II SA/Kr 1497/13

Uzasadnienie

Uzasadnienie:

Postanowieniem z dnia 23 kwietnia 2012 r. (.....) na podstawie art. 50 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane ( Dz. U. z 2010 r., Nr 243, poz.1623) Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w K. wstrzymał prowadzenie robót budowlanych oficyny tylnej w budynku przy [....] w K. ustalił wymagania dotyczące niezbędnych zabezpieczeń (zabezpieczenie obszaru wykonywania robót budowlanych przed dostępem osób trzecich); nałożył na inwestora obowiązek przedłożenia w terminie 30 dni od daty doręczenia postanowienia: ekspertyzy technicznej dotyczącej prawidłowości wykonanych robót budowlanych związanych z przebudową budynku w tym wewnętrznych instalacji: elektrycznej, gazowej, c. o. i wentylacji pomieszczeń, ich zgodności z przepisami w tym techniczno- budowlanymi wraz z odniesieniem się do konkretnych przepisów określonych w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2002 r. Nr poz. 690 z późn. zm.) z określeniem funkcji pomieszczeń usytuowanych w budynku oficyny i odniesieniem się w zakresie zachowania warunków bezpieczeństwa pożarowego, zdrowotnych, higieniczno-sanitarnych, wielkości i rozkładu obciążeń wymaganych przepisami dla danej funkcji, zgodności wykonanych robót budowlanych z wiedzą techniczną, ich wpływu na elementy konstrukcyjne, a szczególnie stropy i statykę budynku, oraz dalsze jego bezpieczne użytkowanie; inwentaryzacji architektoniczno-budowlanej wszystkich wykonanych robót budowlanych związanych z przebudową budynku.

Organ I instancji podał co następuje:

Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego - Powiat Grodzki wszczął z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie zmiany sposobu użytkowania części obiektu budowlanego usytuowanego przy ul. [....] w K. tj. budynku oficyny tylnej z lokali mieszkalnych na pomieszczenia zamieszkania zbiorowego (hostel) – dokonanej bez zgody właściwego organu administracji architektoniczno-budowlanej.

Przedmiotowa nieruchomość to zespół zabudowy składający się z budynku frontowego połączonego bezpośrednio ze skrzydłami bocznymi (oficynami bocznymi), 3-kondygnacyjnego, podpiwniczonego o charakterze kamienicy mieszkalnej z lokalami użytkowymi w parterze oraz 3-kondygnacyjnej oficyny tylnej połączonej z budynkiem frontowym poprzez galerie komunikacyjne w poziomie I i II piętra, tworzące ciągłą zabudowę wokół wewnętrznego podwórza dostępnego przez sień przejazdową w poziomie parteru budynku frontowego. Oficyna tylna dostępna jest również z odrębnej zabiegowej klatki schodowej z wejściem od strony podwórka. Wejście do klatki schodowej części frontowej prowadzi z sieni przejazdowej i zapewnia dostęp do pomieszczeń piwnicznych oraz do pomieszczeń w poziomie I i II piętra części frontowej wraz ze skrzydłami bocznymi. Obiekt stanowi fragment zwartej zabudowy śródmiejskiej, jest wyposażony w instalację wodno-kanalizacyjną, gazową oraz elektryczną; nie jest wpisany do rejestru zabytków indywidualną decyzją, figuruje natomiast w ewidencji konserwatorskiej oraz położony jest na terenie układu urbanistycznego dzielnicy [....] , wpisanego do rejestru zabytków pod nr [....] na podstawie decyzji z dnia 16 lutego 1984 r.

W dniu 6 listopada 2011 r. w przedmiotowym budynku w godzinach funkcjonowania lokali rozrywkowo – dyskotekowych, pomimo wydanego zakazu ich użytkowania, miała miejsce katastrofa budowlana polegająca na zawaleniu się części obiektu budowlanego tj. biegu schodowego klatki schodowej pomiędzy I a II piętrem części frontowej użytkowanej na cele rozrywkowo-dyskotekowe. W toku przeprowadzonych czynności kontrolnych stwierdzono funkcjonowanie hostelu w budynku oficyny tylnej, z którego dokonywana była ewakuacja.

