II SA/Bd 1490/13

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] sierpnia 2013 r. Starosta Ś. na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267), dalej zwanej k.p.a., oraz art. 12 ust. 1 pkt 2, ust. 2 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (Dz. U. Nr 30, poz.151), dalej zwana również u.k.p., odmówił wydania J. P. prawa jazdy kat. A, C, C+E.

W uzasadnieniu organ wskazał, że dniu [...] czerwca 2012 r. wpłynął wyrok Sądu Rejonowego w Ś. z dnia [...] kwietnia 2012 r., sygn. akt. [...], informujący, że na podstawie art. 42 § 1 k.k. orzeczono wobec J. P. środek karny w postaci zakazu kierowania pojazdami mechanicznymi, do których prowadzenia wymagane jest prawo jazdy kategorii B, na okres 2 lat oraz zakazu prowadzenia pozostałych pojazdów mechanicznych na okres 1 roku. Na podstawie art. 43 § 3 k.k. Sąd nałożył na oskarżonego obowiązek zwrotu właściwemu organowi wydającemu dokument uprawniający do prowadzenia pojazdów mechanicznych. Zwrotu prawa jazdy wnioskodawca dokonał dnia [...] lipca 2012 r. W związku z tym zakaz kierowania pojazdami mechanicznymi w zakresie kat. B został naliczony od dnia [...].07.2012 r. do dnia [...].07.2014 r., a w zakresie pozostałych pojazdów od dnia [...].07.2012 r. do dnia [...].07.2013 r.

Dnia [...] lipca 2013 r. J. P. złożył wniosek o zwrot prawa jazdy kat. A, C, C+E.

Zgodnie z art.12 ust.1 pkt 2 i ustawy o kierujących pojazdami prawo jazdy nie może być wydane osobie, w stosunku do której został orzeczony prawomocnym wyrokiem sądu zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych w okresie i zakresie obowiązywania tego zakazu. Biorąc pod uwagę powyższe należy podkreślić, że w świetle art. 12 ust.2 pkt 2 i 3 ww. ustawy prawo jazdy kat. A, C, C+E nie może być wydane w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych obejmującego uprawnienie w zakresie prawa jazdy kategorii B.

Na skutek odwołania złożonego przez J. P. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. decyzją z dnia [...] września 2013 r. utrzymało zaskarżoną decyzję w mocy.

W uzasadnieniu swego rozstrzygnięcia organ II instancji stwierdził, że przepis art. 12 ust. 1 u.k.p. wymienia przypadki, w których prawo jazdy nie może być wydane. Ust. 1 pkt 2 tegoż artykułu stanowi, że prawo jazdy nie może być wydane osobie, w stosunku do której został orzeczony prawomocnym wyrokiem sądu zakaz prowadzenia pojazdów - w okresie i zakresie obowiązywania tego zakazu. Jednocześnie w przywołanym art. 12 ustawy, w ust. 2 pkt 2 ustawodawca wskazał, że przepis ust. 1 pkt 2 stosuje się także wobec osoby ubiegającej się o wydanie prawa jazdy kategorii AM, A1, A2, A, C1, C, D1 lub D - w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych obejmującego uprawnienie w zakresie prawa jazdy kategorii B. Natomiast art. 12 ustawy w ust. 2 pkt 3 stanowi, że przepis ust. 1 pkt 2 stosuje się także wobec osoby ubiegającej się o wydanie prawa jazdy kategorii B+E, C1+E, C+E, D1+E lub D+E - w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych obejmującego uprawnienie w zakresie prawa jazdy kategorii B. Z powyższych przepisów wynika, że osoba, wobec której sąd orzekł zakaz prowadzenia pojazdów kategorii B, nie może ubiegać się o wydanie uprawnienia w zakresie kategorii A, C, C+E w czasie obowiązywania orzeczonego zakazu.

