprowadzać wraz z wodami opadowymi i roztopowymi do szczelnych zbiorników bezodpływowych, a następnie za pośrednictwem koncesjonowanego przewoźnika przekazywać na oczyszczalnię ścieków.

10. Na teren bazy przyjmować każdorazowo odpady w ilości pozwalającej na ich posortowanie w tym samym dniu.

11. Nie magazynować niesegregowanych odpadów komunalnych na terenie bazy.

12. Stół sortowniczy i rozdrabniacz ulokować w zamkniętej hali, a spaliny powstające w wyniku eksploatacji silników tych urządzeń wprowadzać do powietrza wspólnym emitorem otwartym o wysokości nie mniejszej niż 10 m n. p. t.

13. Działalność zakładu prowadzić wyłącznie w porze dziennej, tj. w godz. 6.00.-22.00.

W zakresie wymagań dotyczących ochrony środowiska koniecznych do uwzględnienia w dokumentacji wymaganej do wydania decyzji, o których mowa w art. 72 ust. 1 pkt 11-13 u.u.i.ś, a w szczególności w projekcie budowlanym, organ I instancji stwierdził, że: 1) inwestor przyjmie takie rozwiązania techniczne, technologiczne i organizacyjne, które zagwarantują dotrzymanie standardów jakości środowiska poza terenem, do którego inwestor posiada tytuł prawny i jednocześnie zgodne będą z warunkami określonymi w punkcie I.2 decyzji oraz tożsame z rozwiązaniami i parametrami przedsięwzięcia zawartymi w charakterystyce przedsięwzięcia oraz raporcie o oddziaływaniu na środowisko wraz z uzupełnieniami; 2) w projekcie budowlanym inwestor winien określić warunki i sposób zagospodarowania mas ziemnych usuwanych albo przemieszczanych w związku z realizacją inwestycji, spełniających standardy jakości gleby i ziemi; 3) w projekcie inwestor winien określić rodzaje i sposób postępowania z powstającymi odpadami na etapie budowy, jak i eksploatacji inwestycji, uwzględniając zasady prawidłowej gospodarki odpadami (w tym przekazywanie odpadów w pierwszej kolejności do odzysku, a w przypadku braku takiej możliwości – do unieszkodliwiania, traktując składowanie jako ostateczność).

Przedmiotowe decyzje zostały wydane w następującym stanie faktycznym, wynikającym z uzasadnień obydwu wydanych w sprawie decyzji.

R. K., prowadzący Przedsiębiorstwo A Spółka jawna [...], wystąpił do [...] Urzędu Miasta P. z wnioskiem o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla przedsięwzięcia polegającego na realizacji mobilnego rozdrabniacza wstępnego [...] model [...] oraz stołu sortowniczego [...] model [...] o wydajności 15 Mg/h na terenie [...] położonej w [...] przy ul. [...], na dz. nr [...], ark. [...], obręb: [...]. Organ I instancji stwierdził, że zgodnie z kartą informacyjną przedsięwzięcia dołączoną do wniosku, "zostało ono wymienione w § 3 ust. 1 pkt 80 i 81" rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz.U. nr 213, poz. 1397), jako przedsięwzięcie dla którego może być wymagane sporządzenie raportu o oddziaływaniu na środowisko. W związku z powyższym, w toku prowadzonego postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko, na podstawie art. 64 ust. 1 pkt. 1 i 2 i art. 64 ust. 3 u.u.i.ś., przekazując w załączeniu wniosek o wydanie decyzji oraz podstawowe informacje o planowanym przedsięwzięciu zawarte w karcie informacyjnej przedsięwzięcia zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 5 tej ustawy, Prezydent Miasta P. wystąpił do Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Poznaniu (dalej: RDOŚ w Poznaniu) i Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w P. (PPIS w P.) o wydanie opinii co do potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, a w przypadku stwierdzenia takiej potrzeby, co do zakresu raportu o oddziaływaniu na środowisko wnioskowanego przedsięwzięcia informując jednocześnie, że teren planowanego przedsięwzięcia nie jest objęty ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

W swojej opinii sanitarnej z dnia [...] stycznia 2011 r. znak: [...] PPIS w P. nie stwierdził potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko i odstąpił od określenia zakresu raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko. Natomiast RDOŚ w Poznaniu w swoim postanowieniu z dnia [...] stycznia 2011 r., znak: [...] (nowy znak:[...]) wyraził opinię, że dla przedmiotowego przedsięwzięcia istnieje potrzeba przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko i jednocześnie określił zakres raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko.

Postanowieniem z dnia [...] lutego 2011 r. znak: [...] Prezydent Miasta P. stwierdził obowiązek przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko oraz sporządzenia raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko, który powinien spełniać wymagania określone w art. 66 ust. 1 u.u.i.ś., uwzględniając m.in.: 1) ochronę przed hałasem, gospodarkę odpadami, 3) gospodarkę wodno-ściekową, 4) ochronę powietrza, 5) ochronę środowiska gruntowo-wodnego, 6) możliwie konflikty społeczne związane z oddziaływaniem planowanego przedsięwzięcia , 7) analizę wariantów planowanego przedsięwzięcia, w tym wariant proponowany przez wnioskodawcę i racjonalny wariant alternatywny oraz wariant najkorzystniejszy dla środowiska wraz z uzasadnieniem ich wyboru. Jednocześnie organ odrębnym postanowieniem zawiesił postępowanie w sprawie do czasu przedłożenia przez wnioskodawcę przedmiotowego raportu.

W dniu 18 kwietnia 2011 r. inwestor przedłożył organowi raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko, wobec czego organ w dniu 22 kwietnia 2011 r. podjął postępowanie i następnie, na podstawie art. 77 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 2 u.u.i.ś., zwrócił się do RDOŚ w Poznaniu i PPIS w P. o wydanie odpowiednio opinii i uzgodnienie warunków realizacji przedmiotowego przedsięwzięcia. Ponadto organ, ze względu na wymóg art. 79 ust. 1 u.u.i.ś., zamieścił na stronie internetowej Urzędu Miasta P. (w Biuletynie Informacji Publicznej) oraz na tablicy ogłoszeń Wydziału Ochrony Środowiska Urzędu Miasta P. (w dniach od 26 kwietnia 2011 r. do 16 maja 2011 r.) informację o przystąpieniu do przeprowadzenia oceny oddziaływania przedmiotowego przedsięwzięcia na środowisko.

W dniu 27 maja 2011 r. do organu wpłynęła opinia sanitarna z dnia [...] maja 2011 r. znak [...], którą PPIS w P. pozytywnie zaopiniował przedłożoną dokumentację w zakresie wymagań higienicznych i zdrowotnych, z zastrzeżeniem, że realizacja i eksploatacja inwestycji nie powinna powodować przekroczenia standardów jakości środowiska poza terenem, do którego inwestor ma tytuł prawny.

W dniu 30 sierpnia 2011 r. do organu wpłynęło postanowienie (uzgodnienie) RDOŚ z dnia [...] sierpnia 2011 r. znak [...], w którym organ uzgadniający określił warunki realizacji przedmiotowego przedsięwzięcia, które zostały w całości uwzględnione (przytoczone) w osnowie decyzji organu I instancji (punkt I., warunki 1.-13.).

Jednocześnie w swoim postanowieniu RDOŚ w Poznaniu nie stwierdził konieczności przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko oraz postępowania w sprawie transgranicznego oddziaływania na środowisko w ramach postępowania w sprawie wydania decyzji, o których mowa w art. 72 ust. 1 pkt 1 ustawy środowiskowej.

