VII SA/Wa 2093/13
Wyrok
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
2014-02-14Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Elżbieta Zielińska-Śpiewak /przewodniczący sprawozdawca/
Halina Emilia Święcicka
Maria TarnowskaSentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Zielińska – Śpiewak (spr.), , Sędzia WSA Halina Emilia Święcicka, Sędzia WSA Maria Tarnowska, Protokolant spec. Sylwia Kruszyńska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 lutego 2014 r. sprawy ze skargi D. S. na decyzję Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] lipca 2013 r. znak: [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego skargę oddala
Uzasadnienie
VII SA/Wa 2093/13
UZASADNIENIE
Główny Inspektor Sanitarny decyzją z dnia [...] lipca 2013 r. znak [...] na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267) i art. 37 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 2011 r. nr 212 poz. 1263 ze zm.) po rozpatrzeniu odwołania D. S. od decyzji [...]Państwowego Wojewódzkiego Inspektora sanitarnego w [...]z dnia [...]maja 2013 r. znak [...]umarzającej wszczęte na skutek zgłoszenia podejrzenia choroby zawodowej z dnia 14 grudnia 2011 r., postępowanie administracyjne w sprawie choroby zawodowej zapalenie obrzękowe krtani o podłożu alergicznym, wymienionej w poz. 13 wykazu chorób zawodowych, stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. nr 105, poz. 869 ze zm.), utrzymał w mocy decyzję [...]Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w [...]z dnia [...]maja 2013 r.
Organ odwoławczy przestawił stan faktyczny sprawy wskazując, że w dniu 19 grudnia 2011 r. wpłynęło zgłoszenie podejrzenia u D. S. w/w choroby zawodowej. Organ wojewódzki ustalił, że w sprawie było już prowadzone postępowanie, które zostało zakończone decyzją [...]Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [...]lutego 2010 r. o braku podstaw do stwierdzenia u D. S. opisanej choroby zawodowej.
Pismem z dnia 15 września 2011 r. tj. po upływie 16 miesięcy od daty otrzymania powyższej decyzji, D. S. wniosła z uchybieniem terminu odwołanie do organu drugiej instancji tj. Głównego Inspektora Sanitarnego. W związku z powyższym GIS wydał na podstawie przepisu art. 134 kpa postanowienie z dnia [...]listopada 2011 r., znak [...] stwierdzające uchybienie terminu do wniesienia odwołania.
W dniu 19 grudnia 2011 r. do [...]Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w [...]– organu pierwszej instancji, wpłynęło zgłoszenie podejrzenia choroby zawodowej "obrzękowe zapalenie krtani o podłożu alergicznym" dotyczące D. S..
[...]Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny przeprowadził stosowne postępowanie w toku którego ustalił, że D. S. zatrudniona była w Szpitalu Powiatowym SP ZOZ w [...]od [...]września 1978 r. do [...]grudnia 2010 r. Analiza akt wykazała, że od dnia [...]kwietnia 2008 r. do rozwiązania umowy o pracę tj do [...]grudnia 2010 r. D. S. nie była zawodowo narażona na działanie środków chemicznych stosowanych do dezynfekcji i utrzymania czystości w w/w Szpitalu. Od [...]kwietnia 2008 r. do [...]grudnia 2010 r. przebywała bowiem kolejno na: zasiłku chorobowym, świadczeniu rehabilitacyjnym, urlopie wypoczynkowym, zwolnieniu lekarskim i świadczeniu rehabilitacyjnym i świadczeniu przedemerytalnym.
Tym samym organ I instancji uznał, że jeżeli skarżąca od momentu wydania decyzji z dnia [...]lutego 2010 r., (mimo istnienia stosunku pracy) nie świadczyła faktycznie pracy w warunkach narażenia zawodowego, nie zachodziły nowe okoliczności warunkujące wydanie rozstrzygnięcia merytorycznego w sprawie i umorzył postępowanie decyzją z dnia [...] kwietnia 2012 r. znak [...].