W trakcie dodatkowych czynności przeprowadzonych w dniu 3 stycznia 2012 r. ustalono, że w 3-kondygnacyjnym podpiwniczonym budynku oficyny tylnej w poziomie I i II piętra usytuowane są na każdym z pięter po 2 lokale posiadające odrębne wejścia z klatki schodowej, wyposażone w aneksy kuchenne oraz pomieszczenia łazienki (z kabiną natryskową, miską ustępów oraz umywalką). W ww. lokalach w poziomie I piętra oraz w jednym lokalu na II piętrze znajdują się jedynie łóżka w ilości 6 szt. oraz sprzęt RTV, natomiast w lokalu na II piętrze - 4 szt. łóżek i sprzęt RTV. W przedmiotowym budynku oficyny tylnej stwierdzono w ostatnim czasie wykonanie robót budowlanych związanych z rozprowadzaniem wewnętrznych instalacji c.o., wod.-kan., gazowej oraz wymianę instalacji elektrycznej. W dodatkowym pomieszczeniu dostępnym z klatki schodowej w poziomie II piętra (w część ryzalitowej) wykonano kotłownię wyposażoną w piec gazowy dwufunkcyjny z zasobnikiem w miejscu pierwotnie zaprojektowanych sanitariatów lokatorskich. Natomiast w poziomie ww. części ryzalitowej zlikwidowano istniejące pierwotnie podłączenia. W poziomie parteru nie zostały wykonane wszystkie roboty pozwalające na zagospodarowanie znajdującego się tam wolnego pomieszczenia, w części ryzalitowej przebudowano łazienkę. W piwnicach widoczny jest zalegający materiał budowlany. Stwierdzono również wykonanie robót związanych z elewacją budynku oficyny.

Do materiału dowodowego przedmiotowej sprawy dołączono z akt postępowania prowadzonego w zakresie stanu technicznego budynku przy ul. [....] , protokoły z przeprowadzonych okresowych kontroli stanu technicznego ww. budynku oraz dokumentację archiwalną. Z protokołu nr 1 z dnia [....] 2007 r. z przeglądu stanu technicznego wynika, iż w 2007 r. w budynku oficyny znajdowały się mieszkania lokatorskie z usytuowanymi na klatce schodowej pomieszczeniami sanitariatów. W lokalach mieszkalnych oficyny brak było izolacji termicznej ścian oraz prawidłowego ogrzewania i wentylacji pomieszczeń. Niski standard wykonania i eksploatacji prowizorycznych węzłów sanitarnych doprowadził do znacznego zniszczenia przez grzyby i pleśnie tynków i podłóg wraz z podłożem konstrukcyjnym (karty 82-84). Fakt usytuowania w budynku oficyny tylnej wspólnych sanitariatów w obszarze klatki schodowej potwierdza również dokumentacja archiwalna z planami budynku (karty 93-94). Natomiast w protokole z okresowej kontroli przewodów kominowych z dnia 10 marca 2011 r. wykazano wykonywanie remontu w mieszkaniach w oficynie oraz nieprawidłowości w wykonanych już robotach w zakresie pomieszczenia kotłowni w oficynie (karta 90- 92).

W okresie od 2007 – 2011 w przedmiotowym budynku wykonano więc roboty budowlane polegające na jego przebudowie, zmierzającej do zmiany sposobu użytkowania przedmiotowego budynku oficyny tylnej z mieszkalnego na hostel (zamieszkania zbiorowego), na wykonywanie których wymagane jest uzyskanie decyzji o pozwoleniu na budowę. Ustalono, że w budynku wydzielono nowe pomieszczenia łazienek w każdym oddzielnym lokalu (pierwotnie pomieszczenia sanitariatów umiejscowione były w części ryzalitowej oficyny tylnej); nowe pomieszczenie kotłowni gazowej; rozprowadzono nowe instalacje wewnętrzne, instalacje sanitarne i związane z nimi przebicia stropów; wprowadzono nowy sposób wentylacji pomieszczeń łazienek i aneksów kuchennych. Prace te wykonane zostały bez uzyskania decyzji o pozwoleniu na budowę.

W związku z powyższym w sprawie zastosowanie mają przepisy art. 50-51 ustawy prawo budowlane, które zobowiązują inwestora do doprowadzenia obiektu do zgodności z obowiązującymi przepisami w tym techniczno-budowlanymi oraz do stanu zapewniającego bezpieczeństwo użytkowania obiektu.

Na ww. postanowienie J.R. złożył zażalenie, zarzucając rozstrzygnięciu naruszenie przepisów art. 50 ust. 1 pkt 1 prawa budowlanego (Dz. U. z 2010 r., Nr 243, poz.1623) oraz art. 7, 8, 77§1 i 80 kpa.