W ocenie Kolegium organ I instancji prawidłowo zinterpretował wymienione wyżej przepisy. To, że skarżący posiadał uprawnienia przed wydaniem wyroku, co wynikało z jego prawa jazdy obejmującego kat. A, C, C+E, zaś Sąd prawomocnym wyrokiem z dnia [...] kwietnia 2012 r. orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu kierowania pojazdami mechanicznymi, do których prowadzenia wymagane jest prawo jazdy kategorii B na okres 2 lat, nie oznacza, że w trakcie obowiązywania tego zakazu, skarżący może prowadzić pojazdy mechaniczne kat. A, C, C+E, bowiem jest to zakazane zakazem wprowadzonym przez ustawodawcę. Sąd karny nie musiał więc orzekać co do zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych kat. B, bo zakaz ten wynika bezpośrednio z ustawy. Zgodnie z art. 42 § 1 k.k. Sąd może orzec zakaz prowadzenia pojazdów określonego rodzaju w razie skazania osoby uczestniczącej w ruchu za przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, w szczególności jeżeli z okoliczności popełnionego przestępstwa wynika, że prowadzenie pojazdu przez tę osobę zagraża bezpieczeństwu w komunikacji. Właściwy organ administracji publicznej, który otrzymał odpis wyroku, zobowiązany jest cofnąć uprawnienia w orzeczonym zakresie. Nie może nadto wydać uprawnień w okresie obowiązywania zakazu (zob. M. Kulik, komentarz do art. 42 Kodeksu karnego, Lex 2013).

Zdaniem Kolegium nie ulega jednak wątpliwości to, że cofnięto skarżącemu uprawnienia w określonym prawomocnym wyrokiem Sądu zakresie, niemniej ustawodawca wyraźnie wskazał w przepisie art. 12 ust. 2 pkt 1 ustawy, że przepis ust. 1 pkt 2 stosuje się także wobec osoby ubiegającej się o wydanie prawa jazdy kategorii A, C, C+E - w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych obejmującego uprawnienie w zakresie prawa jazdy kategorii B.

Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy na powyższą decyzję złożył J. P. W uzasadnieniu swego stanowiska wywodził, że okres i zakres obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych jest określony przez Sąd i żadną decyzją starosty prawomocny wyrok nie może zostać zmieniony. Organ administracji nie może rozszerzać zakazu orzeczonego przez sąd karny na uprawnienia do kierowania pojazdami w zakresie szerszym, niż orzeczono o tym w wyroku sądu karnego, bowiem wykonuje on tylko wskazania zawarte w orzeczeniu.

Ustawa o kierujących pojazdami (w tym art. 12) weszła w życie z dniem 19 stycznia 2013 r., zastępując uchylone tą ustawą stosowne przepisy ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym. Przy czym wskazać należy, że przepisy ustawy o kierujących pojazdami nie zawierają przepisów przejściowych, które odnosiłyby się do sytuacji osób, które nabyły uprawnienia do kierowania pojazdami określonych kategorii pod rządami poprzednich regulacji prawnych oraz wobec których zakaz prowadzenia pojazdów orzeczony został jeszcze pod rządami ustawy - Prawo o ruchu drogowym. Argumentacja powyższa zgodna jest z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 12 czerwca 2013 r., sygn. akt II SA/Ol 337/13. W jego uzasadnieniu stwierdzono, że "Wobec braku przepisów przejściowych przyjąć należy, iż do sytuacji tych osób (...) zastosowanie mają nowe regulacje. W przepisach ustawy o kierujących pojazdami ustawodawca określił, iż prawo jazdy nie może być wydane osobie, w stosunku do której orzeczony został prawomocnym wyrokiem sądu zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych w okresie obowiązywania tego zakazu (art. 12 ust. 1 pkt 2), a także osobie ubiegającej się o wydanie prawa jazdy kategorii B1 lub B w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych obejmującego uprawnienie w zakresie prawa jazdy kategorii AM, A1, A2 lub A (art. 12 ust. 2 pkt 1). Przepisy te nie mają jednak zastosowania do osób już posiadających uprawnienia do kierowania pojazdami kategorii B. Nie można bowiem przyjąć, że w wyniku wprowadzonych zmian, niezależnie od pozostałych regulacji prawnych odnoszących się do poruszanych kwestii ustawodawca pozbawił wskazane osoby możliwości korzystania z uprawnień nabytych jeszcze pod rządami poprzednich regulacji prawnych, których to wraz wejściem w życie ustawy o kierujących pojazdami osoby te formalnie nie utraciły".

