I SA/Gl 1413/13

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] znak: [...], wydaną po rozpatrzeniu odwołania pana M.S. (S.), dalej podatnik, od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w J. z dnia [...] znak: [...], określającej zobowiązanie w zryczałtowym podatku dochodowym od osób fizycznych w wysokości [...]zł, od przychodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia, w dniu 19 września 2008 r., udziałów w prawie własności nieruchomości położonej w S., stanowiącej działkę nr [...] wraz z budynkiem mieszkalnym nr [...], Dyrektor Izby Skarbowej w K., na podstawie ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2012. 361), dalej ustawa podatkowa, oraz przepisu art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. 2012. 749), dalej O.p., utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

Uzasadniając rozstrzygnięcie organ odwoławczy wskazał, że w pisemnych wyjaśnieniach z dnia 26 listopada 2012 r. podatnik wyjaśnił, iż wyrokiem Sądu z dnia 1 lipca 2009 r. orzeczono o rozwiązaniu jego małżeństwa, a nadto, iż w dniu 28 sierpnia 2009 r. zawarł z żoną pisemną umowę o częściowy podział majątku wspólnego, który obejmował środki finansowe w kwocie [...]zł, tj. środki pochodzące ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, pozostałe po spłacie kredytu bankowego. Żona podatnika uzyskaną w powyższy sposób kwotę wydatkowała w okresie 2 lat od sprzedaży nieruchomości w całości na cele mieszkaniowe. Podatnik wyraził pogląd, że dopełnił warunków skorzystania ze zwolnienia podatkowego spornego przychodu, gdyż wydatkowanie części przychodów ze sprzedaży nieruchomości pozostającej we wspólnocie majątkowej na cele mieszkaniowe określone w ustawie podatkowej (tj. spłatę kredytu mieszkaniowego), poprzedzające późniejsze umowne przyznania całej pozostałej części przedmiotowego przychodu jego żonie, stanowiło wypełnienie warunków skorzystania ze zwolnienia.

W uzasadnieniu decyzji pierwszoinstancyjnej stwierdzono, że przychód uzyskany przez podatnika z odpłatnego zbycia nieruchomości i przeznaczony w kwocie [...]zł na spłatę kredytu korzysta ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e ustawy podatkowej, na podatniku spoczywał obowiązek podatkowy, stosownie do posiadanego na moment sprzedaży udziału w majątku wspólnym tj. do połowy ceny sprzedaży nieruchomości, zaś podatnik uzyskanego ze sprzedaży przychodu nie wydatkował na cel ustawowy, lecz przekazał byłej żonie na mocy umowy o podziale majątku dorobkowego. Zdaniem organu podatkowego każdy z małżonków uzyskał ze sprzedaży nieruchomości przychód i każdy z nich powinien tak uzyskany przychód przeznaczyć w wymaganym terminie na cel mieszkaniowy, bądź uiścić należny podatek, niezależnie od treści późniejszych umów o podziale majątku.

W odwołaniu podatnik wniósł o uchylenie decyzji pierwszoinstancyjnej zarzucając błędne ustalenia stanu faktycznego i nierozpoznanie istoty sprawy, poprzez brak odniesienia się do jego wyjaśnienia, niewskazanie chwili powstania rozdzielności majątkowej, brak oceny, że w chwili sprzedaży był to dochód wspólny, nadto podatnik podnosił, że wystarczające do zastosowania zwolnienia podatkowego było wydatkowanie przez byłą żonę przekazanych jej środków ze sprzedaży na cele mieszkaniowe.

W piśmie z dnia 29 lipca 2013 r. pełnomocnik podatnika wnioskował o przeprowadzenie rozprawy administracyjnej i przesłuchanie podatnika i jego byłej żony na okoliczność ustalenia przeznaczenia środków pochodzących ze sprzedaży nieruchomości na cele mieszkaniowe powołując się przy tym na wyrok WSA w Gdańsku z dnia 10 grudnia 2009 r. sygn. akt I SA/Gd 717/09, a postanowieniem z dnia [...] organ odwoławczy odmówił przeprowadzenia rozprawy, uznając żądanie za nieuzasadnione, gdyż dotyczyło okoliczności wystarczająco potwierdzonej innym dowodem.