Od powyższej decyzji D. S. wniosła odwołanie do Głównego Inspektora Sanitarnego który decyzją z dnia [...]czerwca 2012 r. znak [...] utrzymał w mocy decyzję [...]Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w [...].
D. S. zaskarżyła powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Wyrokiem z dnia 19 grudnia 2012 r. sygn. akt. VII SA/Wa 2103/12 Sąd uchylił decyzje organu pierwszej i drugiej instancji. W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że zgłoszenie z dnia 19 grudnia 2011 r. dotyczy innego okresu zatrudniania skarżącej w szpitalu Powiatowym SP ZOZ w [...], gdzie skarżąca była zatrudniona do [...]grudnia 2010 r., a decyzję wydano [...]lutego 2010 r.
W konsekwencji organ mógł umorzyć postępowanie tylko w takim zakresie, w jakim sprawa wszczęta zgłoszeniem z dnia 19 grudnia 2011 r. pokrywała się ze sprawą rozpoznawaną już decyzją z dnia [...]lutego 2010 r. W pozostałym zakresie organ zobligowany był wydać rozstrzygnięcie merytoryczne o braku podstaw, bądź stwierdzić chorobę zawodową u skarżącej.
Rozpoznając ponownie sprawę rozstrzygnięciem objęto okres narażenia zawodowego od [...]września 1978 r. do dnia [...]lutego 2010 r., a więc tożsamy z okresem objętym decyzją ostateczną z dnia [...]lutego 2010 r. o braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej "zapalenia obrzękowego krtani o podłożu alergicznym" wymienionej w poz. 13 wykazu chorób zawodowych stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych.
Oznacza to, bezprzedmiotowość niniejszego postępowania. Jednocześnie organ wskazał, że w zakresie nieobjętym decyzją z dnia [...]lutego 2010 r. prowadzone będzie odrębne postępowanie, które organ zakończy wydaniem decyzji merytorycznej.
Z tych względów Główny Inspektor Sanitarny podzielił stanowisko pierwszej instancji i utrzymał w mocy decyzję z dnia [...]maja 2013 r.
Skargę na powyższą decyzję do WSA w Warszawie złożyła D. S.. Wskazała, że stan jej zdrowia jest konsekwencją narażenia na oddziaływanie środków chemicznych przez wszystkie lata pracy. Po kontakcie ze środkami odkażającymi i dezynfekującymi pojawia się u niej bezgłos i duszności. Uważa, że zachodzi związek przyczynowy pomiędzy ekspozycją na alergeny w środowisku pracy, a chorobą, którą należy uznać za chorobę zawodową.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie i podtrzymał swoje stanowisko.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Skarga podlega oddaleniu.
Podkreślić należy na wstępie, że z uwagi na przedmiot zaskarżenia, którym jest decyzją Głównego Inspektora Sanitarnego utrzymująca w mocy decyzję [...]Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w [...]umarzającą postępowanie wszczęte dnia 2 stycznia 2012 r. w związku ze zgłoszeniem podejrzenia choroby zawodowej "obrzękowe zapalenie krtani o podłożu alergicznym" kontrola sądowa sprowadza się do oceny legalności zastosowania art. 105 § 1 kpa z uwzględnieniem wskazanej w nim przesłanki umorzenia. Poza oceną sądu pozostaje natomiast sama prawidłowość odmowy stwierdzenia u skarżącej choroby zawodowej.
Stosownie do art. 105 § 1 kpa gdy postępowanie z jakichkolwiek przyczyn stało się bezprzedmiotowe, organ wydaje decyzję o umorzeniu postępowania.