Uzasadniając swoje stanowisko, RDOŚ w Poznaniu wskazał, że w toku prowadzonego postępowania wezwał inwestora do uzupełnienia raportu o oddziaływaniu na środowisko w zakresie gospodarki wodno-ściekowej, gospodarki odpadami, ochrony przed hałasem oraz ochrony powietrza atmosferycznego, a ponadto wezwał do uzupełnienia raportu o zagadnienia wymienione w art. 66. ust. 1 pkt 5, 6, 8, 11 i 16 u.u.i.ś. Przedłożone przez inwestora w toku postępowania uzgodnieniowego uzupełnienia raportu RDOŚ w Poznaniu uznał za wystarczające do zajęcia stanowiska w sprawie. Ponadto organ ten zwrócił się do inwestora o ustosunkowanie się do zarzutów, które w toku tego postępowania zostały zgłoszone przez strony postępowania, w których przedstawiono zastrzeżenia co do treści raportu oraz zakwestionowano skuteczność rozwiązań chroniących środowisko zaproponowanych w raporcie przez inwestora. Przedstawione przez stronę postępowania uwagi, wyjaśnienia inwestora w tym zakresie, a także informacje Wielkopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska na temat przeprowadzonej kontroli w przedmiotowym zakładzie zostały wzięte pod uwagę przy ocenie wpływu planowanego przedsięwzięcia na środowisko i określeniu warunków jego realizacji. RDOŚ wskazał na prowadzenie obecnie na terenie zakładu przy ulicy [...] następujących procesów: rozdział surowców wtórnych na PET, makulaturę, folię PP na kanałowej prasie belującej; przepakowywanie odpadów komunalnych z wykorzystaniem prasy stacjonarnej; przepakowanie odpadów komunalnych z bezpylnych samochodów specjalistycznych do otwartych kontenerów; przepakowywanie surowców wtórnych z selektywnej zbiórki odpadów; przepakowywanie odpadów z budów, remontów oraz gleby; czyszczenie i dezynfekowanie kontenerów; tankowanie pojazdów na zakładowej stacji paliw; prace warsztatowo-naprawcze. Ponadto po realizacji przedsięwzięcia niesegregowane odpady komunalne o kodzie 20 03 01, w ilości do 75 000 Mg/rok, będą przywożone do zakładowej sortowni, na której przewiduje się trzy sposoby pracy: sortowanie pozytywne - wydzielenie ręczne surowców wtórnych ze strumienia odpadów komunalnych zmieszanych; sortowanie negatywne - wydzielanie ręczne zanieczyszczeń za strumienia surowców wtórnych podanych na linię; rozsortowywanie surowców wtórnych na podfrakcje. Następnie wysegregowane odpady będą przekazywane podmiotom zewnętrznym w celu ich dalszego zagospodarowania. Część odpadów, jeżeli będzie takie zapotrzebowanie, będzie poddawana belowaniu. Na terenie zakładu będzie wytwarzane ponadto paliwo alternatywne z odpadów z grup: 02, 03, 04, 05, 07, 08, 09, 11, 12, 15, 16, 17, 19, 20.

Ponadto w uzasadnieniu do swojego postanowienia RDOŚ w Poznaniu wskazał również, że z przedstawionych w raporcie informacji wynika, iż planowana inwestycja zlokalizowana będzie poza obszarami Głównych Zbiorników Wód Podziemnych, użytkowym poziomem wodonośnym jest poziom mioceński piętra trzeciorzędowego, jak i poza strefami ochronnymi ujęć wód podziemnych. Zaznaczył, że w raporcie o oddziaływaniu na środowisko przeanalizowano wpływ realizowanego przedsięwzięcia na warunki gruntowo-wodne oraz zabezpieczenia mające na celu ochronę środowiska gruntowo-wodnego przed ewentualnymi zanieczyszczeniami; z informacji podanych w raporcie oraz jego uzupełnienia wynika, że w chwili obecnej woda pobierana jest z ujęcia podziemnego w ilości 3-8 m³/dobę, a wyniku realizacji przedmiotowej inwestycji zapotrzebowanie na wodę wzrośnie maksymalnie o 0,86 m³/dobę.

Organ ten uznał, że przy założeniu, iż inwestor będzie realizował planowane przedsięwzięcie zgodnie z zapisami w raporcie i warunkami, które zostały określone w postanowieniu RDOŚ w Poznaniu, inwestycja nie będzie naruszać przepisów prawa w zakresie gospodarki odpadami. Biorąc pod uwagę rodzaj przedsięwzięcia oraz zastosowane rozwiązania w zakresie gospodarki wodno-ściekowej, magazynowania i postępowania z odpadami RDOŚ w Poznaniu ustalił, że przedmiotowa inwestycja nie wpłynie negatywnie na istniejące stosunki wodne. Emisje pyłu zostaną ograniczone dzięki prowadzaniu opisanych wyżej procesów w zamkniętej hali, uwzględniając założenie inwestora, że na teren bazy dowożona będzie taka ilość odpadów, by możliwe było jej posortowanie tego samego dnia, a niesegregowane odpady komunalne nie będą magazynowane na terenie bazy; dzięki temu ograniczona do minimum będzie możliwość powstawania warunków beztlenowych w odpadach, a co za tym idzie, możliwość wystąpienia procesów beztlenowego ich rozkładu, będącego powodem emisji substancji odorogennych, a założenia te zostały wpisane również jako warunek realizacji inwestycji.

RDOŚ uznał, że w ramach przedmiotowej inwestycji źródłem hałasu będzie rozdrabniacz wstępny ze stołem sortowniczym; na terenie zakładu źródłami hałasu są: prasa stacjonarna, wysyp z prasy, przeładunek stłuczki, ładowarka oraz prasa do belowania oraz pojazdy ciężarowe; zgodnie z przedłożoną dokumentacją przedmiotowa działka sąsiaduje z zabudową jednorodzinną. Wskazał, że do raportu załączono sprawozdanie z kontrolnych pomiarów hałasu z dnia 25 maja 2011 r., które wykazały, iż na granicy najbliższych terenów chronionych akustycznie zachowane są akustyczne standardy jakości środowiska, a inwestor zakłada ruch ok. 33 pojazdów ciężkich w porze dziennej; analiza akustyczna wykazała, że planowane przedsięwzięcie nie będzie powodowało przekroczenia akustycznych standardów ochrony środowiska na terenach objętych ochroną akustyczną w myśl rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku (Dz.U. 2007 nr 120, poz. 826) w porze dnia. W związku z tym, że inwestor nie planuje eksploatacji przedmiotowego zakładu w porze nocy i przedstawił analizę akustyczną wyłącznie dla pory dnia, RDOŚ określił w uzgodnieniu warunek prowadzenia wszelkich prace związanych z działalnością zakładu w porze dziennej.

RDOŚ w Poznaniu wyjaśnił również, że przedsięwzięcie jest zlokalizowane ok. 350 m od obszaru mającego znaczenie dla Wspólnoty [...], Obszaru Chronionego Krajobrazu w Obrębie [...], a także ok. 100 m od otuliny rezerwatu przyrody [...] i w sąsiedztwie alei drzew ustanowionej pomnikiem przyrody i stwierdził, że – uwzględniając lokalizację przedsięwzięcia poza obszarami chronionymi, na terenie istniejącego przedsiębiorstwa, a także fakt, iż w celu realizacji inwestycji nie będzie konieczności usuwania drzew i krzewów oraz przy założeniu, że zachowane zostaną wszelkie standardy jakości środowiska – nie przewiduje się negatywnego oddziaływania inwestycji na środowisko przyrodnicze, w tym na obszary chronione, a w szczególności na gatunki, siedliska przyrodnicze lub siedliska gatunków roślin i zwierząt, dla których ochrony został wyznaczony obszar Natura 2000, ani pogorszenia integralności obszaru Natura 2000 lub jego powiązania z innymi obszarami. Z przedstawionych materiałów wynika, że przyjęte rozwiązania zapewnią minimalizację negatywnego wpływu na środowisko planowanego przedsięwzięcia; realizacja przedsięwzięcia nie spowoduje naruszenia wymagań ochrony środowiska zawartych w przepisach, jeśli spełnione będą warunki określone w raporcie o oddziaływaniu na środowisko oraz w postanowieniu wydanym przez RDOŚ w Poznaniu.