Odnosząc się do zarzutów odwołania organ odwoławczy stwierdził, że z uwagi na datę nabycia przedmiotu sprzedaży tj. dzień 13 listopada 2004 r. w sprawie będą miały zastosowanie przepisy ustawy podatkowej obowiązujące przed dniem 1 stycznia 2007 r. Następnie przytoczył treść art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a i c, art. 19 ust. 1, art. 28 ust. 1, 2, 2a 3 i 4, art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a i c oraz art. 8 ust. 1 ustawy podatkowej w stosownym brzmieniu. Ustalił, że sprzedaż nieruchomości nastąpiła w 2008 r. za cenę [...]zł i że w dniu sprzedaży małżonkowie pozostawali w związku małżeńskim, w którym obowiązywał ustrój ustawowej wspólności majątkowej. Wskazał, że stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 ze zm.), w tym w jego art. 31 § 1 i 43 § 1 dotyczących wspólności majątkowej i równego udziału małżonków w majątku wspólnym. Zauważył, że zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy podatkowej małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów, za wyjątkiem przypadków wskazanych w ustawie. Zasada ta ma zastosowanie także co do dochodów z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy podatkowej, co oznacza, że obowiązek podatkowy z tytułu tego przychodu obciąża każdego z małżonków oddzielnie.

Organ odwoławczy przytoczył fragment uzasadnienia wyroku NSA z dnia 13 marca 2009 r. sygn. akt II FSK 1645/07, podnosząc, że rozwiązania przyjęte w przepisach k.r. i op. nie mogą prowadzić do zakwestionowania jednoznacznych zasad opodatkowania wyrażonych w ustawie podatkowej. Skoro "samodzielnym" podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych było, w rozpoznawanej sprawie, każde z małżonków, to dla uzyskania zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a ustawy, każde z nich winno spełniać wymogi wskazane w tym przepisie. Organ odwoławczy stwierdził, że przekazanie na rzecz żony środków pochodzących ze sprzedaży nieruchomości, pozostałych w majątku wspólnym po spłacie kredytu bankowego, w rezultacie umowy o częściowy podział majątku wspólnego, nie stanowi o realizacji celu mieszkaniowego. Powyższe jest wynikiem rozliczeń między małżonkami, zaś katalog wydatków mieszkaniowych z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a ustawy podatkowej ma charakter zamknięty.

Organ odwoławczy wyjaśnił, że podatnikiem przedmiotowego podatku jest odwołujący się w proporcji do jego udziału w sprzedanych prawach. Cytując przepis art. 32 pkt 1 i art. 84 Konstytucji RP organ odwoławczy stwierdził, że uznanie, że na podatnika nie ciąży sporny obowiązek podatkowy z uwagi na wydatkowanie pozostałego przychodu na cele mieszkaniowe jego żony oznaczałoby działanie wbrew zasadom powszechności i równości opodatkowania.

Odnosząc się do wyroku WSA w Gdańsku organ odwoławczy podał, że stanowi on rozstrzygnięcie w indywidualnej sprawie, w której stan faktyczny zasadniczo różni się od ustalonego w niniejszej sprawie.

W skardze na powyższą decyzję, skierowanej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, skarżący pan M. S. wniósł o jej uchylenie w całości wraz z poprzedzającą ją decyzją organu podatkowego i zasądzenie kosztów postępowania zarzucając: nierozpoznanie istoty sprawy, naruszenie art. 233 § 1 O.p., art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a ustawy podatkowej poprzez przyjęcie, iż przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, w części w jakiej został wydatkowany na spłatę byłego małżonka nie korzysta ze zwolnienia od opodatkowania oraz przyjęcie, iż skarżący musiał wydatkować przychody uzyskane ze sprzedaży wyłącznie na własne cele, naruszenie art. 122, art. 187 § 1, art. 188, art. 199a w zw. z art. 229 O.p. poprzez rozstrzygnięcie przez organ podatkowy o treści czynności prawnej w sposób sprzeczny ze zgodnym zamiarem i celem stron tej czynności i zakwestionowanie faktu, iż skarżący przekazując środki małżonce w ramach podziału majątku wspólnego dokonał inwestycji na cele mieszkaniowe, naruszenie art. 121