Bezprzedmiotowość postępowania ma miejsce wówczas, gdy brak jest z jakiejkolwiek przyczyny podstaw prawnych do rozpoznawania sprawy w drodze postępowania administracyjnego, to jest gdy zachodzi brak któregoś z elementów stosunku materialnoprawnego, skutkiem czego nie jest możliwe załatwienie sprawy poprzez rozstrzygnięcie co do istoty – pozytywne czy też negatywne. Bezprzedmiotowość postępowanie może wynikać z przyczyn podmiotowych lub przedmiotowych. Do tych ostatnich należy m.in. sytuacja, w której dana sprawa została już rozstrzygnięta decyzją ostateczną.
Bezprzedmiotowość postępowania administracyjnego zachodzi bowiem wówczas, kiedy w obrocie prawnym znajduje się wydana wcześniej ostateczna decyzja rozstrzygająca sprawę. Obowiązkiem organu jest wówczas umorzenie wszczętego po raz kolejny postępowania. Dopiero bowiem wyeliminowanie takiego wcześniejszego rozstrzygnięcia z obrotu prawnego w odpowiednim trybie prawnym pozwoliłoby na ponowne przeprowadzenie postępowania i wydanie decyzji co do istoty. W przeciwnym wypadku doszłoby do ponownego rozstrzygnięcia w tej samej sprawie administracyjnej, a to stanowiłoby niedopuszczalne w sensie prawnym działanie organów administracji (por. wyrok WSA II SA/Kr 1347/12 z dn. 21 listopada 2012 r., lex 1240967).
Słuszne jest zatem stanowisko organów administracji, że dopóki w obrocie prawnym funkcjonuje decyzja z dnia [...]lutego 2010 r. rozstrzygająca sprawę merytorycznie w sposób ostateczny, kolejne postępowanie dotyczące tej samej materii staje się niedopuszczalne i to niezależnie od prawidłowości tej decyzji. Takie postępowanie podlega umorzeniu, jeśli przeszkód do jego prowadzenia organ nie dostrzegł bezpośrednio po złożeniu wniosku i podjął czynności procesowe. W przeciwnym razie organ winien zastosować art. 61 a kpa, to jest postanowieniem odmówić wszczęcia postępowania.
Zważywszy na powyższe Sąd na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270) orzekł, jak w sentencji.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Elżbieta Zielińska-Śpiewak /przewodniczący sprawozdawca/Halina Emilia Święcicka
Maria Tarnowska
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Zielińska – Śpiewak (spr.), , Sędzia WSA Halina Emilia Święcicka, Sędzia WSA Maria Tarnowska, Protokolant spec. Sylwia Kruszyńska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 lutego 2014 r. sprawy ze skargi D. S. na decyzję Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] lipca 2013 r. znak: [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego skargę oddala
Uzasadnienie
VII SA/Wa 2093/13
UZASADNIENIE
Główny Inspektor Sanitarny decyzją z dnia [...] lipca 2013 r. znak [...] na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267) i art. 37 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 2011 r. nr 212 poz. 1263 ze zm.) po rozpatrzeniu odwołania D. S. od decyzji [...]Państwowego Wojewódzkiego Inspektora sanitarnego w [...]z dnia [...]maja 2013 r. znak [...]umarzającej wszczęte na skutek zgłoszenia podejrzenia choroby zawodowej z dnia 14 grudnia 2011 r., postępowanie administracyjne w sprawie choroby zawodowej zapalenie obrzękowe krtani o podłożu alergicznym, wymienionej w poz. 13 wykazu chorób zawodowych, stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. nr 105, poz. 869 ze zm.), utrzymał w mocy decyzję [...]Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w [...]z dnia [...]maja 2013 r.
Organ odwoławczy przestawił stan faktyczny sprawy wskazując, że w dniu 19 grudnia 2011 r. wpłynęło zgłoszenie podejrzenia u D. S. w/w choroby zawodowej. Organ wojewódzki ustalił, że w sprawie było już prowadzone postępowanie, które zostało zakończone decyzją [...]Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [...]lutego 2010 r. o braku podstaw do stwierdzenia u D. S. opisanej choroby zawodowej.