Ponadto RDOŚ w Poznaniu w uzasadnieniu do swojego postanowienia stwierdził, że ze względu na zakres przedstawionego raportu nie stwierdzono konieczności przeprowadzenia powtórnej oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, w ramach postępowania w sprawie wydania decyzji, o której mowa w art. 72 ust. 1 pkt 1 u.u.i.ś. pod warunkiem jednak, że we wniosku o wydanie decyzji nie zostaną dokonane zmiany w stosunku do wymagań określonych w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach oraz w raporcie o oddziaływaniu na środowisko. Ponadto ze względu na lokalizację w dużej odległości od granic państwa oraz zakres oddziaływania inwestycji Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Poznaniu nie stwierdził również konieczności przeprowadzenia postępowania w sprawie transgranicznego oddziaływania na środowisko.

W uzasadnieniu decyzji organ I instancji przedstawił przebieg i omówił zarzuty sformułowane przez strony postępowania w trakcie przeprowadzonej rozprawy administracyjnej, na której wyjaśniono, że zgodnie z przepisami wypowiedzenie się co do meritum, m.in. co do treści raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko, leży wyłącznie w kompetencjach PPIS w P. i RDOŚ w Poznaniu, a Prezydent Miasta P., jako organ wydający decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach, jest zobligowany do przyjęcia tych stanowisk, gdyż w świetle przepisów uzgodnienie wiąże organ.

Omawiając przeprowadzone dowody, organ wskazał m.in. na przesłuchanie w charakterze świadków autorów raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko.

W wyniku wystąpienia do RDOŚ w Poznaniu i PPIS w P. o ponowne wydanie uzgodnienia lub opinii dla przedmiotowego przedsięwzięcia organ prowadzący postępowanie główne uzyskał stanowisko tych organów:

- w piśmie z dnia 1 grudnia 2011 r. RDOŚ w Poznaniu stwierdził, że zajął już swoje stanowisko w przedmiotowej sprawie w postanowieniu z dnia [...] sierpnia 2011 r., a przedstawione przez Prezydenta Miasta P. materiały nie wnosząc nic nowego do sprawy;

- w opinii sanitarnej z dnia [...] listopada 2011 r. znak [...] PPIS w P. ponownie pozytywnie zaopiniował przedłożoną dokumentację w takim samym zakresie, jak we wcześniejszej opinii z dnia [...] maja 2011 r.

Odnosząc się do uwag zgłoszonych przez zainteresowane strony w trakcie postępowania (przede wszystkim w zakresie oddziaływania hałasu akustycznego) organ stwierdził, że zebrany materiał dowodowy, w tym raport o oddziaływaniu na środowisko, był dwukrotnie podstawą do zajęcia stanowiska przez RDOŚ w Poznaniu oraz PPIS w P., zaś organy te wyraziły swoje pozytywne stanowisko w odniesieniu do planowanego przedsięwzięcia, po dokonaniu analizy przedstawionego przez Inwestora raportu.

Biorąc pod uwagę, przeprowadzoną w toku postępowania w sprawie oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, analizę i ocenę bezpośredniego i pośredniego wpływu inwestycji na środowisko, w tym na zdrowie ludzi, możliwości oraz sposobów zapobiegania ograniczania negatywnego oddziaływania na środowisko, dokonaną w szczególności na podstawie wniosku, raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko oraz jego uzupełnienia, jak również poprzez dwukrotne uzyskanie pozytywnej opinii PPIS w P. i RDOŚ w Poznaniu, Prezydent Miasta P. uznał, że po zrealizowaniu przez inwestora wszystkich warunków zawartych w przedłożonych dokumentach oraz w wydawanej decyzji, planowane przedsięwzięcie będzie zgodne z wymaganiami ochrony środowiska, w tym również ze względu na rodzaj przedsięwzięcia oraz pozytywne zaopiniowanie przedłożonej dokumentacji w zakresie wymagań higienicznych i zdrowotnych – z zastrzeżeniem, że realizacja i eksploatacja inwestycji nie powinna powodować przekroczenia standardów jakości środowiska poza terenem, do którego inwestor ma tytuł prawny.

Odwołanie od decyzji Prezydenta Miasta P. z dnia [...] 2011 r. wniosła M. B., domagając się uchylenia zaskarżonej decyzji i odmowy określenia środowiskowych uwarunkowań realizacji przedsięwzięcia lub uchylenia i przekazanie sprawy organowi I instancji do ponownego rozpatrzenia. Strona podniosła, że decyzja narusza przepisy ustawy środowiskowej oraz Kodeksu postępowania administracyjnego. Zarzuciła, że: pkt 1.2.1 decyzji jest sprzeczny z pkt 1.2.12; inwestycja dotyczy mobilnego rozdrabniacza wstępnego i stołu sortowniczego, a nie linii sortowniczej; linia sortownicza nie powinna znajdować się w pomieszczeniu otwartym; teren bazy uniemożliwia rozładowywanie, rozdrabnianie, segregowanie oraz magazynowanie odpadów w sposób określony w zaskarżonej decyzji; decyzja nie określa w jaki sposób oraz przy użyciu jakich środków mają być czyszczone stół i rozdrabniacz; niemożliwe jest segregowanie odpadów komunalnych przy jednoczesnym zakazie ich magazynowania z uwagi na moce przerobowe urządzenia; nie określono co dzieje się ze spalinami z linii sortowniczej; bezkrytycznie przyjęto dane zawarte w raporcie; właściciel nieruchomości nie brał udziału w postępowaniu od początku; nie rozpatrzono wniosku o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z dziedziny toksykologii, biologii oraz chorób wewnętrznych na okoliczność jaki wpływ na zdrowie i życie mieszkańców okolicznych posesji oraz dzieci uczęszczających do przedszkola nr [...] będzie miał fakt zwożenia i sortowania na nieruchomości m.in. niesegregowanych odpadów komunalnych; nie rozpatrzono wniosku o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z dziedziny akustyki oraz biegłego z dziedziny ochrony środowiska na okoliczność poziomu hałasu oraz poziomu zanieczyszczeń a w szczególności emisji CO2, jaki generuje ruch pojazdów adekwatny do planowanej ilości zwożonych i segregowanych odpadów; nie odniesiono się do wniosków dowodowych wskazanych w piśmie z dnia 10 grudnia 2011 r.; organy opiniujące nie miały dostępu do uwag i wniosków stron zgłoszonych po rozprawie z dnia [...] października 2011 r.; przedstawione zdjęcia sąsiednich posesji w sposób wystarczający obrazują ich zalewanie z terenu nieruchomości inwestora; budowa wiaty i umieszczenie pod nią linii sortowniczej jest sprzeczne z warunkami Miejskiego Konserwatora Zabytków; na terenie nieruchomości nie znajdują się zbiorniki bezodpływowe; na teren bazy mają być zwożone odpady w ilościach wyższych niż obecnie, a inwestor nie posiada pozwolenia na zwożenie niektórych, wymienionych w raporcie rodzajów odpadów; nie wiadomo przy użyciu jakiej technologii oraz sposobu i w jakim miejscu będzie produkowane paliwo alternatywne.

Kolegium w uzasadnieniu decyzji z dnia [...] grudnia 2012 r. przywołało przepisy art. 71 ust. 1 i ust. 2 pkt 2, art. 75 ust. 1 pkt 4, art. 82 ust. 1 i art. 85 ust 1 i ust. 2 pkt 1 u.u.i.ś., w tym wyjaśniło, jakie wymogi ustawa formułuje względem treści decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, w tym jej uzasadnienia.

Najistotniejsze znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy ma zdaniem organu fakt pozytywnego zaopiniowania planowanego przedsięwzięcia przez Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Poznaniu oraz Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Poznaniu. Zgodnie z utrwalonym poglądem doktryny (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 10.03.2011 r. sygn. akt IV SA/Po 751/10 oraz w wyrok z dnia 30.06.2011 r. sygn akt IV SA/Po 1027/10) opinie organów uzgadniających są wiążące dla organu wydającego decyzję środowiskową. Kolegium stwierdziło, że po zbadaniu całości akt sprawy można wydać decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach na określonych w zaskarżonej decyzji warunkach.

