Rozdział 9. Przepisy karne - Ustawa o żegludze śródlądowej

Art. 58. Odpowiedzialność karna za naruszenie przepisów ustawy

Kto:

1)

wykonuje przewóz ładunków niezgodnie z dokumentami przewozowymi,

2)

wykonuje przewóz obcym statkiem niezgodnie z postanowieniami umów międzynarodowych albo pozwoleń na przewozy,

3)

uprawia żeglugę statkiem obcym bez wymaganego pozwolenia,

4)

nie dopełnia obowiązku złożenia formularza ewidencyjnego,

5)

wykonuje zarobkowy przewóz towarów statkami o ładowności większej niż 200 t bez spełnienia wymogu zdolności zawodowej,

6)

niszczy, uszkadza, przemieszcza lub wykorzystuje znaki żeglugowe do cumowania lub przeciągania statków,

7)

uniemożliwia lub utrudnia uprawnionym do inspekcji pracownikom urzędów żeglugi śródlądowej wykonywanie zadań określonych w art. 9 kompetencje dyrektorów urzędów żeglugi śródlądowej ust. 2 pkt 2, 4–8 i 10a,
podlega karze grzywny.

Art. 59. Odpowiedzialność karna za nie wykonanie obowiązków ustawowych

Kto wykracza przeciw obowiązkowi:

1)

wpisu statku do rejestru,

2)

dokonania pomiaru statku,

3)

niezwłocznego zawiadomienia o zaistnieniu wypadku żeglugowego,

4)

udzielenia pomocy w działaniach ratowniczych,
podlega karze grzywny.

Art. 60. Odpowiedzialność karna za uprawianie żeglugi statkiem bez wymaganych dokumentów

Kto uprawia żeglugę statkiem bez ważnego dokumentu bezpieczeństwa statku lub jednorazowego zezwolenia na określoną podróż,
podlega karze grzywny.

Art. 61. Odpowiedzialność karna kierującego statkiem lub członka załogi bez wymaganych dokumentów

Kto:

1)

kieruje statkiem albo zajmuje stanowisko członka załogi statku, nie posiadając do tego właściwego dokumentu kwalifikacyjnego,

2)

będąc członkiem załogi statku, nie posiada dokumentu potwierdzającego warunki zdrowia odpowiednie do zajmowanego stanowiska,

3)

będąc członkiem załogi statku, nie posiada żeglarskiej książeczki pracy,
podlega karze grzywny.

Art. 62. Odpowiedzialność karna za inne naruszenia przepisów ustawy

Kto wykracza przeciw przepisom w zakresie:

1)

ruchu i sygnalizacji na śródlądowych drogach wodnych,

2)

oznakowania, wyposażenia i dokumentów statków,

3)

warunków ruchu i postoju statków na szlaku żeglownym i w portach,

4)

składu załogi statku i norm czasu pracy,

5)

przewozu statkami materiałów niebezpiecznych,

6)

pilotażu na śródlądowych drogach wodnych,

7)

warunków sanitarnych na statkach,

8)

warunków bezpieczeństwa i higieny pracy na statkach,

9)

ochrony środowiska,
podlega karze grzywny.

Art. 63. Tryb orzekania w sprawach naruszenia przepisów ustawy

Orzekanie w sprawach określonych w art. 58 odpowiedzialność karna za naruszenie przepisów ustawy-62 następuje w trybie określonym w Kodeksie postępowania w sprawach o wykroczenia.

Art. 63a. Kary pieniężne nakładane na przewoźnika, operatora terminalu lub sprzedawcę biletów

1.

Przewoźnik, operator terminalu lub sprzedawca biletów, w rozumieniu rozporządzenia nr 1177/2010, którzy działają z naruszeniem obowiązków lub warunków określonych w art. 4 ust. 2, art. 7 , art. 8 ust. 2, 3 i 5, art. 9 ust. 1, 2 i 4, art. 10 , art. 11 ust. 1, 4 i 5, art 12–19, art. 22 , art. 23 ust. 1 i 3 oraz art. 24 rozporządzenia nr 1177/2010, podlegają karze pieniężnej do 50 000 zł.

2.

(uchylony)

3.

(uchylony)

4.

(uchylony)

Art. 63aa. Kary pieniężne nakładane na uznaną instytucję klasyfikacyjną

1.

Instytucja klasyfikacyjna uznana przez Komisję Europejską, która narusza obowiązek, o którym mowa w art. 34ad obowiązki informacyjne uznanej instytucji klasyfikacyjnej ust. 1 pkt 2, oraz wykonuje zadania uznanej instytucji klasyfikacyjnej, nie spełniając wymagań, o których mowa w art. 34ac uznanie instytucji klasyfikacyjnej ust. 2 lub 3, podlega karze pieniężnej w wysokości do 100 000 zł.

2.

Instytucja klasyfikacyjna uznana przez Komisję Europejską, która narusza obowiązek, o którym mowa w art. 34ad obowiązki informacyjne uznanej instytucji klasyfikacyjnej ust. 1 pkt 1, podlega karze pieniężnej w wysokości do 5000 zł.

3.

Instytucja klasyfikacyjna uznana przez Komisję Europejską, która uniemożliwia lub utrudnia rozpoczęcie lub przeprowadzenie kontroli na podstawie art. 34ad obowiązki informacyjne uznanej instytucji klasyfikacyjnej ust. 3, podlega karze pieniężnej w wysokości do 30 000 zł.

Art. 63ab. Kary pieniężne nakładane na armatora

1.

Armator, który narusza obowiązek, o którym mowa w art. 22 wykreślenie statku z rejestru ust. 2 pkt 1 i 2 oraz art. 32 wniosek o wydanie unijnego świadectwa zdolności żeglugowej ust. 3a pkt 1, 2, 4 i 5, podlega karze pieniężnej w wysokości do 500 zł.

2.

Armator, który narusza obowiązek, o którym mowa w art. 32 wniosek o wydanie unijnego świadectwa zdolności żeglugowej ust. 3a pkt 3, podlega karze pieniężnej do 5000 zł.

Art. 63b. Wymierzanie i ściąganie kar pieniężnych

1.

Kary pieniężne, w drodze decyzji, wymierza dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej.

2.

Od decyzji, o której mowa w ust. 1, przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw żeglugi śródlądowej.

3.

Kara pieniężna wraz z odsetkami za zwłokę podlega przymusowemu ściągnięciu w trybie określonym w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

4.

Kary pieniężne stanowią dochód budżetu państwa.

Art. 63c. Terminy przedawnienia dla nakładania grzywny lub jej pobierania

1.

Nie można nałożyć kary pieniężnej, jeżeli od dnia popełnienia czynu upłynęło 5 lat.

2.

Wymierzonej kary pieniężnej nie pobiera się po upływie 5 lat od daty wydania ostatecznej decyzji o nałożeniu kary.

Dz.U.2024.0.395 t.j. - Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej