II SAB/Wa 563/13
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
2014-01-10Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Andrzej Góraj /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Góraj po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. S. na bezczynność Rady Gminy K. w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia [...] sierpnia 2013 r. o udostępnienie informacji publicznej postanawia - odrzucić skargę.
Uzasadnienie
Pismem z dnia 19 września 2013 r. W. S. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Rady Gminy K. w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia [...] sierpnia 2013 r. o udostępnienie informacji publicznej.
W uzasadnieniu skargi skarżący wyjaśnił, że pismem z dnia [...] sierpnia 2013 r. – skierowanym do Rady Gminy K. pocztą elektroniczną – zwrócił się o udostępnienie informacji publicznej poprzez wskazanie numerów i położenia wszystkich działek gminnych, na których posadowione są jakiekolwiek instalacje przesyłowe lub inna infrastruktura techniczna, wraz z jej wyszczegółowieniem.
Skarżący podniósł, iż do dnia złożenia skargi organ nie odpowiedział na ww. wniosek, pozostając w bezczynności.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie.
Organ wyjaśnił, że do Rady Gminy K. nie wpłynęło jakiekolwiek pismo W. S. z dnia [...] sierpnia 2013 r. – ani zwykłe pismo, ani wniosek o udostępnienie informacji publicznej.
W związku z treścią odpowiedzi na skargę, Sąd, pismem z dnia 17 października 2013 r., ponowionym pismem z dnia 13 grudnia 2013 r., wezwał stronę skarżącą do nadesłania kserokopii poświadczonej za zgodność z oryginałem:
- wniosku strony skarżącej z dnia [...] sierpnia 2013 r. o udostępnienie informacji publicznej,
- dokumentu wskazującego na fakt i datę złożenie ww. wniosku do organu,
- pisma z dnia [...] sierpnia 2013 r. nr [...], powołanego przez stronę skarżącą w skardze z dnia 19 września 2013 r.
Pomimo doręczenia stronie skarżącej ww. pism Sądu (w dniu 21 października 2013 r. oraz 19 grudnia 2013 r.), W. S. do dnia dzisiejszego nie udzielił odpowiedzi na wezwanie Sądu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) – dalej: ppsa, kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie m.in. w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4a.
Stosownie do art. 58 § 1 pkt 6 ppsa, sąd odrzuca skargę jeżeli z innych przyczyn wniesienie skargi jest niedopuszczalne. Sąd odrzuca skargę postanowieniem. Odrzucenie skargi może nastąpić na posiedzeniu niejawnym (art. 58 § 3 ppsa).
Z bezczynnością organu mamy do czynienia wówczas, gdy organ zobowiązany do podjęcia czynności, nie podejmuje jej w terminie określonym przez przepisy prawa. Aby doszło do powstania obowiązku organu do podjęcia określonych prawem czynności musi nastąpić zdarzenie, które zainicjuje postępowanie w sprawie.
W przypadku spraw z zakresu dostępu do informacji publicznej, w których postępowanie jest uregulowane w ustawie z dnia 06 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.), zdarzeniem inicjującym postępowanie będzie zawsze złożenie przez stronę wniosku o udostępnienie informacji publicznej.
Tylko w sytuacji, gdy taki wniosek zostanie złożony, Sąd może oceniać, czy organ był zobowiązany do jego rozpatrzenia, a co za tym idzie, czy pozostaje w bezczynności.
Należy zauważyć, że w przypadku, gdy postępowanie w sprawie się nie toczy, albowiem z uwagi na brak wniosku nigdy nie zostało wszczęte, nie można stawiać organowi zarzutu bezczynności w tym postępowaniu. Skarga w takich przypadkach jest niedopuszczalna i winna być odrzucona.
Z taką sytuacją mamy do czynienia w niniejszej sprawie.
Z ustaleń Sądu wynika bowiem, że wniosek skarżącego z dnia [...] sierpnia
2013 r., co do którego skarżący stawia organowi zarzut bezczynności w jego rozpoznaniu, nigdy nie wpłynął do organu. Nie ma żadnego dokumentu, który by potwierdzał tą okoliczność. Wniosek ten, wedle wyjaśnień skarżącego został skierowany do organu pocztą elektroniczną. Zgodnie zaś z oświadczeniem Przewodniczącego Rady Gminy K., zawartym w odpowiedzi na skargę, do organu wniosek taki nigdy nie wpłynął.
Skarżący wezwany przez Sąd do nadesłania kserokopii poświadczonej za zgodność z oryginałem wniosku strony skarżącej z dnia [...] sierpnia 2013 r. o udostępnienie informacji publicznej; dokumentu wskazującego na fakt i datę złożenie ww. wniosku do organu; pisma z dnia [...] sierpnia 2013 r. nr [...], powołanego przez stronę skarżącą w skardze z dnia 19 września 2013 r. do dnia dzisiejszego nie udzieliła odpowiedzi na wezwanie Sądu.
Wobec powyższego wniesiona skarga jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu.