Podniosło, że zgodnie z przyjętą interpretacją przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego przez Naczelny Sąd Administracyjny, za stronę postępowania w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia uznać należy tylko te osoby, których nieruchomości bezpośrednio przylegają do terenu, na którym ma być realizowane planowane przedsięwzięcie (w tym zakresie powołało się m.in. na wyrok NSA z dnia 20 kwietnia 1998 r. sygn. IV SA 1106/97 i wyrok NSA z dnia 24 czerwca 2009 r. sygn. akt II OSK 771/08), przy czym bezpośrednie sąsiedztwo należy rozumieć szeroko, a zatem również właścicieli wszystkich nieruchomości, na które może oddziaływać planowane przedsięwzięcie, który to pogląd wydaje się być trafny również dla decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji przedsięwzięcia, pomimo wejścia w życie ustawy środowiskowej.

Stwierdzając, że zadaniem organu odwoławczego było także sprawdzenie, czy organ I instancji nie przekroczył granic uznania administracyjnego, Kolegium uznało, że z uwagi na przeprowadzenie przez organ I instancji własnej analizy wpływu planowanej inwestycji na środowisko możliwe jest dokonanie obiektywnej oceny planowanego przedsięwzięcia. Organ odwoławczy zwrócił uwagę, że w zaskarżonej decyzji nie tylko zawarto zalecenia organów opiniujących, ale przede wszystkim dokonano ich analizy. Zdaniem Kolegium, ponieważ przeprowadzono ocenę oddziaływania na środowisko należało zbadać, czy raport oddziaływania na środowisko został sporządzony prawidłowo. Organ II instancji wyjaśnił, że zbadał również raport pod kątem przepisu art. 66 ust. 1 u.u.i.ś. i stwierdził, że przedstawiony przez inwestora raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko zawiera: 1) opis planowanego przedsięwzięcia, a w szczególności: a) charakterystykę całego przedsięwzięcia i warunki użytkowania terenu w fazie budowy i eksploatacji lub użytkowania, b) główne cechy charakterystyczne procesów produkcyjnych, c) przewidywane rodzaje i ilości zanieczyszczeń, wynikające z funkcjonowania planowanego przedsięwzięcia; 2) opis elementów przyrodniczych środowiska objętych zakresem przewidywanego oddziaływania planowanego przedsięwzięcia na środowisko, w tym elementów środowiska objętych ochroną na podstawie ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody; 3) opis istniejących w sąsiedztwie lub w bezpośrednim zasięgu oddziaływania planowanego przedsięwzięcia zabytków chronionych na podstawie przepisów o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami; 4) opis przewidywanych skutków dla środowiska w przypadku niepodejmowania przedsięwzięcia; 5) opis analizowanych wariantów, w tym: a) wariantu proponowanego przez wnioskodawcę oraz racjonalnego wariantu alternatywnego, b) wariantu najkorzystniejszego dla środowiska wraz z uzasadnieniem ich wyboru; 6) określenie przewidywanego oddziaływania na środowisko analizowanych wariantów, w tym również w przypadku wystąpienia poważnej awarii przemysłowej, a także możliwego transgranicznego oddziaływania na środowisko, a w przypadku drogi w transeuropejskiej sieci drogowej określenie także wpływu planowanej drogi na bezpieczeństwo ruchu drogowego; 7) uzasadnienie proponowanego przez wnioskodawcę wariantu, ze wskazaniem jego oddziaływania na środowisko, w szczególności na: a) ludzi, rośliny, zwierzęta, grzyby i siedliska przyrodnicze, wodę i powietrze, b) powierzchnię ziemi, z uwzględnieniem ruchów masowych ziemi, klimat i krajobraz, c) dobra materialne, d) zabytki i krajobraz kulturowy, objęte istniejącą dokumentacją, w szczególności rejestrem lub ewidencją zabytków, e) wzajemne oddziaływanie między elementami, o których mowa w lit. a-d, f) bezpieczeństwo ruchu drogowego w przypadku drogi w transeuropejskiej sieci drogowej; 8) opis metod prognozowania zastosowanych przez wnioskodawcę oraz opis przewidywanych znaczących oddziaływań planowanego przedsięwzięcia na środowisko, obejmujący bezpośrednie, pośrednie, wtórne, skumulowane, krótko-, średnio- i długoterminowe, stałe i chwilowe oddziaływania na środowisko, wynikające z: a) istnienia przedsięwzięcia, b) wykorzystywania zasobów środowiska, c) emisji; 9) opis przewidywanych działań mających na celu zapobieganie, ograniczanie lub kompensację przyrodniczą negatywnych oddziaływań na środowisko, w szczególności na cele i przedmiot ochrony obszaru Natura 2000 oraz integralność tego obszaru; 10) jeżeli planowane przedsięwzięcie jest związane z użyciem instalacji, porównanie proponowanej technologii z technologią spełniającą wymagania, o których mowa w art. 143 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska; 11) wskazanie, czy dla planowanego przedsięwzięcia jest konieczne ustanowienie obszaru ograniczonego użytkowania w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska, oraz określenie granic takiego obszaru, ograniczeń w zakresie przeznaczenia terenu, wymagań technicznych dotyczących obiektów budowlanych i sposobów korzystania z nich; nie dotyczy to przedsięwzięć polegających na budowie drogi krajowej; 12) przedstawienie zagadnień w formie graficznej; 13) przedstawienie zagadnień w formie kartograficznej w skali odpowiadającej przedmiotowi i szczegółowości analizowanych w raporcie zagadnień oraz umożliwiającej kompleksowe przedstawienie przeprowadzonych analiz oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko; 14) analizę możliwych konfliktów społecznych związanych z planowanym przedsięwzięciem; 15) przedstawienie propozycji monitoringu oddziaływania planowanego przedsięwzięcia na etapie jego budowy i eksploatacji lub użytkowania, w szczególności na cele i przedmiot ochrony obszaru Natura 2000 oraz integralność tego obszaru;16) wskazanie trudności wynikających z niedostatków techniki lub luk we współczesnej wiedzy, jakie napotkano, opracowując raport; 17) streszczenie w języku niespecjalistycznym informacji zawartych w raporcie, w odniesieniu do każdego elementu raportu; 18) nazwisko osoby lub osób sporządzających raport; 19) źródła informacji stanowiące podstawę do sporządzenia raportu.