§ 1, art. 191 i art. 200a § 1 pkt 2 O.p. poprzez brak przeprowadzenia rozprawy administracyjnej celem przesłuchania wskazanych świadków i wyjaśnienia okoliczności dotyczących przedmiotu sprawy oraz naruszenie art. 210 § 4 O.p. m. in. poprzez przyjęcie, iż ustalenie daty ustania wspólności majątkowej małżeńskiej pozostaje bez wpływu na treść rozstrzygnięcia.

Uzasadniając skargę skarżący stwierdził, że stanowisko organów obu instancji jest nieprawidłowe, zaś postępowanie odwoławcze nie było prowadzone zgodnie z dyrektywą art. 121 § 1 O.p. Skarżący cytując wyrok NSA z dnia 12 kwietnia 2011 r. (sygn. akt I FSK 262/11) podkreślił, że wszelkie wątpliwości dotyczące stanu faktycznego nie mogą być rozstrzygane na niekorzyść podatnika. Następnie przywołał wyroki sądów administracyjnych (podając daty i sygn. akt), w których, jego zdaniem, kwestia dotycząca rozliczeń środków pochodzących ze sprzedaży majątku wspólnego i jej wydatkowania na cele mieszkaniowe była rozstrzygana w zgodzie z jego poglądami. Podobnie odwołał się do tego orzecznictwa i stanowiska doktryny co do stosowania art. 188 O.p.

Odpowiadając na skargę Dyrektor Izby Skarbowej w K. wniósł o jej oddalenie podtrzymując zajęte w sprawie stanowisko i jego argumentację.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga nie podlegała uwzględnieniu.

Oceniając legalność zaskarżonej decyzji wskazać trzeba, że przedmiotem sporu stron była kwestia opodatkowania przychodu osiągniętego przez jednego z małżonków z tytułu odpłatnego zbycia własności nieruchomości, w sytuacji jej nabycia (w dniu 13 listopada 2004 r.) za pieniądze pochodzące z ich majątku dorobkowego i jej zbycia (w dniu 19 września 2008 r.), gdy małżonkowie pozostawali w ustawowej wspólności majątkowej, po czym (w dniu 1 lipca 2009 r.) orzeczono o rozwiązaniu ich małżeństwa, zaś byli małżonkowie (w dniu 28 sierpnia 2009 r.) zawarli pisemną umowę o częściowym podziale majątku wspólnego obejmującego środki finansowe (w kwocie [...]zł) pochodzące ze sprzedaży tej nieruchomości, pozostałe po spłacie kredytu bankowego (w kwocie [...]zł), które zostały przeznaczone na cele mieszkaniowe byłej żony podatnika.

Z akt sprawy wynika, że w dniu 3 października 2008 r. podatnik złożył w organie podatkowym oświadczenie o wydatkowaniu spornych przychodów na cele mieszkaniowe, określając ich wysokość na kwotę [...]zł. Następnie pismem z dnia 17 października 2012 r. został wezwany do stawiennictwa w organie podatkowym w celu przedłożenia dokumentów potwierdzających przeznaczenie tego przychodu na cele wskazane w tym oświadczeniu.

Bezsporne między stronami były ustalenia co do dat transakcji i ich wartości, ustroju majątkowego małżeństwa podatnika (wspólność), pochodzenia pieniędzy na nabycie nieruchomości, istnienie kredytu na to nabycie i jego wysokość (w tym po sprzedaży), fakt wejścia środków ze zbycia nieruchomości do wspólnego majątku małżonków, oraz to, że doszło do rozwiązania tego związku i zawarcia umowy o częściowym podziale majątku małżonków, przedmiotu i sposobu jego podziału.