Z tych względów, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 powołanej ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji postanowienia.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Andrzej Góraj /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Góraj po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. S. na bezczynność Rady Gminy K. w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia [...] sierpnia 2013 r. o udostępnienie informacji publicznej postanawia - odrzucić skargę.
Uzasadnienie
Pismem z dnia 19 września 2013 r. W. S. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Rady Gminy K. w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia [...] sierpnia 2013 r. o udostępnienie informacji publicznej.
W uzasadnieniu skargi skarżący wyjaśnił, że pismem z dnia [...] sierpnia 2013 r. – skierowanym do Rady Gminy K. pocztą elektroniczną – zwrócił się o udostępnienie informacji publicznej poprzez wskazanie numerów i położenia wszystkich działek gminnych, na których posadowione są jakiekolwiek instalacje przesyłowe lub inna infrastruktura techniczna, wraz z jej wyszczegółowieniem.
Skarżący podniósł, iż do dnia złożenia skargi organ nie odpowiedział na ww. wniosek, pozostając w bezczynności.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie.
Organ wyjaśnił, że do Rady Gminy K. nie wpłynęło jakiekolwiek pismo W. S. z dnia [...] sierpnia 2013 r. – ani zwykłe pismo, ani wniosek o udostępnienie informacji publicznej.
W związku z treścią odpowiedzi na skargę, Sąd, pismem z dnia 17 października 2013 r., ponowionym pismem z dnia 13 grudnia 2013 r., wezwał stronę skarżącą do nadesłania kserokopii poświadczonej za zgodność z oryginałem:
- wniosku strony skarżącej z dnia [...] sierpnia 2013 r. o udostępnienie informacji publicznej,
- dokumentu wskazującego na fakt i datę złożenie ww. wniosku do organu,
- pisma z dnia [...] sierpnia 2013 r. nr [...], powołanego przez stronę skarżącą w skardze z dnia 19 września 2013 r.
Pomimo doręczenia stronie skarżącej ww. pism Sądu (w dniu 21 października 2013 r. oraz 19 grudnia 2013 r.), W. S. do dnia dzisiejszego nie udzielił odpowiedzi na wezwanie Sądu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) – dalej: ppsa, kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie m.in. w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4a.
Stosownie do art. 58 § 1 pkt 6 ppsa, sąd odrzuca skargę jeżeli z innych przyczyn wniesienie skargi jest niedopuszczalne. Sąd odrzuca skargę postanowieniem. Odrzucenie skargi może nastąpić na posiedzeniu niejawnym (art. 58 § 3 ppsa).
Z bezczynnością organu mamy do czynienia wówczas, gdy organ zobowiązany do podjęcia czynności, nie podejmuje jej w terminie określonym przez przepisy prawa. Aby doszło do powstania obowiązku organu do podjęcia określonych prawem czynności musi nastąpić zdarzenie, które zainicjuje postępowanie w sprawie.
W przypadku spraw z zakresu dostępu do informacji publicznej, w których postępowanie jest uregulowane w ustawie z dnia 06 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.), zdarzeniem inicjującym postępowanie będzie zawsze złożenie przez stronę wniosku o udostępnienie informacji publicznej.
Tylko w sytuacji, gdy taki wniosek zostanie złożony, Sąd może oceniać, czy organ był zobowiązany do jego rozpatrzenia, a co za tym idzie, czy pozostaje w bezczynności.
Należy zauważyć, że w przypadku, gdy postępowanie w sprawie się nie toczy, albowiem z uwagi na brak wniosku nigdy nie zostało wszczęte, nie można stawiać organowi zarzutu bezczynności w tym postępowaniu. Skarga w takich przypadkach jest niedopuszczalna i winna być odrzucona.
Z taką sytuacją mamy do czynienia w niniejszej sprawie.
Z ustaleń Sądu wynika bowiem, że wniosek skarżącego z dnia [...] sierpnia
2013 r., co do którego skarżący stawia organowi zarzut bezczynności w jego rozpoznaniu, nigdy nie wpłynął do organu. Nie ma żadnego dokumentu, który by potwierdzał tą okoliczność. Wniosek ten, wedle wyjaśnień skarżącego został skierowany do organu pocztą elektroniczną. Zgodnie zaś z oświadczeniem Przewodniczącego Rady Gminy K., zawartym w odpowiedzi na skargę, do organu wniosek taki nigdy nie wpłynął.
Skarżący wezwany przez Sąd do nadesłania kserokopii poświadczonej za zgodność z oryginałem wniosku strony skarżącej z dnia [...] sierpnia 2013 r. o udostępnienie informacji publicznej; dokumentu wskazującego na fakt i datę złożenie ww. wniosku do organu; pisma z dnia [...] sierpnia 2013 r. nr [...], powołanego przez stronę skarżącą w skardze z dnia 19 września 2013 r. do dnia dzisiejszego nie udzieliła odpowiedzi na wezwanie Sądu.
Wobec powyższego wniesiona skarga jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu.
Z tych względów, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 powołanej ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji postanowienia.