Kolegium stwierdziło, że – biorąc pod uwagę pozytywne uzgodnienia RDOŚ w Poznaniu, PPIS w P., a także fakt uwzględnienia wszystkich zastrzeżeń tych organów w sentencji decyzji – uznać należy, iż organ I instancji prawidłowo przeprowadził postępowanie. Podniosło, że w niniejszej sprawie zastosowanie znajdzie przepis art. 80 ust. 1 u.u.i.ś., który stanowi, że jeżeli była przeprowadzona ocena oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, właściwy organ wydaje decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach, biorąc pod uwagę: 1) wyniki uzgodnień i opinii, o których mowa w art. 77 ust. 1; 2) ustalenia zawarte w raporcie o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko; 3) wyniki postępowania z udziałem społeczeństwa; 4) wyniki postępowania w sprawie transgranicznego oddziaływania. W ocenie Kolegium organ I instancji uwzględnił wszystkie te warunki, bowiem wydając decyzję, oparł się na uzgodnieniach RDOŚ i PPIS, raporcie oddziaływania na środowisko, postępowaniu z udziałem społeczeństwa i transgranicznym oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko. Zarazem, odnosząc się do zarzutów odwołania, Kolegium stwierdziło, że nie zachodzi sprzeczność pomiędzy wymogami określonymi w punktach 1.2.1 i 1.2.12, gdyż zgodnie z raportem oraz uzgodnieniami stół sortowniczy i rozdrabniacz to urządzenia wchodzące w skład linii sortowniczej, zatem możliwe jest takie prowadzenie przedsięwzięcia, aby linia sortownicza była pod wiatą, a stół i rozdrabniacz w zamkniętej hali. Podniosło, że inwestycja dotyczy mobilnego rozdrabniacza wstępnego i stołu sortowniczego, a nie linii sortowniczej i zarówno z treści wniosku, raportu, jak i z uzgodnień nie wynika, że linia sortownicza nie zawiera w sobie rozdrabniacza wstępnego i stołu sortowniczego, a tym samym uznać należy, że nie ma niebezpieczeństwa aby inwestycja pozwalała na budowę innych urządzeń niż te wskazane we wniosku. Dalej stwierdziło, że z raportu, wniosku oraz uzgodnień nie wynika również, by brak umieszczenia linii sortowniczej w zamkniętym pomieszczeniu mógł wpłynąć na emisję zanieczyszczeń do środowiska, gdyż należy pamiętać, że planowana inwestycja będzie działać w otoczeniu już istniejących emiterów zarówno hałasu, jak i pyłów, a teren bazy uniemożliwia rozładowywanie, rozdrabnianie, segregowanie oraz magazynowanie odpadów w sposób określony w zaskarżonej decyzji. Organ wyjaśnił, że jeżeli inwestor nie będzie mógł uzyskać decyzji o warunkach zabudowy, pozwolenia na budowę lub zezwolenia na użytkowanie instalacji, zgodnie z warunkami określonymi w decyzji środowiskowej, to po prostu nie będzie mógł zrealizować inwestycji, zaś decyzja środowiskowa nie może zastępować innych decyzji i np. zezwalać na odbiór odpadów, zastępować warunków zabudowy czy pozwolenia na budowę, gdyż decyzja środowiskowa określa jedynie środowiskowe uwarunkowania realizacji przedsięwzięcia. Podniósł, że decyzję środowiskową należy uzyskać przed wydaniem innych decyzji, co oznacza, że nawet pozytywna decyzja środowiskowa nie gwarantuje uzyskania innych decyzji, np. pozwolenia na budowę. Dalej organ odwoławczy wyjaśnił, że wbrew twierdzeniom strony skarżącej obowiązujące przepisy nakładają na właścicieli lub użytkowników tego typu urządzeń szereg nakazów i zakazów (np. nie można odprowadzać do kanalizacji otwartej wód zanieczyszczonych olejami, nie można stosować niektórych rodzajów rozpuszczalników itp.), wobec czego brak określenia sposobu czyszczenia stołu i rozdrabniacza powoduje, że będzie je można czyścić zgodnie z obowiązującym prawem tj. z uwzględnieniem ustawy o odpadach oraz ustawy Prawo wodne, a także innych ustaw. Dalej organ uznał, że wbrew twierdzeniom strony decyzja środowiskowa określa maksymalne moce przerobowe i jeżeli inwestor nie będzie w stanie segregować odpadów przy jednoczesnym braku ich magazynowania, jak to określa decyzja, to po prostu nie będzie mógł legalnie magazynować tych odpadów, chyba że uzyska stosowne zezwolenie przewidziane w ustawie o odpadach. Podniósł, że nie określono w decyzji co dzieje się z ewentualnymi spalinami z linii sortowniczej, gdyż według raportu nie wiadomo, czy one powstaną, a jeżeli powstałyby, to w oczywisty sposób należałoby wystąpić o zmianę decyzji środowiskowej i ponownie przeprowadzić całe postępowanie, chyba że zmiana dotyczyłaby przypadku z art. 72 ust. 2 u.u.i.ś. Zdaniem organu, same wątpliwości społeczeństwa, biorąc pod uwagę wiedzę organu wydającego decyzję oraz organów uzgadniających, w żaden sposób nie podważają danych zawartych w raporcie; przy czym podkreślił, że raport .zawiera wszystkie wymagane prawem elementy. W odpowiedzi na zarzut odwołania, że właściciel nieruchomości nie brał udziału w postępowaniu od początku, Kolegium stwierdziło, że biorąc pod uwagę, iż właściciel nie zgłosił żadnych zastrzeżeń do prowadzonej inwestycji i miał prawo zapoznać się z całym zgromadzonym w sprawie materiałem, brak jest podstaw do stwierdzenia, iż naruszone zostały jego prawa. Natomiast w odniesieniu do zarzutu, że nie rozpatrzono wniosku o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z dziedziny toksykologii, biologii oraz chorób wewnętrznych na okoliczność jaki wpływ na zdrowie i życie mieszkańców okolicznych posesji oraz dzieci uczęszczających do przedszkola nr [...] będzie miał fakt zwożenia i sortowania na nieruchomości m.in. niesegregowanych odpadów komunalnych, Kolegium stwierdziło, że biorąc pod uwagę zebrany w sprawie materiał oraz szczegółowość raportu, uznać należy, iż wniosek ten jest bezzasadny, bowiem organ wydający decyzję, jak i organy uzgadniające dysponowały wystarczającymi danymi i wiedzą do podjęcia decyzji, wobec czego nie była wymagana w tym zakresie wiedza biegłego. Analogiczne stanowisko organ zajął wobec zarzutu, że nie rozpatrzono wniosku o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z dziedziny akustyki oraz biegłego z dziedziny ochrony środowiska na okoliczność poziomu hałasu oraz poziomu zanieczyszczeń, a w szczególności emisji CO2, jaki generuje ruch pojazdów adekwatny do planowanej ilości zwożonych i segregowanych odpadów. Wnioski dowodowe wskazane w piśmie strony z dnia 10 grudnia 2011 r. Kolegium uznało za pozbawione znaczenia dla rozpatrzenia niniejszej sprawy, gdyż dotyczą danych zawartych w raporcie bądź też informacji nieistotnych dla rozstrzygnięcia sprawy. Dalej podniosło, że organy opiniujące działają na podstawie raportu oddziaływania na środowisko, a uwagi społeczeństwa bierze pod uwagę organ wydający decyzję, tym samym bez znaczenia dla organów opiniujących są uwagi i wnioski zgłaszane przez strony po rozprawie z dnia [...] października 2011 r. Wyjaśniło również w odpowiedzi na zarzut, że przedstawione zdjęcia sąsiednich posesji w sposób wystarczający obrazują ich zalewanie z terenu nieruchomości inwestora, iż decyzja środowiskowa nie rozstrzyga o stosunkach wodnych pomiędzy nieruchomościami, gdyż jest to przedmiotem postępowania uregulowanego w art. 28 ustawy Prawo wodne. Odnosząc się do zarzutu, że budowa wiaty i umieszczenie pod nią linii sortowniczej jest sprzeczne z warunkami Miejskiego Konserwatora Zabytków, Kolegium wyjaśniło, że Miejski Konserwator Zabytków nie jest organem uzgadniającym w myśl powołanej ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku (...), zatem jego opinia nie jest wiążąca dla organu wydającego decyzję środowiskową. Zdaniem organu decyzja środowiskowa stwarza dla inwestycji wymagania, które muszą zostać spełnione i bez znaczenia jest, czy te wymagania – w odniesieniu do kwestii zbiorników bezodpływowych – są już zrealizowane przez inwestora, czy też dopiero zostaną w przyszłości, bowiem jeżeli aktualnie nie znajdują się na nieruchomości, to muszą zostać wybudowane. Organ wyjaśnił również, że dopiero po uzyskaniu decyzji środowiskowej inwestor może starać się o uzyskanie stosownych zezwoleń określonych w ustawie o odpadach, jest to jednak oddzielne postępowanie, a w przypadku gdyby inwestor nie uzyskał zezwolenia, to nie będzie mógł zrealizować inwestycji, chociaż posiada decyzję środowiskową. Stąd też nie uwzględnił zarzutu co do tego, że na teren bazy mają być zwożone odpady w ilościach wyższych niż obecnie, a inwestor nie posiada pozwolenia na zwożenie niektórych, wymienionych w raporcie rodzajów odpadów.