Organ podatkowy ustalił więc, że do nabycia i zbycia nieruchomości doszło w czasie trwania małżeństwa podatnika, w którym obowiązywała wspólność ustawowa, małżonkowie mieli równe udziały w majątku wspólnym, zaś po rozwiązaniu tego małżeństwa pozostałe po spłacie kredytu środki pieniężne pochodzące z przedmiotowej sprzedaży, na mocy umowy małżonków, przypadły w całości byłej małżonce podatnika, która przeznaczyła je na cele mieszkaniowe.

W tym stanie rzeczy organy podatkowe twierdziły, że przekazanie na rzecz żony środków pochodzących z przedmiotowej sprzedaży, pozostałych w majątku wspólnym po spłacie kredytu bankowego, w rezultacie podziału majątku wspólnego, nie stanowi o realizacji celu mieszkaniowego, zaś każde z małżonków, dla uzyskania zwolnienia podatkowego z tytułu realizacji tego celu, winno spełniać wymogi przewidziane w przepisie zwolnienie to ustanawiającym, przy czym obowiązek podatkowy z tytułu tego przychodu obciąża każdego z małżonków z osobna.

Podatnik dowodził natomiast, że w powyższych warunkach wypełnienie celu mieszkaniowego przez jego (byłego) współmałżonka jest wystarczające dla uzyskania spornego zwolnienia podatkowego.

Uwzględniając treść art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie będą miały zastosowanie przepisy obowiązujące przed dniem 1 stycznia 2007 r. i w tym brzmieniu przepisy te będą powoływane w dalszej części uzasadnienia.

Zgodnie z treścią art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy podatkowej jej przepisów nie stosuje się do przychodów z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania (...) małżeńskiej wspólności majątkowej (...). W myśl art. 6 ust. 1 tej ustawy małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiągniętych przez nich dochodów. Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych m. in. w art. 21 ustawy (art. 9 ust. 1 ustawy podatkowej).

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy podatkowej źródłem dochodów jest m. in. "odpłatne zbycie (...) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości", z zastrzeżeniem nieistotnym w sprawie, "przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie". Zgodnie z art. 28 ustawy podatkowej "przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości (...) określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a (...) nie łączy się z przychodami (dochodami) z innych źródeł" (ust. 1). Podatek od przychodu, o którym mowa w ust. 1, ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10 % uzyskanego przychodu. Podatek ten jest płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia (ust. 2). Zasada, o której mowa w ust. 2 zdanie drugie, nie ma zastosowania do podatników dokonujących sprzedaży nieruchomości (...) określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a (...), którzy w terminie 14 dni od dnia dokonania tej sprzedaży złożą oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży przeznaczą na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a lub lit. e (ust. 2a). Jeżeli nie zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a lub lit. e, podatek jest płatny najpóźniej następnego dnia po upływie terminów określonych w tym przepisie (ust. 3).

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a i e ustawy podatkowej wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości (...) określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a (...) w części wydatkowanej nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży na nabycie określonych tam nieruchomości i praw majątkowych oraz wydatkowanych na opisane tam cele (lit. a), lub wydatkowanych, w tym samym czasie, na spłatę określonych tam kredytów i pożyczek (lit. e).