Podniósł, że organ nadzoru budowlanego błędnie ustalił zakres prac wykonanych w latach 2007-2011 w budynku oficyny tylnej obiektu oraz bezpodstawnie przyjął, że ww. prace stanowią roboty budowlane - "przebudowę" w rozumieniu przepisów praw budowlanego. Wskazał, że wykonane prace polegały na odświeżeniu i wprowadzeniu udogodnień lokali mieszkalnych zlokalizowanych w oficynie tylnej. Polegały one na malowaniu, położeniu płytek ceramicznych w łazienkach, kuchni oraz wymianie elementów ceramiki, armatury, osprzętu elektrycznego, kontaktów oraz bezpieczników. Wszystkie instalacje spełniają swoje funkcje (por. opinia z dnia 24 kwietnia 2012 r.). Wskazał, że organ I instancji nie wyjaśnił dlaczego wykonane prace zakwalifikował do przebudowy budynku, a nie do montażu czy remontu, nie podając przy tym rzekomo zmienionych parametrów budynku; nie podał czy i dlaczego zmiana parametrów spowodowała, że prace te potraktował jako przebudowę, w rozumieniu przepisu art. 3 ust. 7a prawa budowlanego. Wedle żalącego się wykonane prace należy zaliczyć do prac związanych z urządzaniem wnętrz lub do bieżącej konserwacji, czyli do takich działań, które nie wymagają ani pozwolenia na budowę ani zgłoszenia.

Dodał, że brak jest również podstaw do zastosowania w niniejszej sprawie przepisu art. 50 ust. 1 pkt 1 prawa budowlanego, ponieważ przepis ten znajduje zastosowanie do sytuacji gdy roboty budowlane są wykonywane na moment orzekania. Prace przeprowadzone (rzekomo w oficynie) w przedmiotowym budynku zostały wykonane w latach 2007-2011 r., dlatego przepis ten nie może mieć tu zastosowania. Wedle żalącego się brak było również podstaw do wydania postanowienia w oparciu o przepis art. 50 ust. 1 pkt 1 prawa budowlanego w sprawie prowadzonej do sygn. akt [....] (czyli w sprawie toczącej się w przedmiocie rzekomo samowolnej zmiany sposobu użytkowania) bez formalnego wszczęcia przez organ postępowania w trybie art. 50-51 ustawy Prawo budowlane. Nadto organ orzekający błędnie uczynił adresatem postanowienia wydanego w oparciu o art. 50 ust. 1 pkt 1 Pr. bud. właściciela obiektu budowlanego, a w pkt. 3 nałożył na niego obowiązek dostarczenia stosownej dokumentacji jako na "inwestora", chociaż materiał dowodowy nie pozwalały na przyjęcie, że inwestorem spornych prac był właściciel obiektu.

Postanowieniem z dnia 9 września 2013 r.......) na podstawie art. 138§1 pkt 2 w zw. z art. 123, 144 i 104 kpa oraz art. 80 ust. 2, art. 83 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r., nr 243, poz. 1623 ze zm.) [....] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w K. uchylił zaskarżone postanowienie w części dotyczącej wstrzymania robót budowlanych i ustalenia wymagań dotyczących niezbędnych zabezpieczeń i w tym zakresie na podstawie art. 50 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 50 ust. i 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane nie orzekł w przedmiocie wstrzymania robót budowlanych z uwagi na ich faktyczne zakończenie. W pozostałym zakresie utrzymał zaskarżone postanowienie w mocy.

Organ odwoławczy podał co następuje:

Zgodnie z art. 50 ust. 1 pkt 1 Prawa budowlanego: "W przypadkach innych niż określone w art. 48 ust. 1 lub w art. 49b ust. 1 właściwy organ wstrzymuje postanowieniem prowadzenie robót budowlanych wykonywanych bez wymaganego pozwolenia na budowę albo zgłoszenia". Kontrola przeprowadzona przez organ I instancji w dniu 3 stycznia 2012 r. wykazała, iż "w poziomie I i II p. usytuowane są po 2 lokale z odrębnymi wejściami (karty 76-77 akt PINB). Część lokali wyposażona jest w aneks kuchenny, natomiast wszystkie w łóżka (4 do 6) oraz sprzęt RTV i AGD (k.-76). Ponadto ,,w zakresie możliwym do oceny wizualnej stwierdza się wykonanie w ostatnim czasie robót budowlanych związanych z rozprowadzeniem instalacji c. o. w poziomie II p. (piec + zasobnik), wymianą wewnętrznej instalacji elektrycznej, wodno.-kan., robót w zakresie bieżącej konserwacji (...). W poziomie parteru znajduje się pomieszczenie łazienki oraz 1 pomieszczenie (pustostan)". Treść w/w protokołu opisuje wyłącznie roboty budowlane już wykonane, bez wskazania, jakie roboty budowlane były wykonywane w dniu kontroli. Na prowadzenie robót budowlanych nie wskazuje też wykonana w trakcie kontroli dokumentacja fotograficzna (por. karty 68-74 akt PINB), ani oględziny przeprowadzone w dniu 19 lipca 2012 r.