W skardze na decyzję Kolegium z dnia [...] grudnia 2012 r. M. B. wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i przekazanie sprawy organowi II instancji do ponownego rozpatrzenia lub ewentualnie o uchylenie również decyzji organu I instancji i przekazania sprawy temu organowi do ponownego rozpatrzenia. Zaskarżonej decyzji zarzuciła przekroczenie granic uznania administracyjnego i naruszenie przepisów powołanej ustawy środowiskowej, w szczególności poprzez: a) przyjęcie, że raport sporządzony na potrzeby postępowania spełnia wymagania określone tą ustawą oraz warunki określone w postanowieniu Prezydenta Miasta z dnia [...] lutego 2011 r. ([...]), b) pominięcie przy wydawaniu decyzji opinii społeczeństwa i lokalnej społeczności, c) nieprzeprowadzenie oceny oddziaływania na środowisko przedsięwzięcia polegającego na realizacji linii sortowniczej pod wiatą na nieruchomości objętej wnioskiem. W obszernym uzasadnieniu skargi strona zarzuciła, że organ II instancji w uzasadnieniu kwestionowanej decyzji w zasadzie nie ustosunkował się do zarzutów stawianych rozstrzygnięciu organu I instancji, a niezwykle lakoniczne odniesienie się do zarzutów strony całkowicie wypacza sens i treść odwołania. Podniosła, że wbrew stanowisku Kolegium raport sporządzony na potrzeby postępowania administracyjnego nie spełnia wymogów powołanej ustawy i postanowienia Prezydenta Miasta P. z dnia [...] lutego 2011 r., zaś orzekające w sprawie organy obydwu instancji pominęły opinię i stanowisko społeczeństwa przedstawione na rozprawie administracyjnej w dniu [...] października 2011 r. i w istocie nie przeprowadziły oceny wpływu na środowisko przedsięwzięcia polegającego na realizacji linii sortowniczej pod wiatą, a przedmiot i zakres rozstrzygnięcia organów jest szerszy niż zakres i przedmiot raportu oraz przeprowadzonej oceny oddziaływania inwestycji na środowisko. Wyjaśniła, że jej zdaniem błędnie został określony przedmiot i zakres planowanego przedsięwzięcia, zarówno we wniosku inwestora oraz w rozstrzygnięciach wydanych przez organy w niniejszym postępowaniu, bowiem zgodnie z tym zakresem inwestycja ma dotyczyć tylko instalacji dwóch urządzeń w istniejącym zakładzie mobilnego rozdrabniacza oraz stołu sortowniczego, a wnioskodawca i autorzy raportu, wbrew rzeczywistemu stanowi sprawy, wskazują, że montaż tych urządzeń ma jedynie na celu usprawnienie funkcjonowania istniejącego zakładu. Zdaniem strony, zgodnie z przedmiotowymi dokumentami, w zakładzie ma być wprowadzona nowa forma działalności polegająca na sortowaniu niesegregowanych odpadów komunalnych w ilości 75 000 ton rocznie oraz produkcja paliwa alternatywnego o kodzie 19.12.10, a na teren zakładu trafi 10-krotnie więcej odpadów niż obecnie, zaś z raportu, który nie zawiera chociażby planu zagospodarowania terenu, co stanowi naruszenie art. 66 ust. 1 pkt 14 powołanej ustawy i przyjmuje błędne założenia, że dla realizowania nowej działalności wystarczy wybudować wiatę, nie wynika, czy zakład będzie w stanie prowadzić nową działalność, a przy tym linia sortownicza wymagałaby odrębnego postępowania w przedmiocie oceny oddziaływania na środowisko. Raport nie obejmuje zatem całego przedsięwzięcia, dla którego warunki realizacji ustalono w decyzji organu I instancji. Uzasadniając poszczególne zarzuty, strona podniosła, że w odwołaniu podniosła szereg konkretnych zarzutów co do rzetelności danych zawartych w raporcie – m.in. w zakresie ustalenia co do tego, o ile konkretnie wzrośnie ilość odpadów (z raportu można się jedynie domyślać, że ilość ta wzrośnie z ok. 34 tys. ton do 80 tys. ton, co jest sprzeczne z posiadanym przez inwestora zezwoleniem – decyzją Prezydenta Miasta z dnia [...] 2007 r.) i jakie nowe rodzaje odpadów oraz w jakiej ilości będą dowożone na tren bazy, tym bardziej, że nowe rodzaje odpadów nie mają nic wspólnego z wymienionym w tytule raportu przedsięwzięciem i nie będą trafiać na stół sortowniczy ani na rozdrabniacz, a zwożenie tych odpadów jest sprzeczne z posiadany przez inwestora pozwoleniem na użytkowanie terenu (decyzją Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Poznaniu ) – i zgłosiła konkretne wnioski dowodowe, które zostały przez organ pominięte, a stanowiska i wnioski stron postępowania oraz stanowisko społeczeństwa zostały zignorowane. Stwierdziła, że pozytywne uzgodnienia właściwych organów (takich jak PPIS oraz RDOŚ) nie są wiążące dla organu określającego środowiskowe uwarunkowania i w żaden sposób nie wiążą organu II instancji, które to organy ponadto dysponują znacznie szerszym materiałem dotyczącym inwestycji niż organy dokonujące uzgodnień. W ocenie strony organ II instancji powinien zweryfikować i zbadać również pod względem merytorycznym dane zawarte w raporcie, czego nie uczynił, a stanowisko społeczeństwa zostało zignorowane w toku postępowania. Szczegółowe zarzuty stanowiły rozwinięcie argumentacji wcześniej przedstawionej w odwołaniu, w tym również dotyczących kwestii wprowadzenia nowych procesów polegających na sortowaniu odpadów i produkcji paliw alternatywnych i związanych z tym zagadnień, m.in. dotyczących liczby pojemników na odpady i ścieków powstających w wyniku ich mycia. Podstawowym argumentem służącym kwestionowaniu wydanych w sprawie decyzji jest stwierdzenie, że przedmiotowy raport ze względu na liczne stwierdzone braki nie powinien stanowić podstawy do wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. W ocenie strony niemożliwe jest też spełnienie przez przedmiotowe przedsięwzięcie warunków określonych w postanowieniu RDOŚ w Poznaniu z dnia [...] 2011 r. Zdaniem strony, również podana w raporcie wartość poziomu hałasu jest zaniżona, skoro obecne wartości poziomu hałasu (badania z czerwca 2011 r.) są wyższe niż wartości przedstawione w raporcie, jako już uwzględniające prace nowych urządzeń, zwiększony ruch pojazdów i działalność związaną z segregacją odpadów oraz produkcja paliwa alternatywnego. Przy czym przeprowadzone badania hałasu nie uwzględniają dodatkowej linii sortowniczej, jaka ma być prowadzona pod wiatą. Raport nie spełnia także wymogów postanowienia Prezydenta Miasta P. z dnia [...] lutego 2011 r. w zakresie wskazania środków organizacyjnych i technicznych ograniczających rozprzestrzenianie substancji zapachowych. Zdaniem strony, raport przedstawiony przez wnioskodawcę nie określa rzetelnie wpływu przedsięwzięcia na środowisko, a tym samym nie mógł stanowić podstawy wydania zaskarżonej decyzji i innych kluczowych dla sprawy rozstrzygnięć; inwestycja budzi opór społeczeństwa (społeczności mieszkającej w pobliżu planowanej inwestycji), gdyż negatywnie wpłynie na środowisko i jakość życia mieszkańców sąsiednich nieruchomości, na terenie których znajduje się przedszkole i zabudowa jednorodzinna.

W odpowiedzi na skargę Kolegium, podtrzymując dotychczasowe stanowisko, wniosło o oddalenie skargi. Organ odwoławczy stwierdził, że każdy z zarzutów skarżącej został opisany i rozpatrzony przez Kolegium, co znalazło odzwierciedlenie w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. Organ podniósł, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, opinie organów uzgadniających są wiążące dla organu wydającego decyzje środowiskową. Powołując się na treść art. 80 ust. 1 u.u.i.ś., Kolegium uznało, że organ I instancji zasadnie oparł się na pozytywnych uzgodnieniach RDOŚ w Poznaniu oraz PPIS w P., a także uwzględnił wszystkie te zastrzeżenia w sentencji decyzji, wobec czego organ ten prawidłowo przeprowadził postępowanie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje.

Skarga jest zasadna.

