Niniejsze rozporządzenie stosuje się jedynie do postępowań upadłościowych, które zostały wszczęte po jego wejściu w życie.Dla czynności prawnych dłużnika dokonanych przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia stosuje się nadal prawo, które stosowało się do tych czynności prawnych w chwili ich dokonania.
Po swoim wejściu w życie niniejsze rozporządzenie zastępuje w swoim przedmiotowym zakresie zastosowania w stosunkach pomiędzy Państwami Członkowskimi umowy międzynarodowe zawarte pomiędzy dwoma lub więcej Państwami członkowskimi,w szczególności:
a) podpisaną dnia 8 lipca 1899 r. w Paryżu belgijsko-francuską Konwencję o właściwości sądów, uznawaniu i wykonywaniu orzeczeń sądowych, orzeczeń sądów polubownych i publicznych dokumentów;
b) podpisaną dnia 16 lipca 1969 r. w Brukseli belgijsko-austriacką Konwencję o upadłości, układzie i odroczeniu płatności(wraz z Protokołem dodatkowym z dnia 13 czerwca1973 r.);
c) podpisaną dnia 28 marca 1925 r. w Brukseli belgijsko-holenderską Konwencję o właściwości sądów, upadłości oraz uznawaniu i wykonywaniu orzeczeń sądowych, wyroków sądów polubownych i publicznych dokumentów;
d) podpisany dnia 25 maja 1979 r. w Wiedniu niemiecko-austriacki Traktat w zakresie prawa upadłościowego i układowego;
e) podpisaną dnia 27 lutego 1979 r. w Wiedniu francusko-austriacką Konwencję o właściwości sądów, uznawaniu i wykonywaniu orzeczeń sądowych w zakresie prawa upadłościowego;
f) podpisaną dnia 3 czerwca 1930 r. w Rzymie francusko-włoską Konwencję o wykonywaniu wyroków sądowych w sprawach cywilnych i handlowych;g) podpisaną dnia 12 lipca 1977 r. w Rzymie włosko-austriacką Konwencję o upadłości i układzie;
h) podpisaną dnia 30 sierpnia 1962 r. w Hadze niemiecko-holenderską Konwencję o wzajemnym uznawaniu i wykonywaniu orzeczeń sądowych oraz innych tytułów egzekucyjnych w sprawach cywilnych i handlowych;
i) podpisaną dnia 2 maja 1934 r. w Brukseli brytyjsko-belgijską Konwencję o wzajemnym wykonywaniu orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych wraz z Protokołem;
j) Konwencję o upadłości zawartą dnia 7 listopada 1933 r.w Kopenhadze pomiędzy Danią, Finlandią, Norwegią, Szwecją i Islandią;
k) zawartą dnia 5 czerwca 1990 r. w Istambule Europejską Konwencję w sprawie niektórych międzynarodowych aspektów upadłości.
2.
Wymienione w ust. 1 konwencje międzynarodowe zachowują swoją skuteczność w stosunku do postępowań wszczętych przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.
3.
Niniejszego rozporządzenia nie stosuje się:
a) w każdym Państwie Członkowskim w zakresie, w jakim jest ono sprzeczne z zobowiązaniami w sprawach dotyczących upadłości wynikającymi z innych umów, które Państwo to zawarło przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia z jednym lub z kilkoma państwami trzecimi,
b) w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej,w zakresie, w jakim jest ono sprzeczne z zobowiązaniami w sprawach dotyczących upadłości i likwidacji upadłych przedsiębiorstw wynikającymi z jakichkolwiek porozumień zawartych w ramach Brytyjskiej Wspólnoty Narodów (Commonwealth), wiążących w chwili wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
Nie później niż dnia 1 czerwca 2012 r., i następnie co 5 lat,Komisja składa Parlamentowi Europejskiemu, Radzie oraz Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu sprawozdanie w sprawie stosowania niniejszego rozporządzenia. Sprawozdanie to zawiera w razie potrzeby propozycje dostosowania niniejszego rozporządzenia.