Pismem z dnia 15 września 2011 r. tj. po upływie 16 miesięcy od daty otrzymania powyższej decyzji, D. S. wniosła z uchybieniem terminu odwołanie do organu drugiej instancji tj. Głównego Inspektora Sanitarnego. W związku z powyższym GIS wydał na podstawie przepisu art. 134 kpa postanowienie z dnia [...]listopada 2011 r., znak [...] stwierdzające uchybienie terminu do wniesienia odwołania.
W dniu 19 grudnia 2011 r. do [...]Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w [...]– organu pierwszej instancji, wpłynęło zgłoszenie podejrzenia choroby zawodowej "obrzękowe zapalenie krtani o podłożu alergicznym" dotyczące D. S..
[...]Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny przeprowadził stosowne postępowanie w toku którego ustalił, że D. S. zatrudniona była w Szpitalu Powiatowym SP ZOZ w [...]od [...]września 1978 r. do [...]grudnia 2010 r. Analiza akt wykazała, że od dnia [...]kwietnia 2008 r. do rozwiązania umowy o pracę tj do [...]grudnia 2010 r. D. S. nie była zawodowo narażona na działanie środków chemicznych stosowanych do dezynfekcji i utrzymania czystości w w/w Szpitalu. Od [...]kwietnia 2008 r. do [...]grudnia 2010 r. przebywała bowiem kolejno na: zasiłku chorobowym, świadczeniu rehabilitacyjnym, urlopie wypoczynkowym, zwolnieniu lekarskim i świadczeniu rehabilitacyjnym i świadczeniu przedemerytalnym.
Tym samym organ I instancji uznał, że jeżeli skarżąca od momentu wydania decyzji z dnia [...]lutego 2010 r., (mimo istnienia stosunku pracy) nie świadczyła faktycznie pracy w warunkach narażenia zawodowego, nie zachodziły nowe okoliczności warunkujące wydanie rozstrzygnięcia merytorycznego w sprawie i umorzył postępowanie decyzją z dnia [...] kwietnia 2012 r. znak [...].
Od powyższej decyzji D. S. wniosła odwołanie do Głównego Inspektora Sanitarnego który decyzją z dnia [...]czerwca 2012 r. znak [...] utrzymał w mocy decyzję [...]Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w [...].
D. S. zaskarżyła powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Wyrokiem z dnia 19 grudnia 2012 r. sygn. akt. VII SA/Wa 2103/12 Sąd uchylił decyzje organu pierwszej i drugiej instancji. W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że zgłoszenie z dnia 19 grudnia 2011 r. dotyczy innego okresu zatrudniania skarżącej w szpitalu Powiatowym SP ZOZ w [...], gdzie skarżąca była zatrudniona do [...]grudnia 2010 r., a decyzję wydano [...]lutego 2010 r.
W konsekwencji organ mógł umorzyć postępowanie tylko w takim zakresie, w jakim sprawa wszczęta zgłoszeniem z dnia 19 grudnia 2011 r. pokrywała się ze sprawą rozpoznawaną już decyzją z dnia [...]lutego 2010 r. W pozostałym zakresie organ zobligowany był wydać rozstrzygnięcie merytoryczne o braku podstaw, bądź stwierdzić chorobę zawodową u skarżącej.
Rozpoznając ponownie sprawę rozstrzygnięciem objęto okres narażenia zawodowego od [...]września 1978 r. do dnia [...]lutego 2010 r., a więc tożsamy z okresem objętym decyzją ostateczną z dnia [...]lutego 2010 r. o braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej "zapalenia obrzękowego krtani o podłożu alergicznym" wymienionej w poz. 13 wykazu chorób zawodowych stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych.
Oznacza to, bezprzedmiotowość niniejszego postępowania. Jednocześnie organ wskazał, że w zakresie nieobjętym decyzją z dnia [...]lutego 2010 r. prowadzone będzie odrębne postępowanie, które organ zakończy wydaniem decyzji merytorycznej.
