1.
Zapewnienie partycypacji społecznej polega na:
1)
umożliwieniu udziału interesariuszom planowania i zagospodarowania przestrzennego, zwanym dalej interesariuszami w przygotowaniu aktów planowania przestrzennego, w tym wypowiadania się, składania wniosków lub uczestnictwa w konsultacjach społecznych;
2)
poznaniu potrzeb, zebraniu stanowisk i pomysłów interesariuszy dotyczących polityki przestrzennej;
3)
prowadzeniu działań edukacyjnych i informacyjnych o istocie, celach i zasadach planowania i zagospodarowania przestrzennego;
4)
inicjowaniu, umożliwianiu i wspieraniu działań służących rozwijaniu dialogu między interesariuszami w ramach kształtowania i prowadzenia polityki przestrzennej oraz zwiększaniu udziału interesariuszy w kształtowaniu i prowadzeniu polityki przestrzennej.
2.
Interesariuszami są w szczególności:
1)
osoby fizyczne;
2)
osoby prawne;
3)
jednostki organizacyjne niebędące osobami prawnymi, którym ustawa przyznaje zdolność prawną;
4)
jednostki samorządu terytorialnego i ich jednostki organizacyjne;
5)
organy władzy publicznej;
6)
jednostki pomocnicze gminy oraz organy doradcze i konsultacyjne gminy.
3.
W przypadku osób fizycznych posiadających ograniczoną zdolność do czynności prawnych, prawo do partycypacji społecznej przysługuje bez zgody przedstawiciela ustawowego.
4.
Partycypację społeczną prowadzi się:
1)
w sposób umożliwiający aktywny udział interesariuszy, w tym osób ze szczególnymi potrzebami, o których mowa w ustawie z dnia 19 lipca 2019 r. o zapewnianiu dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami;
2)
z poszanowaniem jawności i sprawności postępowania w sprawie sporządzania aktów planowania przestrzennego;
3)
z użyciem opracowanych w niespecjalistycznym języku informacji o sporządzanych aktach planowania przestrzennego, w szczególności wyjaśniających konsekwencje sporządzanych aktów planowania przestrzennego.