Nadto przy wykładni przepisu art. 12 u.k.p. należy stosować egzegezę funkcjonalną, która w przedmiotowym przypadku oznacza, że zakaz wydania prawa jazdy kategorii C osobom, wobec których istnieje zakaz prowadzenia samochodów osobowych, do których kierowania konieczne jest posiadanie prawa jazdy kategorii B, dotyczy tych obywateli, którzy wcześniej nie posiadali w ogóle uprawnień do kierowania samochodami o masie powyżej 3,5 ton. W przeciwnym wypadku oznaczałoby to, że organ administracji ma prawo nie zastosować się do prawomocnego wyroku sądu i jednocześnie przedłużyć zakaz prowadzenia pojazdów, do których kierowania niezbędne jest prawo jazdy kategorii C do 2 lat.

W przytoczonym wyroku WSA w Olsztynie podkreślono także, że "Dokonując interpretacji powołanych przepisów nowej ustawy należy mieć na względzie całość regulacji, a nie tylko poszczególne jej zapisy. Przy czym z faktu, iż ustawodawca wyraźnie nie określił, iż przepisu art. 12 nie stosuje się do osób już posiadających uprawnienia do kierowania pojazdami, nie można wywodzić, iż ustawodawca nie stosuje rozróżnienia odnośnie wymogów, jakie musi spełnić osoba ubiegająca się o prawo jazdy, których wcześniej nie posiadała lub które utraciła, od wymogów określonych dla osób uprawnienia takie posiadających. Należy bowiem wskazać, iż zgodnie z art. 103 ust. 3 u.k.p., starosta wydaje decyzję administracyjną o przywróceniu uprawnień do kierowania pojazdami po ustaniu przyczyn, które spowodowały jego cofnięcie oraz po uiszczeniu opłaty ewidencyjnej".

Stosownie do treści art. 103 ust. 4 u.k.p., przepisu tego nie stosuje się w sytuacjach, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3 (gdy podstawą cofnięcia uprawnienia do kierowania pojazdami było ponowne przekroczenia liczby 24 punktów otrzymanych za naruszenie przepisów ruchu drogowego w okresie 5 lat od dnia wydania skierowania na kurs reedukacyjny, o którym mowa w art. 99 ust. 1 pkt 4 lit. a) oraz popełnienie w okresie próbnym trzech wykroczeń przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji lub jednego przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji). W powyższych przypadkach, zgodnie z art. 104 u.k.p., obywatel, wobec którego została wydana decyzja o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdami, może uzyskać uprawnienie do kierowania pojazdami po ponownym spełnieniu wszystkich wymagań stawianych osobom po raz pierwszy ubiegającym się o uprawnienie do kierowania pojazdem. Zatem ustawodawca rozróżnia wymagania określone w stosunku do osób ubiegających się o prawo jazdy po raz pierwszy od osób, które takie uprawnienie już posiadają. Skoro zatem z treści art. 104 u.k.p. a contrario wynika, że wymogi określone dla osób po raz pierwszy ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami nie mają zastosowania do obywateli, którym uprawnienia do kierowania pojazdami zostały cofnięte w związku z orzeczeniem zakazu ich prowadzenia przez sąd karny, to tym bardziej nie mają zastosowania do tych jednostek oraz ich uprawnień, które nie zostały cofnięte.