Z tych względów Główny Inspektor Sanitarny podzielił stanowisko pierwszej instancji i utrzymał w mocy decyzję z dnia [...]maja 2013 r.
Skargę na powyższą decyzję do WSA w Warszawie złożyła D. S.. Wskazała, że stan jej zdrowia jest konsekwencją narażenia na oddziaływanie środków chemicznych przez wszystkie lata pracy. Po kontakcie ze środkami odkażającymi i dezynfekującymi pojawia się u niej bezgłos i duszności. Uważa, że zachodzi związek przyczynowy pomiędzy ekspozycją na alergeny w środowisku pracy, a chorobą, którą należy uznać za chorobę zawodową.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie i podtrzymał swoje stanowisko.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Skarga podlega oddaleniu.
Podkreślić należy na wstępie, że z uwagi na przedmiot zaskarżenia, którym jest decyzją Głównego Inspektora Sanitarnego utrzymująca w mocy decyzję [...]Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w [...]umarzającą postępowanie wszczęte dnia 2 stycznia 2012 r. w związku ze zgłoszeniem podejrzenia choroby zawodowej "obrzękowe zapalenie krtani o podłożu alergicznym" kontrola sądowa sprowadza się do oceny legalności zastosowania art. 105 § 1 kpa z uwzględnieniem wskazanej w nim przesłanki umorzenia. Poza oceną sądu pozostaje natomiast sama prawidłowość odmowy stwierdzenia u skarżącej choroby zawodowej.
Stosownie do art. 105 § 1 kpa gdy postępowanie z jakichkolwiek przyczyn stało się bezprzedmiotowe, organ wydaje decyzję o umorzeniu postępowania.
Bezprzedmiotowość postępowania ma miejsce wówczas, gdy brak jest z jakiejkolwiek przyczyny podstaw prawnych do rozpoznawania sprawy w drodze postępowania administracyjnego, to jest gdy zachodzi brak któregoś z elementów stosunku materialnoprawnego, skutkiem czego nie jest możliwe załatwienie sprawy poprzez rozstrzygnięcie co do istoty – pozytywne czy też negatywne. Bezprzedmiotowość postępowanie może wynikać z przyczyn podmiotowych lub przedmiotowych. Do tych ostatnich należy m.in. sytuacja, w której dana sprawa została już rozstrzygnięta decyzją ostateczną.
Bezprzedmiotowość postępowania administracyjnego zachodzi bowiem wówczas, kiedy w obrocie prawnym znajduje się wydana wcześniej ostateczna decyzja rozstrzygająca sprawę. Obowiązkiem organu jest wówczas umorzenie wszczętego po raz kolejny postępowania. Dopiero bowiem wyeliminowanie takiego wcześniejszego rozstrzygnięcia z obrotu prawnego w odpowiednim trybie prawnym pozwoliłoby na ponowne przeprowadzenie postępowania i wydanie decyzji co do istoty. W przeciwnym wypadku doszłoby do ponownego rozstrzygnięcia w tej samej sprawie administracyjnej, a to stanowiłoby niedopuszczalne w sensie prawnym działanie organów administracji (por. wyrok WSA II SA/Kr 1347/12 z dn. 21 listopada 2012 r., lex 1240967).
Słuszne jest zatem stanowisko organów administracji, że dopóki w obrocie prawnym funkcjonuje decyzja z dnia [...]lutego 2010 r. rozstrzygająca sprawę merytorycznie w sposób ostateczny, kolejne postępowanie dotyczące tej samej materii staje się niedopuszczalne i to niezależnie od prawidłowości tej decyzji. Takie postępowanie podlega umorzeniu, jeśli przeszkód do jego prowadzenia organ nie dostrzegł bezpośrednio po złożeniu wniosku i podjął czynności procesowe. W przeciwnym razie organ winien zastosować art. 61 a kpa, to jest postanowieniem odmówić wszczęcia postępowania.
Zważywszy na powyższe Sąd na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270) orzekł, jak w sentencji.