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy pozwala natomiast na ustalenie, że dokonano przebudowy przedmiotowego budynku oficyny tylnej. Protokół z przeglądu stanu technicznego budynku przy ul. [....] w K. z dnia 14 marca 2007 r. opisuje wartość użytkową, stan techniczny jak i uszkodzenia elementów zarówno kamienicy frontowej jak i wszystkich oficyn (tj. bocznych i tylnej). Z dokumentu tego wynika, że w marcu 2007 r. w przedmiotowej oficynie tylnej na klatce schodowej na poziomie I piętra istniały wydzielone sanitariaty. Natomiast zarówno kontrola przeprowadzona w dniu 3 stycznia 2012 r. jak i oględziny przeprowadzone w dniu 19 lipca 2012 r. nie wykazały istnienia sanitariatów w klatce schodowej na poziomie II i III kondygnacji. Likwidacja czy choćby zmiana położenia ogólnodostępnych pomieszczeń WC prowadzi do zmiany parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, gdyż wpływa na układ pomieszczeń oraz przebieg instalacji w takim obiekcie.

Dokonana przez inwestora likwidacja sanitariatów znajdujących się na klatce schodowej przedmiotowej oficyny wypełnia znamiona ustawowej definicji przebudowy, co prowadzi do wniosku, że po 2007 r. dokonano przebudowy przedmiotowego obiektu budowlanego bez wymaganej prawem zgody właściwego organu administracji architektoniczno - budowlanej (vide karta PINB). Przebudowa ta dotyczyła likwidacji sanitariatów na poziomie I piętra oraz powiązanej z tym przebudowy instalacji wodno-kanalizacyjnej. W analizowanym okresie dokonano też przebudowy instalacji c.o. i wykonano piec gazowy dwufunkcyjny z zasobnikiem wody ciepłej na poziomie II piętra. W celu dokładnego ustalenia stanu faktycznego przedmiotowej sprawy, a więc dopełnienia obowiązku, o którym mowa w art. 7 i 77 kpa, konieczne jest uzyskanie dokumentów o których mowa w skarżonym postanowieniu, w tym inwentaryzacji wykonanych robót budowlanych.

Literalnie interpretowany przepis art. 50 ust. 3 Prawa budowlanego przewiduje, iż w postanowieniu o wstrzymaniu robót budowlanych można nałożyć obowiązek przedstawienia, w terminie 30 dni od dnia doręczenia postanowienia, inwentaryzacji wykonanych robót budowlanych lub odpowiednich ocen technicznych bądź ekspertyz. Żaden inny przepis nie uprawnia organu do nałożenia obowiązku sporządzenia inwentaryzacji samowolnie wykonanych robót budowlanych z równoczesnym nakreśleniem ram czasowych gwarantujących wydanie decyzji kończącej postępowanie naprawcze. Pominięcie wykładni celowościowej w interpretacji art. 50 prawa budowlanego prowadziłoby do nieuprawnionego zróżnicowania sytuacji prawnej podmiotów wykonujących samowolnie roboty budowlane, w której przy identycznym zakresie wykonywanych robót budowlanych jeden inwestor może być zobowiązany do przedłożenia inwentaryzacji wykonanych robót, zaś inny nie i to wyłącznie z tego powodu, że na danym etapie roboty budowlane nie są przez niego prowadzone (co przecież nie musi oznaczać, że budowa została zakończona). Zróżnicowanie położenia prawnego inwestorów, determinowane przyczynami całkowicie od nich niezależnymi, godzi w zasady sprawiedliwości społecznej i równości wobec prawa. Wobec powyższego konieczne było uchylenie skarżonego postanowienia w zakresie wstrzymania robót budowlanych, jednakże z uwagi na istniejący stan faktyczny, uzasadnione było utrzymanie skarżonego postanowienia w pozostałym zakresie.