Uprawnienia wojewódzkich sądów administracyjnych, określone między innymi art. 1 § 1 i § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. z 2002 r. nr 153, poz. 1269, z późn. zm.) oraz art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm. – dalej: "p.p.s.a."), sprowadzają się do kontroli działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, tj. kontroli zgodności zaskarżonego aktu z przepisami postępowania administracyjnego, a także prawidłowości zastosowania i wykładni norm prawa materialnego. Jednocześnie zgodnie z art. 134 § 1 p.p.s.a. sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W tym miejscu należy zauważyć, że przedmiotem skargi jest decyzja Kolegium, którą została utrzymana w mocy wydana przez organ I instancji decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach, którą został określone środowiskowe uwarunkowań realizacji przedsięwzięcia polegającego na realizacji mobilnego rozdrabniacza wstępnego [...] model [...] oraz stołu sortowniczego [...] model [...] o wydajności 15 Mg/h na terenie [...] położonej w [...] przy ul. [...] na działkach nr [...], ark. [...], obręb: [...].

Materialnoprawną podstawę wydanych rozstrzygnięć stanowiły przepisy ustawy o udostępnieniu informacji o środowisku, a także rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko.

W myśl art. 71 ust. 1 u.u.i.ś. decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach określa środowiskowe uwarunkowania realizacji przedsięwzięcia (ust. 1), przy czym uzyskanie takiej decyzji jest wymagane dla planowanych: (1) przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko; (2) przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko (ust. 2). Przedmiotowa inwestycja została zaliczona do drugiej grupy przedsięwzięć, w stosunku do którego Prezydent Miasta P. postanowieniem z dnia [...] lutego 2011 r. znak [...] stwierdził obowiązek przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko oraz sporządzenia raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko, który to raport powinien spełniać wymagania określone w art. 66 ust. 1 u.u.i.ś. (§ 3 ust. 1 pkt 80 i 81 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko).

Przepis art. 72 ust. 1 u.u.i.ś., w dacie orzekania przez organy, stanowił że przed wystąpieniem z wnioskiem o wydanie decyzji wymienionych w tym przepisie – m.in. decyzji o warunkach zabudowy (pkt 3) i decyzji o pozwoleniu na budowę (pkt 1) – konieczne jest uzyskanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Wymóg uprzedniego ustalenia środowiskowych uwarunkowań odnosi się do przedsięwzięć enumeratywnie wymienionych w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 60 ustawy. W dacie wszczęcia przedmiotowego postępowania obowiązywało w powyższym zakresie wyżej przywołane rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko znajdujące zastosowanie w przedmiotowej sprawie.

W tym miejscu wyjaśnienia wymaga, że postępowanie w sprawie środowiskowych uwarunkowań przedsięwzięcia nie jest postępowaniem mającym na celu udzielenie zezwolenia na lokalizację lub realizację i prowadzenie inwestycji (to następuje na etapie m.in. uzyskiwania decyzji w wyżej przywołanych sprawach). Postępowanie to dotyczy – co należy podkreślić – planowanego dopiero przedsięwzięcia i sprowadza się do ustalenia, czy inwestycja, w kształcie opisanym przez inwestora we wniosku, zagraża środowisku oraz czy spełnia wymagania i parametry w zakresie ochrony środowiska (zob. wyroki NSA: z dnia 22 kwietnia 2010 r. sygn. akt II OSK 696/09 oraz z dnia 30 czerwca 2010 r. sygn. akt II OSK 988/09 – dostępne w bazie orzeczeń: http://orzeczenia.nsa.gov.pl). Szczególny cel postępowania w przedmiocie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia, którym jest określenie wymagań i parametrów planowanej inwestycji w zakresie ochrony środowiska powoduje, że przedmiotowa decyzja musi zawierać szczególne elementy, określone w art. 82 ust. 1 u.u.i.ś.

Tutejszy Sąd podkreśla, że w świetle wymogów stawianych decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach określonych w art. 82 ust. 1 u.u.i.ś. decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach (jej osnowa) musi m.in. określać rodzaj i miejsce realizacji przedsięwzięcia (pkt 1 lit. a) warunki wykorzystania terenu z uwzględnieniem konieczności ochrony cennych wartości przyrodniczych, zasobów naturalnych i zabytków oraz ograniczenia uciążliwości dla terenów sąsiednich (pkt 1 lit. b), wymagania dotyczące ochrony środowiska konieczne do uwzględnienia w dokumentacji wymaganej do wydania decyzji, o których mowa w art. 72 ust. 1 (pkt 1 lit. c), a w razie potrzeby wynikającej z oceny oddziaływania na środowisko powinna zobowiązywać inwestora do podejmowania działań, które służyć mają zapobieganiu, ograniczaniu oraz monitorowaniu oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko (pkt 2 lit. b). Rozstrzygnięcia co do tych elementów powinny zaś wynikać z oceny oddziaływania inwestycji na środowisko, a w tym z przedłożonego przez inwestora raportu (wraz z uzupełnieniami). Wniosek i raport inwestora podlegają zaś analizie odpowiednio przez RDOŚ, który wyraża swoje stanowisko w uzgodnieniu (art. 77 ust. 1 pkt 1 u.u.i.ś.) i przez PPIS, który wydaje opinię (art. 77 ust. 1 pkt 2 u.u.i.ś). Właściwy organ wydaje decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach, biorąc pod uwagę wyniki uzgodnień i opinii, o których mowa w art. 77 ust. 1 (art. 80 ust. 1 pkt 1 u.u.i.ś.) oraz ustalenia zawarte w raporcie o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko (art. 80 ust. 1 pkt 2 u.u.i.ś.), wyniki postępowania z udziałem społeczeństwa (art. 80 ust. 1 pkt 3 u.u.i.ś.) i wyniki postępowania w sprawie transgranicznego oddziaływania na środowisko, jeżeli zostało przeprowadzone (art. 80 ust. 1 pkt 4 u.u.i.ś.). Zarazem przepis art. 85. ust. 1 i 2 u.u.i.ś. stawia szczególne wymogi uzasadnieniu takiej decyzji, które niezależnie od wymagań wynikających z przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego, powinno zawierać: 1) w przypadku gdy została przeprowadzona ocena oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko: a) informacje o przeprowadzonym postępowaniu wymagającym udziału społeczeństwa oraz o tym, w jaki sposób zostały wzięte pod uwagę, i w jakim zakresie zostały uwzględnione uwagi i wnioski zgłoszone w związku z udziałem społeczeństwa, b) informacje, w jaki sposób zostały wzięte pod uwagę i w jakim zakresie zostały uwzględnione: – ustalenia zawarte w raporcie o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko, – uzgodnienia regionalnego dyrektora ochrony środowiska oraz opinie organu, o którym mowa w art. 78, – wyniki postępowania w sprawie transgranicznego oddziaływania na środowisko, jeżeli zostało przeprowadzone, c) uzasadnienie stanowiska, o którym mowa w art. 82 ust. 1 pkt 4; Ponadto organ właściwy do wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach podaje do publicznej wiadomości informacje o wydanej decyzji i o możliwościach zapoznania się z jej treścią oraz z dokumentacją sprawy, w tym z uzgodnieniem dokonanym z regionalnym dyrektorem ochrony środowiska oraz opinią organu, o którym mowa w art. 78 (art. 85 ust. 3 u.u.i.ś.).

W przedmiotowej sprawie nie jest kwestią sporną pomiędzy stronami to, że planowane przedsięwzięcie zostało wymienione w § 3 ust. 1 pkt 80 i 81 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, na co wskazuje wprost charakterystyka przedsięwzięcia (karta informacyjna i raport). Tym samym zasadne było prowadzenie postępowania w sprawie określenia środowiskowych uwarunkowań przedsięwzięcia, a wydanie decyzji powinno być poprzedzone oceną oddziaływania inwestycji na środowisko, na co wskazuje treść przepisów art. 59 ust. 1 pkt 2, art. 63 ust. 1 u.u.i.ś. Postępowanie to z uwagi na treść art. 63 ust. 1 i 4 u.u.i.ś. winno było zostać poprzedzone nałożeniem (w drodze postanowienia określającego jednocześnie zakres raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko) obowiązku przeprowadzenia oceny oddziaływania planowanego przedsięwzięcia na środowisko, jak to miało miejsce w sprawie. Właściwy do wydania przedmiotowej decyzji organ I instancji (art. 75 ust. 1 pkt 4 u.u.i.ś.) obowiązek taki stwierdził w postanowieniu z dnia [...] lutego 2011 r.