"Z prawa do zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a i e u.p.d.o.f. może skorzystać jedynie podatnik, który nabył nieruchomość w określonym czasie, co oznacza nabycie nieruchomości na własność, w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży nieruchomości (tak wyrok NSA z dnia 28 marca 2013 r. sygn. akt II FSK 1605/11). "W art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a u.p.d.o.f. ustawodawca w sposób enumeratywny wymienia cele, na które musi być wydatkowany przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych aby podatnik mógł skorzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego. Jakiekolwiek odstępstwo od ściśle wytycznych przez ustawodawcę celów jest niedopuszczalne" (tak wyrok NSA z dnia 13 września 2012 r. sygn. akt II FSK 291/11). "Zwolnieniu, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a i e u.p.d.o.f., podlegają wyłącznie przychody, środki pieniężne uzyskane w sposób opisany w tym przepisie, a więc przychody, środki z konkretnego źródła przychodów, wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c u.p.d.o.f. Wydatkowanie, na określone w powołanym przepisie cele, innych środków pieniężnych niż pochodzące ze wskazanego źródła nie rodzi skutku podatkowego w postaci zwolnienia takich i tak wydatkowanych kwot z opodatkowania" (tak wyrok NSA z dnia 20 lipca 2012 r. sygn. akt II FSK 45/11). "Skoro podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych było każde z byłych małżonków, to dla uzyskania zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a u.p.d.o.f. każde z nich winno spełniać wymogi wskazane w tym przepisie (tak wyrok NSA z dnia 11 maja 2012 r. sygn. akt II FSK 2229/10). W wyroku tym stwierdzono również, że nie jest możliwym uwzględnienie w rozliczeniu skarżącego wydatków mieszkaniowych poczynionych przez jego byłą żonę, oraz że podatnikiem zryczałtowanego podatku z tytułu sprzedaży nieruchomości jest osoba fizyczna, a nie małżonkowie. Każdy z małżonków podlega odrębnemu opodatkowaniu, a w konsekwencji każde z nich musi wykazać odrębnie rozliczenie podatku i wydatkowanie osiągniętego przychodu na cele wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a ustawy podatkowej.

Zgodnie z treścią art. 43 § 1 k.r. i op. oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. W myśl art. 31 § 1 zd. 1 k.r. i op. z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (współwłasność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Do majątku wspólnego należą w szczególności dochody z majątku wspólnego (art. 31 § 2 pkt 2 k.r. i op.). Dochodem takim może być kwota pieniężna uzyskana w wyniku sprzedaży przez małżonków ich wspólnej nieruchomości. Kwota ta wchodzi w skład majątku wspólnego małżonków i może być przez każdego z nich wydatkowana na ich wspólne cele mieszkaniowe. Jednakże pod względem podatkowym i możliwości jej zwolnienia z opodatkowania środki te stanowią dochód każdego z małżonków w proporcji wynikającej z art. 8 ust. 1 ustawy podatkowej (przychody ze wspólnej własności) w związku z art. 43 § 1 k. r. i op., o ile nie istnieje przeciwdowód takiego ustalenia.

Z chwilą ustania małżeństwa np. uprawomocnienie się wyroku rozwodowego, ustaje wspólność ustawowa, zaś majątek wspólny, dotychczas "bezudziałowy", staje się współwłasnością "udziałową", "ułamkową" podlegającą rygorom kodeksu cywilnego i kodeksu postępowania cywilnego (art. 46 k. r. i op.).

Rozwiązanie małżeństwa, ustanie wspólności ustawowej czy podział majątku wspólnego, nie ma wpływu na obowiązki i prawa podatników (małżonków) uzyskujących przychód ze sprzedaży wspólnego majątku (nieruchomości), gdyż w takim przypadku istotne znaczenie ma stan faktyczny i prawny istniejący w dacie dokonania takiej sprzedaży. Sprzedaż nieruchomości w określonych prawem warunkach tworzy obowiązek podatkowy, który następnie przekształca się w zobowiązanie podatkowe i podatek do zapłaty. W przypadku dochodu ze sprzedaży nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8a ustawy podatkowej obowiązek i zobowiązanie podatkowe powstaje w dacie sprzedaży, zaś płatność podatku następuje w terminie 14 dni od tej daty chyba, że w tym czasie podatnik złoży oświadczenie o przeznaczeniu tych przychodów dla celów mieszkaniowych. Złożenie takiego oświadczenia i jego wykonanie w określonym terminie przez danego podatnika stwarza podstawy do zastosowania omawianego zwolnienia podatkowego. Brak tego rodzaju działań oznacza natomiast utratę prawa do ulgi i opodatkowania uzyskanego ze wskazanego tytułu dochodu.