Organ w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie podtrzymując swoje dotychczasowe stanowisko.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy zważył, co następuje:

Stosownie do art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269, ze zm.) sąd administracyjny kontroluje legalność zaskarżonego rozstrzygnięcia administracyjnego, czyli jego zgodność z powszechnie obowiązującymi przepisami prawa materialnego i procesowego. Jednocześnie zgodnie z art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 270), zwanej dalej p.p.s.a., sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Zaskarżona decyzja (postanowienie) może być uchylona tylko wówczas, gdy sąd stwierdzi naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy lub naruszenie prawa dające podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego albo inne naruszenie prawa procesowego, które mogło mieć wpływ na rozstrzygnięcie (art. 145 § 1 pkt 1 p.p.s.a.).

Wychodząc z tych przesłanek Wojewódzki Sąd Administracyjny uwzględnił skargę, gdyż stwierdził, że zaskarżona oraz poprzedzająca ją decyzja pierwszej instancji naruszają przepisy prawa materialnego w sposób mający wpływ na wynik sprawy, co w myśl art. 145 § 1 pkt 1 lit. a i art. 135 p.p.s.a. stanowi podstawę do ich uchylenia.

W niniejszej sprawie stan faktyczny nie jest sporny. Z materiału dowodowego zgromadzonego przez organy administracji publicznej wynika, że wyrokiem Sądu Rejonowego w Ś. z dnia [...].04.2012 r., sygn. akt [...], na podstawie art. 42 § 1 k.k. orzeczono wobec skarżącego zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych, do których prowadzenia wymagane jest prawo jazdy kategorii B na okres 2 lat oraz zakaz prowadzenia pozostałych pojazdów mechanicznych na okres 1 roku. Skarżący posiadał prawo jazdy kategorii A, B, C, C+E i zwrócił je organowi dnia [...] lipca 2012 r. Następnie dnia [...].07.2013 r. złożył w Starostwie Powiatowym w Ś. wniosek o zwrot zatrzymanego prawa jazdy kategorii A, C, C+E. Zaskarżoną decyzją odmówiono skarżącemu wydania prawa powołując się na art. 12 ust. 1 pkt 2, ust. 2 pkt 2 i 3 u.k.p.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy prawo jazdy nie może być wydane osobie, w stosunku do której został orzeczony prawomocnym wyrokiem sądu zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych - w okresie i zakresie obowiązywania tego zakazu. Stosownie do art. 12 ust. 2 pkt 2, przytoczony przepis stosuje się także wobec osoby ubiegającej się o wydanie prawa jazdy kategorii AM, A1, A2, A, C1, C, D1 lub D - w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych obejmującego uprawnienie w zakresie prawa jazdy kategorii B. Organy orzekające uznały, że aktualnie obowiązujące przepisy wykluczają możliwość wydania w niniejszej sprawie prawa jazdy kategorii A, C, C+E w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych obejmującego uprawnienie w zakresie prawa jazdy kategorii B.

W pierwszej kolejności zauważyć należy, że ustawa o kierujących pojazdami weszła w życie z dniem 19 stycznia 2013 r., zastępując uchylone tą ustawą stosowne przepisy ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym. Ustawa o kierujących pojazdami nie zawiera przepisów przejściowych odnoszących się do sytuacji osób, które nabyły uprawnienia do kierowania pojazdami określonych kategorii pod rządami poprzednich regulacji prawnych i okres, na jaki został orzeczony środek karny, rozpoczął bieg pod rządami ustawy Prawo o ruchu drogowym, a zakończył go już pod rządami ustawy o kierujących pojazdami. Wobec braku przepisów przejściowych przyjąć trzeba, że do sytuacji takich osób zastosowanie mają nowe regulacje.

W ocenie Sądu organ niezasadnie przyjął, że skarżący jest osobą, o której mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2 pkt 2 u.k.p., czyli osobą ubiegającą się o wydanie dokumentu prawa jazdy kategorii A, C, C+E, ponieważ posiada już prawo jazdy w tym zakresie, skoro Sąd Rejonowy orzekł o zakazie prowadzenia pojazdów mechanicznych z wyłączeniem tych pojazdów, do których prowadzenia uprawnia kategoria C prawa jazdy.