Co istotne w niniejszej sprawie, uzgodnienie w drodze postanowienia (art. 77 ust. 3 u.u.i.ś.), w przeciwieństwie do opinii, jest formą o znaczeniu stanowczym, bowiem wiąże organ administracyjny rozstrzygający sprawę w postępowaniu głównym. Uzgodnienie to jest – tak, jak i postanowienie organu opiniującego, o którym mowa w art. 77 ust. 1 pkt 2 – niezaskarżalne (nie przysługuje na nie zażalenie), bowiem w art. 77 ust. 7 u.u.i.ś. wyłączono możliwość stosowania art. 106 § 3, 5 i 6 k.p.a. Treść stanowiska zajętego przez organ uzgadniający może przesądzić o treści decyzji, która wydawana jest przez organ decydujący, po przeprowadzeniu wymaganego uzgodnienia. Postępowanie w sprawie uzgodnienia ma wprawdzie charakter akcesoryjny i jest częścią szeroko rozumianego postępowania w sprawie głównej, to jednak jego wynik jest wiążący dla organu prowadzącego postępowanie główne i nie może być przez ten organ samodzielnie weryfikowany, nawet wówczas, gdy postępowanie, w którym wydano postanowienie uzgodnieniowe, obarczone jest wadami proceduralnymi (por. wyrok WSA w Łodzi z dnia 20 października 2011 r. sygn. akt II SA/Łd 810/11, LEX nr 1153783 – dostępny jw.). Postanowienie, o jakim mowa w art. 77 ust. 3 u.u.i.ś., nie ma jednakże mocy wiążącej dla organu prowadzącego postępowanie główne w zakresie wyboru właściwego rozstrzygnięcia sprawy. Nie zwalnia również organu prowadzącego postępowanie w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach z obowiązku przeprowadzenia prawidłowego postępowania dowodowego, stosownie do wymogów wynikających z przepisów proceduralnych i prawa materialnego. Zakwestionowanie postanowienia o uzgodnieniu inwestycji jest natomiast możliwie w drodze odwołania od decyzji wydanej przez organ I instancji, ze względu na treść art. 142 k.p.a., który stanowi, że postanowienie, na które nie służy zażalenie, strona może zaskarżyć tylko w odwołaniu od decyzji. Jak wyjaśnił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 22 kwietnia 2010 r. sygn. akt II OSK 711/09, LEX 597798, w przypadku zakwestionowania w odwołaniu niezaskarżalnego postanowienia, w oparciu o treść art. 142 k.p.a., organ odwoławczy nie wydaje na skutek takiego zaskarżenia odrębnego postanowienia (rozstrzygnięcia). Uwzględnienie podnoszonych w odwołaniu od decyzji zarzutów odnoszących się do postanowienia, na które nie służy zażalenie, znajduje swój wyraz w uwzględnieniu odwołania i związanym z tym rozstrzygnięciem, przewidzianym w art. 138 k.p.a. Stanie się tak jednakże tylko wtedy, gdy naruszenie prawa przy wydaniu postanowienia, na które nie służy zażalenie, miało wpływ na wynik sprawy.

Co się tyczy różnic pomiędzy charakterem uzgodnienia RDOŚ i opinii PPIS podnieść jeszcze należy, że organy te w postępowaniu dotyczącym wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach działają w granicach swoich zadań i kompetencji. Powiatowy państwowy inspektor sanitarny w zakresie zadań określonych w ustawie z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarne (Dz.U. z 2011 r. nr 212, poz. 1263, z późn. zm.), w odniesieniu do zadań z zakresu zdrowia publicznego, w szczególności m.in. do sprawowania nadzoru nad warunkami higieny środowiska (art. 1 pkt 1), w celu ochrony zdrowia ludzkiego przed niekorzystnym wpływem szkodliwości i uciążliwości środowiskowych, zapobiegania powstawaniu chorób, w tym chorób zakaźnych i zawodowych. Natomiast regionalny dyrektor ochrony środowiska w zakresie zadań określonych w ustawie o udostępnianiu informacji o środowisku, w tym przeprowadzanie ocen oddziaływania przedsięwzięć na środowisko lub udział w tych ocenach (art. 131 ust. 1 pkt 2). Organy te autonomicznie dokonują oceny przedsięwzięcia, wydając rozstrzygnięcia w wyżej opisanych i omówionych już różniących się formach. Stanowisko PPIS wyrażane w formie opinii, jakkolwiek wymagane prawem i pomocne dla organu prowadzącego postępowanie główne, nie jest jednak dla tego organu wiążące w sprawie, w przeciwieństwie do uzgodnienia RDOŚ.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy, wskazać należy, że Kolegium, odwołując się do treści art. 80 ust. 1 u.u.i.ś., uznało, że organ I instancji zasadnie oparł się na pozytywnych uzgodnieniach RDOŚ w Poznaniu oraz PPIS w P., a także uwzględnił wszystkie te zastrzeżenia w sentencji decyzji, wobec czego organ ten prawidłowo przeprowadził postępowanie. Tymczasem pogląd Kolegium co do tego, że stanowiska organów uzgadniających są wiążące dla organu wydającego decyzje środowiskową, jest w swej istocie błędne w tym znaczeniu, że organ I instancji był wprawdzie związany treścią uzgodnienia RDOŚ w Poznaniu z dnia [...] sierpnia 2011 r. w razie pozytywnego rozstrzygnięcia, ale nie był w żaden sposób związany kierunkiem rozstrzygnięcia, tj., pozytywne uzgodnienie RDOŚ w Poznaniu, a tym bardziej pozytywna opinia sanitarna PPIS z dnia [...] maja 2011 r. nie determinowały samego kierunku rozstrzygnięcia. Co więcej, sam organ odwoławczy już treścią uzgodnienia RDOŚ w Poznaniu związany nie był. Wobec powyższego, wyżej przywołane pozytywne stanowiska RDOŚ w Poznaniu i PPIS w P. nie mogły zwolnić organów orzekających w sprawie od obowiązku przeprowadzenia prawidłowego postępowania dowodowego, stosownie do wymogów wynikających z przepisów proceduralnych i prawa materialnego. Obowiązek ten został zaś naruszony już w zakresie podstawowych wymogów stawianych raportowi o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko, co stanowi wystarczającą podstawę do wyeliminowania zaskarżonej decyzji z obrotu prawnego.

Otóż w pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę na znamienne redakcyjne różnice pomiędzy opisem przedsięwzięcia we wniosku inwestora i rozstrzygnięciu (osnowie) decyzji organu I instancji oraz zróżnicowane nazewnictwo przedsięwzięcia stosowane w raporcie z kwietnia 2011 r. o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko. Przedsięwzięcie to według opisu inwestora i rozstrzygnięcia organów polega, jak już wspomniano, na realizacji mobilnego rozdrabniacza wstępnego [...] model [...] oraz stołu sortowniczego [...] model [...] o wydajności 15 Mg/h, natomiast w samym raporcie, pomimo zastosowania takiej terminologii, stosowane jest też pojęcie linii sortowniczej (patrz m.in.: str. 6 raportu – k. 485 akt adm., str. 74 raportu – k. 417 akt adm., str. 79 raportu – k. 412 akt adm.) powiązane z informacją, że analizowane opracowanie związane jest z uruchomieniem zmechanizowanego procesu sortowania odpadów na terenie zakładu inwestora (Krótki opis planowanego przedsięwzięcia na str. 59 i nast. raportu – k. 432 i nast. akt adm.). Również część warunków określonych przez organ I instancji w osnowi