1.
Członków rodziny emeryta lub rencisty, odbywającego karę pozbawienia wolności na mocy orzeczenia sądu, którym wypłacano przysługujące emerytowi lub renciście świadczenia w całości lub w części, uznaje się począwszy od dnia wejścia w życie ustawy za osoby, o których mowa w art. 130 wypłacanie świadczeń ust. 3 pkt 2, bez konieczności ich wskazania przez osobę uprawnioną do świadczeń.
2.
Osobom tym wypłaca się świadczenia określone ustawą, po uprzednim pouczeniu o okolicznościach, o których mowa w art. 138 świadczenia pobrane nienależnie ust. 2 pkt 1.
3.
W razie wydania orzeczenia uniewinniającego lub umarzającego postępowanie emerytowi lub renciście wypłaca się, za cały okres pozbawienia wolności przypadający przed dniem wejścia w życie ustawy, część świadczenia, której wypłata była wstrzymana na podstawie art. 85 kwoty najniższych świadczeń ust. 1 lub 4 ustawy wymienionej w art. 195 utrata mocy przepisów pkt 5.