Należy zwrócić uwagę na to, że we wniosku z dnia [...].07.2013 r. skarżący zaznaczył w odpowiedniej rubryce, iż żąda zwrotu zatrzymanego prawa jazdy. Wobec powyższego ubiegał się on o zwrot zatrzymanego prawa jazdy, a nie o wydanie prawa jazdy (wydanie uprawnienia do kierowania pojazdami kategorii A, C, C+E). Skoro wniosek ten był wnioskiem o zwrot zatrzymanego prawa jazdy kategorii A, C, C+E, to stwierdzić należy, że nie miał do niego zastosowania art. 12 u.k.p. Zatem w niniejszej spawie organy orzekły o odmowie wydania prawa jazdy, natomiast nie rozstrzygnęły żądania zawartego w ww. wniosku skarżącego, tj. żądania zwrotu zatrzymanego prawa jazdy.

Podkreślić trzeba, że z art. 1 ust. 1 pkt 3 u.k.p. wynika, iż określone zostały w niej nie tylko zasady uzyskiwania i cofania uprawnień do kierowania pojazdami, ale również zatrzymywania i zwrotu zatrzymanych dokumentów stwierdzających posiadanie uprawnienia do kierowania pojazdami. Również przepisy Rozporządzenia Monstra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 31 lipca 2012 r. w sprawie wydawania dokumentów stwierdzających uprawnienia do kierowania pojazdami (Dz. U. z 2012 r. poz. 1005) w § 6 ust. 4 pkt 14 rozróżniają pojęcia wydania prawa jazdy i zwrotu prawa jazdy. Zgodnie z nim "Wygenerowany przez organ wydający prawo jazdy lub pozwolenie profil kandydata na kierowcę zawiera:

14) wskazanie, czy wniosek dotyczy:

a) wydania prawa jazdy lub pozwolenia,

b) przywrócenia cofniętego uprawnienia do kierowania pojazdami,

c) wymiany wydanego za granicą prawa jazdy nieokreślonego w konwencjach o ruchu drogowym,

d) zwrotu zatrzymanego prawa jazdy".

Podkreślić należy, że w świetle art. 42 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553 ze zm.), orzeczony przez sąd jako środek karny zakaz prowadzenia pojazdów może obejmować zakaz prowadzenia pojazdów określonego rodzaju, wszelkich pojazdów lub wszelkich pojazdów mechanicznych. To sąd zatem, zależnie od okoliczności konkretnej sprawy, decyduje o zakresie orzeczonego zakazu prowadzenia pojazdów. Zgodnie też z art. 182 § 1 zd. 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr 90, poz. 557 ze zm.), w razie orzeczenia zakazu prowadzenia pojazdów, sąd przesyła odpis wyroku odpowiedniemu organowi administracji rządowej lub samorządu terytorialnego właściwemu dla miejsca zamieszkania skazanego. Stosownie zaś do art. 182 § 2 k.k.w., organ, do którego przesłano orzeczenie zawierające zakaz prowadzenia pojazdów, zobowiązany jest cofnąć uprawnienia do ich prowadzenia w orzeczonym zakresie oraz nie może wydać tych uprawnień w okresie obowiązywania zakazu. Z przytoczonym art. 182 § 2 k.k.w. koresponduje obecnie art. 103 ust. 1 pkt 4 u.k.p., w świetle których starosta wydaje decyzję administracyjną o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdami w przypadku orzeczenia zakazu prowadzenia pojazdów. Z powołanych przepisów wynika zatem, że to sąd karny – a nie organ administracji – orzeka o zakazie prowadzenia pojazdów, ustalając jednocześnie jakiego rodzaju pojazdów zakaz dotyczy i dopiero to orzeczenie sądu karnego stanowi podstawę do cofnięcia uprawnień do ich prowadzenia w orzeczonym zakresie przez właściwy organ. Zatem organ administracji nie może rozszerzać zakazu orzeczonego przez sąd karny na uprawnienia do kierowania pojazdami w zakresie szerszym, niż to orzeczono w wyroku sądu karnego.