Co się zaś tyczy pozostałych zarzutów zażalenia podał organ, że przedmiotowe roboty budowlane zostały wykonane pomiędzy rokiem 2007, a 2011, a więc w okresie, kiedy właścicielem przedmiotowego budynku był J.R. . Skoro żalący się twierdzi, że nie był inwestorem winien udokumentować takie twierdzenia.

J.R. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na ww. postanowienie w części obejmującej rozstrzygnięcie o utrzymaniu w mocy postanowienia z dnia 23 kwietnia 2012 r. Podał, że rozstrzygnięcie zostało wydane z rażącym naruszeniem prawa materialnego i procesowego, które miało istotny wpływ na wynik sprawy i wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i postanowienia organu I instancji w części nakładającej na inwestora obowiązek przedłożenia wymienionych w nim dokumentów.

W toku postępowania sądowego J.R. sprecyzował zarzuty skargi. Wskazał, że zaskarżone postanowienie wydane zostało przy błędnym przyjęciu, że doszło do samowolnej zmiany sposobu użytkowania oficyny tylnej. W sprawie zaś nie zostało wykazane, aby spełnione zostały przesłanki z art. 71 ust. 1 pkt 2 Prawa budowlanego. Nie można zdaniem skarżącego stwierdzić, aby obecne wykorzystywanie lokali w oficynie polegające na wynajmie lokali (hostel) w stosunku do dotychczasowego sposobu (lokale mieszkalne przeznaczone na wynajem) było jednoznaczne ze zmianą sposobu użytkowania.

Za bezpodstawne uznał skarżący ustalenie, jakoby doszło do przebudowy oficyny. Podał, że został właścicielem budynku w 1999 r. i już wówczas znajdujące się w oficynie tylnej lokale mieszkalne posiadały instalacje gazowe, do których były podpięte piecyki, a istniejące w tym zakresie nieprawidłowości skarżący usuwał. Skarżący nie wydzielał żadnych dodatkowych pomieszczeń, a czynili to, począwszy od lat powojennych, użytkownicy poszczególnych lokali. W protokole z przeglądu technicznego z dnia 14 marca 2007 r. stan pomieszczeń WC w lokalach mieszkalnych opisano jako "zły", a więc pomieszczenia te istniały. Skarżący ich nie wydzielał, a jedynie poprawił ich stan. Usunięcie zresztą ścianek działowych i urządzeń sanitarnych nie stanowi przebudowy obiektu.

Nadto skarżący podniósł, że nie było podstaw do zastosowania przepisu art. 50 ust. 3 Prawa budowlanego, który nie stanowi samodzielnej normy prawnej, lecz reguluje sankcję dla hipotezy opisanej w ust. 1 art. 50, której w przedmiotowej sprawie nie stwierdzono.

W odpowiedzi na skargę organ odwoławczy podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko i wniósł o oddalenie skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył;

Skarga nie zasługuje na uwzględnienie.

Celem prowadzonego postępowania nadzorczego jest ustalenie czy wykonane roboty budowlane są zgodne z przepisami technicznymi, oraz czy i w jakim zakresie wymagają doprowadzenia do zgodności z tymi przepisami.

Wbrew zarzutom skarżącego w sprawie ustalono prawidłowo istotne elementy stanu faktycznego. Organ dysponował dokumentacją obiektu pochodzącą z prowadzonego w 2007 r. własnego postępowania nadzorczego, zawierającą szczegółowy opis stanu technicznego kamienicy, w tym jej oficyny tylnej. Z opisu tego bezsprzecznie wynika, że stan oficyny był zły. Na klatkach schodowych znajdowały się sanitariaty, a w lokalach mieszkalnych brak było właściwej izolacji termicznej ścian, prawidłowego ogrzewania i wentylacji pomieszczeń, stwierdzono niski standard wykonania i eksploatacji zwykle prowizorycznych węzłów sanitarnych, co jest powodem zniszczenia przez grzyby i pleśnie tynków i podłóg wraz z [podłożem konstrukcyjnym.

Porównanie z zawartym w dokumentacji z 2007 r. opisem obecnego stanu oficyny dawało w przekonaniu Sądu pełne podstawy do wszczęcia postępowania i wydania skarżonego postanowienia. Rację ma organ stwierdzając, że doprowadzenia oficyny do stanu obecnego wiązało się z wykonaniem szeregu robót budowalnych, z których co najmniej wskazywana część stanowiła przebudowę obiektu i jako taka wymagała uzyskania pozwolenia na budowę. Likwidacja sanitariatów w klatkach schodowych i – co za tym idzie – ich urządzenie w lokalach było wykonywaniem robót budowlanych, w wyniku których nastąpiła zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, co odpowiada definicji przebudowy z art. 3 pkt 7a ustawy Prawo budowlane. Zważywszy zaś na stan oficyny z 2007 r., organ słusznie przyjął, że po tej dacie zostały wykonane odpowiednie instalacje. Ustalenia w opisanym zakresie nie są ustaleniami dowolnymi, lecz opartymi na właściwie ocenionych dowodach (dokumentach, wynikach oględzin).

