Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1)
pseudonimizacji – rozumie się przez to przetworzenie danych osobowych w taki sposób, aby nie można ich było już przypisać konkretnej osobie, której dane dotyczą, bez użycia dodatkowych informacji, pod warunkiem że takie dodatkowe informacje są przechowywane osobno i są objęte środkami technicznymi i organizacyjnymi uniemożliwiającymi ich przypisanie zidentyfikowanej lub możliwej do zidentyfikowania osobie fizycznej;
2)
(uchylony)
3)
informacji – rozumie się przez to wszelkie treści dotyczące co najmniej jednej osoby fizycznej lub prawnej, faktów lub okoliczności istotnych dla podmiotów uprawnionych do celów wykonywania przez nie zadań na podstawie przepisów odrębnych w zakresie zapobiegania przestępstwom lub przestępstwom skarbowym, ich wykrywania lub prowadzenia postępowań przygotowawczych w ich sprawie, w tym dane wywiadowcze dotyczące tych przestępstw;
3a)
informacjach dostępnych – rozumie się przez to informacje przechowywane w bazie danych, do których dostęp bezpośredni posiada punkt kontaktowy lub upoważniony podmiot uprawniony, do którego zwrócono się o informacje, oraz informacje, do których punkt kontaktowy lub upoważniony podmiot uprawniony, do którego zwrócono się o informacje, posiada dostęp pośredni;
3b)
informacjach dostępnych bezpośrednio – rozumie się przez to informacje przechowywane w bazie danych, do których bezpośredni dostęp posiada punkt kontaktowy lub upoważniony podmiot uprawniony, do którego zwrócono się o informacje;
3c)
informacjach dostępnych pośrednio – rozumie się przez to informacje, które punkt kontaktowy lub upoważniony podmiot uprawniony, do którego zwrócono się o informacje, może uzyskać od innych organów lub podmiotów;
3d)
danych osobowych – rozumie się przez to dane osobowe, o których mowa w art. 4 definicje pkt 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych osobowych) (Dz. Urz. UE L 119 z 04.05.2016, str. 1, z późn. zm.);
4)
organach ścigania państw członkowskich Unii Europejskiej – rozumie się przez to organy państw członkowskich Unii Europejskiej oraz państw niebędących państwami członkowskimi Unii Europejskiej stosujących przepisy dorobku Schengen, które są uprawnione w tych państwach do wykrywania i ścigania sprawców przestępstw lub przestępstw skarbowych oraz zapobiegania przestępczości i jej zwalczania, oraz każdy organ, który uczestniczy we wspólnych podmiotach utworzonych przez co najmniej dwa państwa członkowskie Unii Europejskiej w celu zapobiegania przestępstwom lub przestępstwom skarbowym, ich wykrywania i ścigania;
4a)
wyznaczonym organie ścigania – rozumie się przez to organ ścigania państwa członkowskiego Unii Europejskiej upoważniony do:
a) składania wniosków o udzielenie informacji bezpośrednio do punktu kontaktowego lub upoważnionego podmiotu uprawnionego,
b) udzielania odpowiedzi na wnioski składane przez punkt kontaktowy lub upoważniony podmiot uprawniony;
4b)
upoważnionym podmiocie uprawnionym – rozumie się przez to podmiot uprawniony upoważniony do składania wniosków o udzielenie informacji do punktu kontaktowego państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub bezpośrednio do wyznaczonego organu ścigania;
5)
państwie trzecim - rozumie się przez to państwo niebędące państwem członkowskim Unii Europejskiej i niestosujące przepisy dorobku Schengen;
6)
podmiotach uprawnionych - rozumie się przez to podmioty, o których mowa w art. 1 zakres regulacji ustawy ust. 2 oraz art. 2 stosowanie przepisów ustawy ust. 2;
6a)
przestępstwie katalogowym – rozumie się przez to przestępstwo, o którym mowa w art. 2 ust. 2 decyzji ramowej Rady 2002/584/WSiSW z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie europejskiego nakazu aresztowania i procedury wydawania osób między państwami członkowskimi (Dz. Urz. WE L 190 z 18.07.2002, str. 1, z późn. zm.[3]) – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 19, t. 6, str. 34), oraz przestępstwo, o którym mowa w art. 3 ust. 1 i 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/794 z dnia 11 maja 2016 r. w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol), zastępującego i uchylającego decyzje Rady 2009/371/WSiSW, 2009/934/WSiSW, 2009/935/WSiSW, 2009/936/WSiSW i 2009/968/WSiSW (Dz. Urz. UE L 135 z 24.05.2016, str. 53, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem (UE) 2016/794”
7)
(uchylony)
8)
wymianie – rozumie się przez to przekazywanie, udostępnianie, uzyskiwanie lub otrzymywanie informacji przez organy ścigania państw członkowskich Unii Europejskiej, państw trzecich, agencje Unii Europejskiej, organizacje międzynarodowe lub podmioty uprawnione;
9)
organizacji międzynarodowej – rozumie się przez to organizację i organy jej podlegające działające na podstawie prawa międzynarodowego publicznego lub inny organ powołany w drodze umowy między co najmniej dwoma państwami lub na podstawie takiej umowy;
10)
agencji Unii Europejskiej – rozumie się przez to agencję Unii Europejskiej zajmującą się zapobieganiem i zwalczaniem przestępczości;
11)
wyznaczonych właściwych organach – rozumie się przez to organy państw członkowskich Unii Europejskiej wyznaczone na podstawie przepisów wdrażających art. 3 ust. 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1153 z dnia 20 czerwca 2019 r. ustanawiającej zasady ułatwiające korzystanie z informacji finansowych i innych informacji w celu zapobiegania niektórym przestępstwom, ich wykrywania, prowadzenia dochodzeń w ich sprawie lub ich ścigania oraz uchylającej decyzję Rady 2000/642/WSiSW (Dz. Urz. UE L 186 z 11.07.2019, str. 122).