Ustawa o wymianie informacji z organami ścigania państw członkowskich Unii Europejskiej, państw trzecich, agencjami Unii Europejskiej oraz organizacjami międzynarodowymi

1.

Ustawa określa:

2.

Podmiotami uprawnionymi do wymiany informacji z podmiotami, o których mowa w ust. 1 pkt 1, są:

3.

Ustawę stosuje się również do wymiany oraz przetwarzania informacji:

4.

Ustawa nie narusza przepisów o pomocy prawnej w sprawach karnych oraz postanowień umów międzynarodowych dotyczących współpracy w sprawach zapobiegania przestępczości, jej zwalczania oraz współdziałania na terenach przygranicznych.

1.

Przepisy ustawy stosuje się odpowiednio do wymiany informacji przez krajowe biuro do spraw odzyskiwania mienia, o którym mowa w decyzji Rady 2007/845/WSiSW z dnia 6 grudnia 2007 r. dotyczącej współpracy pomiędzy biurami ds. odzyskiwania mienia w państwach członkowskich w dziedzinie wykrywania i identyfikacji korzyści pochodzących z przestępstwa lub innego mienia związanego z przestępstwem (Dz. Urz. UE L 332 z 18.12.2007, str. 103).

2.

Podmiotami uprawnionymi do wymiany informacji za pośrednictwem krajowego biura do spraw odzyskiwania mienia są podmioty, o których mowa w art. 1 zakres regulacji ustawy ust. 2, oraz:

1.

Przepisy ustawy stosuje się odpowiednio do wymiany informacji przez podmioty, o których mowa w art. 1 zakres regulacji ustawy ust. 2, z wyznaczonymi właściwymi organami w celu przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.

2.

W ramach wymiany informacji, o której mowa w ust. 1, podmioty, o których mowa w art. 1 zakres regulacji ustawy ust. 2, mogą przekazywać wyznaczonym właściwym organom informacje finansowe, o których mowa w art. 2 instytucje obowiązane ust. 2 pkt 10a ustawy z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, oraz analizy finansowe, o których mowa w art. 2 instytucje obowiązane ust. 2 pkt 1a tej ustawy, a także występować do wyznaczonych właściwych organów o przekazanie informacji pochodzących od jednostki analityki finansowej z państwa pochodzenia tego organu.

1)

pseudonimizacji – rozumie się przez to przetworzenie danych osobowych w taki sposób, aby nie można ich było już przypisać konkretnej osobie, której dane dotyczą, bez użycia dodatkowych informacji, pod warunkiem że takie dodatkowe informacje są przechowywane osobno i są objęte środkami technicznymi i organizacyjnymi uniemożliwiającymi ich przypisanie zidentyfikowanej lub możliwej do zidentyfikowania osobie fizycznej;

2)

(uchylony)

3)

informacji – rozumie się przez to informacje, w tym dane osobowe, do których przetwarzania w celu realizacji swoich zadań ustawowych są uprawnione, na podstawie przepisów odrębnych, podmioty uprawnione;

4)

organach ścigania państw członkowskich Unii Europejskiej - rozumie się przez to organy państw członkowskich Unii Europejskiej oraz państw niebędących państwami członkowskimi Unii Europejskiej stosujących przepisy dorobku Schengen, które są uprawnione w tych państwach do wykrywania i ścigania sprawców przestępstw lub przestępstw skarbowych oraz zapobiegania przestępczości i jej zwalczania;

5)

państwie trzecim - rozumie się przez to państwo niebędące państwem członkowskim Unii Europejskiej i niestosujące przepisy dorobku Schengen;

6)

podmiotach uprawnionych - rozumie się przez to podmioty, o których mowa w art. 1 zakres regulacji ustawy ust. 2 oraz art. 2 stosowanie przepisów ustawy ust. 2;

7)

(uchylony)

8)

wymianie – rozumie się przez to przekazywanie, udostępnianie, uzyskiwanie lub otrzymywanie informacji przez organy ścigania państw członkowskich Unii Europejskiej, państw trzecich, agencje Unii Europejskiej, organizacje międzynarodowe lub podmioty uprawnione;

9)

organizacji międzynarodowej – rozumie się przez to organizację i organy jej podlegające działające na podstawie prawa międzynarodowego publicznego lub inny organ powołany w drodze umowy między co najmniej dwoma państwami lub na podstawie takiej umowy;

10)

agencji Unii Europejskiej – rozumie się przez to agencję Unii Europejskiej zajmującą się zapobieganiem i zwalczaniem przestępczości;

11)

wyznaczonych właściwych organach – rozumie się przez to organy państw członkowskich Unii Europejskiej wyznaczone na podstawie przepisów wdrażających art. 3 ust. 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1153 z dnia 20 czerwca 2019 r. ustanawiającej zasady ułatwiające korzystanie z informacji finansowych i innych informacji w celu zapobiegania niektórym przestępstwom, ich wykrywania, prowadzenia dochodzeń w ich sprawie lub ich ścigania oraz uchylającej decyzję Rady 2000/642/WSiSW (Dz. Urz. UE L 186 z 11.07.2019, str. 122).