Sąd nie podziela zarzutu skarżącego co do tego, że nie było podstaw do wszczęcia postępowania w sprawie samowolnej zmiany sposobu użytkowania oficyny tylnej. Hostel, wedle przepisów rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U.2002.75.690) jest budynkiem zamieszkania zbiorowego ( § 3 pkt 5). Kategoria takich obiektów jest kategorią odrębną od kategorii budynków mieszkalnych. Przekształcenie budynku mieszkalnego wielorodzinnego znajdującego się w nieodpowiednim stanie technicznym w budynek zamieszkania zbiorowego jest zmianą sposobu użytkowania w rozumieniu art. 71 ust 1 pkt 2 Prawa budowlanego. Zgodnie z tym przepisem przez zmianę sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części rozumie się w szczególności podjęcie bądź zaniechanie w obiekcie budowlanym lub jego części działalności zmieniającej warunki: bezpieczeństwa pożarowego, powodziowego, pracy, zdrowotne, higieniczno-sanitarne, ochrony środowiska bądź wielkość lub układ obciążeń. Przepis ten nie zwiera pełnej i zamkniętej definicji zmiany sposobu użytkowania obiektu, wskazuje jedynie typowy przykład takiej zmiany. Powyższe potwierdza prawidłowość zakwalifikowania dokonanych zmian jako zmiany sposobu użytkowania obiektu budowalnego.

Sąd podziela wywody organu odwoławczego co do prawidłowości przyjętej podstawy prawnej skarżonego aktu. W sprawie nie ustalono, aby roboty budowlane były nadal prowadzone, rzeczywiście nie było więc podstawy do wydania nakazu ich wstrzymania. Nie oznacza to jeszcze jednak, że automatycznie odjęta została organowi możliwość żądania od inwestora przedłożenia dokumentów, o jakich mowa w art. 50 ust. 3 Prawa budowlanego. W przepisie tym ustawodawca użył sformułowania "w postanowieniu o wstrzymaniu robót budowalnych", które należy odczytywać jako nazwę aktu, a nie jako treść zawartego w nim rozstrzygnięcia. O samej treści rozstrzygnięcia mowa jest w ust. 1 art. 50, zgodnie z którym organ "wstrzymuje postanowieniem" prowadzone aktualnie roboty budowlane. Ta różnica pozwala zdaniem Sądu na przyjęcie tezy, że z regulacji zawartej w ustępie 3 art. 50 organ może skorzystać nie tylko wtedy, kiedy "postanowieniem wstrzymuje roboty budowlane", ale też wtedy, kiedy z uwagi na zakończenie tych robót wstrzymanie jest bezprzedmiotowe. W takiej sytuacji postanowienie niezawierające nakazu wstrzymania, a jedynie nakaz przedłożenia dokumentów, w istocie pozostanie posadowieniem "o wstrzymaniu robót budowlanych".

Zgodnie z art. 51 ust. 7 przepisy ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 3 stosuje się odpowiednio, jeżeli roboty budowlane, w przypadkach innych niż określone w art. 48 albo w art. 49b, zostały wykonane w sposób, o którym mowa w art. 50 ust. 1. Zasadniczo więc w stosunku do robót zakończonych organowi przekazane zostały takie same kompetencje w zakresie końcowego rozstrzygnięcia sprawy, jakie służą mu w przypadku robót niezakończonych. Nie można więc przyjąć, że zupełnie odmiennie potraktowano takie uprawnienia organu, które umożliwiają czy też ułatwiają poczynienie ustaleń i sformułowanie prawidłowych wniosków co do zakresu i treści końcowego rozstrzygnięcia (nakazów nakładanych na stronę).

Ostatecznie stwierdzić należy, że prezentowane w skardze zarzuty nie zasługują na uwzględnienie. Badając zaś sprawę z urzędu w granicach jej przedmiotu, Sąd nie stwierdził uchybień mogących powodować konieczność uchylenia zaskarżonego postanowienia.

Wobec powyższego, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi skargę należało oddalić.