Należy w tym miejscu podkreślić, że prawo do ulgi podatkowej jest prawem niezbywalnym, które nie podlega rozporządzeniu i przynależy wyłącznie osobie, która prawo to nabyła (uzyskała). Dlatego też skarżący nie mógł dokonać cesji (przekazania) prawa do "ulgi mieszkaniowej", w zakresie w jakim sam z ulgi tej nie skorzystał, w ramach dokonanego częściowego podziału majątku wspólnego po ustaniu wspólności ustawowej łączącej go z małżonką, poprzez przeniesienie na jej rzecz środków pieniężnych pozostałych z przedmiotowej sprzedaży i to niezależnie od tego czy środki te zostały wykorzystane przez byłą już małżonkę (jako odrębnego podatnika) w celach, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 a i e ustawy podatkowej. Organy podatkowe nie kwestionowały faktu przekazania i wykorzystania spornych środków pieniężnych.

W związku z powyższym organ odwoławczy prawidłowo, postanowieniem z dnia [...], odmówił przeprowadzenia rozprawy uznając, że żądanie jej przeprowadzenia dotyczyło okoliczności, które były wystarczająco potwierdzone innymi dowodami w tym orzeczeniem rozwodu i umową o częściowym podziale majątku wspólnego.

Niezrozumiałe jest twierdzenie podatnika o konieczności ustalenia daty ustania jego wspólności majątkowej małżeńskiej w skutek rozwiązania przez rozwód małżeństwa skarżącego, skoro jako strona uczestnicząca w sprawie rozwodowej, której dotyczył wyrok rozwodowy, w toku całego postępowania, w tym przed sądem, nie wskazała tej daty. Oznacza to w sposób oczywisty, że umowa o częściowym podziale majątku wspólnego, która z przyczyn wynikających z samego prawa nie mogła być zawarta wcześniej niż ustała wspólność ustawowa, wiązała się z uprawomocnieniem wyroku rozwodowego, co musiało nastąpić przed dniem 28 sierpnia 2009 r. (data umowy).

Prawo do "ulgi mieszkaniowej" danego podatnika i warunki do jej uzyskania nie ulegają jakiejkolwiek zmianie z chwilą prawomocnego rozwiązania jego małżeństwa i ustania wspólności majątkowej w trakcie biegu terminu do wydatkowania przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości wchodzącej w skład majątku wspólnego małżonków w czasie trwania tego związku, zaś umowa małżonków (byłych) co do podziału takiego majątku (środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży), dokonana po ustaniu wspólności majątkowej w żaden sposób nie wpływa na uprawnienie do zwolnienia od podatku takich dochodów u każdego z podatników (byłych małżonków). Podział środków pieniężnych – uzyskanych ze zbycia nieruchomości – pomiędzy byłymi małżonkami, stanowiących dochód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 i art. 21 ust. 1 pkt 32a ustawy podatkowej, nie przenosi prawa do ulgi mieszkaniowej przynależnej każdemu z małżonków na drugiego ani oznacza, że przychody takie należy traktować jako wymienione w art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy podatkowej. Przychody te uzyskane zostały bowiem nie z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania małżeńskiej wspólności majątkowej lecz z tytułu zbycia, w czasie jej trwania, majątku stanowiącego taką wspólność.

Z tych przyczyn należy stwierdzić, że przekazanie na podstawie umowy o częściowym podziale majątku wspólnego po ustaniu wspólności małżeńskiej przez jednego z byłych małżonków, środków finansowych uzyskanych w czasie małżeństwa z tytułu sprzedaży nieruchomości wchodzącej w skład ich majątku wspólnego, na rzecz drugiego z nich, który środki te przeznaczył na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych, nie stanowi wypełnienia dyspozycji art. 21 ust. 1 pkt 32 ustawy podatkowej i nie korzysta z przewidzianego tam zwolnienia podatkowego.

Dlatego też Sąd uznał, że zaskarżona decyzja nie narusza prawa w sposób przewidziany w art. 145 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2012. 270 ze zm.) i na podstawie art. 151 tej ustawy skargę oddalił.