Jak słusznie wskazał Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 20 czerwca 2013 r., sygn. akt I KZP 4/13, Lex 1322316, źródłem obowiązku zwrotu dokumentu uprawniającego do kierowania pojazdami jest wyrok sądu wraz ze stanowiącym jego integralną część rozstrzygnięciem nakładającym na skazanego obowiązek zwrotu takiego dokumentu - art. 43 § 3 in princ. k.k., a nie decyzja organu administracji publicznej o cofnięciu uprawnień, wydana na podstawie art. 182 § 2 k.k.w. w zw. z art. 43 § 3 k.k.

W ocenie Sądu nie ulega wątpliwości to, że uregulowania zawarte w art. 12 ust. 2 pkt 2 u.k.p. winno być stosowane jedynie do osób, które ubiegają się dopiero o wydanie prawa jazdy określonych w nim kategorii i nigdy ich nie posiadały, a wobec których orzeczono zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych obejmujący uprawnienie w zakresie prawa jazdy kategorii B. Nie można twierdzić, że racjonalny ustawodawca daje sądowi powszechnemu w art. 42 § 1 i 2 k.k. prawo do wyboru najbardziej, w ocenie tego sądu, racjonalnego środka karnego, by następnie prawo to miałoby być likwidowane przez zapisy ustawy o kierujących pojazdami, błędnie interpretowane przez organy w niniejszej sprawie.

Również konstytucyjna zasada ochrony praw nabytych w połączeniu z treścią art. 42 § 1 k.k., w braku innych jednoznacznych uregulowań w ustawie o kierujących pojazdami, nie pozwala na cofanie uprawnień w trybie art. 103 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 182 § 2 k.k.w. innych niż orzeczone przez sąd karny.

Reasumując, stwierdzić trzeba, że prawidłowa wykładnia art. 12 ust. 2 pkt 2 ustawy o kierujących pojazdami prowadzi do wniosku, iż w przypadku zastosowania przez sąd powszechny art. 42 § 1 lub § 2 k.k. i orzeczenia zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych jedynie określonego rodzaju, organ administracji publicznej jest zobowiązany wydać (zwrócić) osobie, wobec której orzeczono taki zakaz, prawo jazdy kategorii, której ten zakaz nie obejmuje, jeżeli je ona posiadała. Odmienna interpretacja analizowanego przepisu prowadziłaby do niewykonalności wyroków sądu powszechnego. Gdyby wolą ustawodawcy było uniemożliwienie takim osobom zwrotu prawa jazdy w tym zakresie, wówczas dokonałby on stosownych zmian w kodeksie karnym, czego nie uczynił uchwalając ustawę o kierujących pojazdami.

W związku z tym stwierdzić należy, że organy administracji publicznej dokonały nieprawidłowej wykładni art. 12 ust. 1 pkt 2 w zw. z ust. 2 pkt 2 u.k.p. i poprzez odmowę wydania prawa jazdy pozbawiły skarżącego uprawnienia do prowadzenia pojazdów, nie objętych zakazem orzeczonym przez sąd powszechny.

Mając na uwadze powyższe Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a w zw. z art. 135 p.p.s.a. uchylił zarówno zaskarżoną decyzję, jak i poprzedzającą ją decyzję organu I instancji. Rozstrzygnięcie w kwestii wykonalności zaskarżonej decyzji podjęte zostało stosownie do art. 152 p.p.s.a.

Rozpoznając sprawę ponownie organ uwzględni powyższe wskazania Sądu co do prawidłowej wykładni i zastosowania powołanych przepisów.

O kosztach postępowania rozstrzygnięto na podstawie art. 200 oraz art. 205 § 1 i 3 p.p.s.a. Na koszty te składają się kwota [...] zł uiszczona przez skarżącego tytułem wpisu (§ 2 ust. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Dz. U. Nr 221, poz. 2193) oraz kwota [...] zł tytułem zwrotu kosztów dojazdu, łącznie 70 km, własnym samochodem.